ทุกขอริยสัจ (ภาคพิเศษ ๑) ดูกรอริยชนสนใจสติปัฏฐานสี่ ผู้ที่มีจิตพร้อมน้อมธรรมสอน ภาคพิเศษสัจจบรรพทุกขั้นตอน เป็นบทกลอนสำคัญหมั่นใฝ่จำ รวมเรื่องทุกข์ทั้งหลายมาไขแจ้ง ล้วนสิ่งแสดงแฝงผลพร้อมเงื่อนงำ ทั้งนอกในกายใจและตัวนำ อันลึกล้ำมาแถลงแจ้งเบ็ดเสร็จ เหตุทุกขอริยสัจนี้มีเป็นไฉน ชาติทั้งหลายเกิดมาพาระเห็จ วุ่นวายวนเวียนว่ายทั้งจริงเท็จ มิได้เข็ดหมุนหันพลันกลับคืน กาลเวลาผ่านพ้นไปในวิถี ทั้งชีวีผันเปลี่ยนเวียนสุดฝืน ชราภาพร่างกายไม่คลายคืน แสนสะอื้นฝืนรันทดหมดอารมณ์ ด้วยโรคภัยพยาธินั้นก่อเหตุ อนุปริเฉทกรรมเก่าเข้าสะสม ให้สิ้นลมปราณสลายคลายจนตรม มรณะผสมเหลือกายไร้วิญญาณ แม้โสกะปริเทวะทุกข์โทรมนัส อุปายาสมิขจัดเข้าประสาน สิ่งที่รักไม่รักมาวายปราณ อุปาทานขันธ์ห้ามาก่อทุกข์ โอ้ชาติความเกิดเป็นอย่างไรเล่า เพราะมันเฝ้าจำเพาะเหมาะมิสุข เกิดขันธ์อายตนะเข้ามาเคล้าคลุก พัวพันผูกเสริมสร้างของทางชาติ แล้วชราเป็นไฉนอย่างไรหนอ ฟันผมพอหงอกหลุดสุดประหลาด หนังเหี่ยวย่นเสื่อมอายุผุอาพาธ แก่หง่อมสาดใส่อินทรีย์นี่แหละชรา อีกความตายเป็นไปอย่างไรนี่ เพราะอินทรีย์ชีวิตขาดหายละลายหนา ความเคลื่อนไหวแตกทำลายมิมีมา มฤตยูพาอินทรีย์ขันธ์พลันจากจร ความแห้งใจให้ห่อเหี่ยวเรียกโสกะ ปริเทวะคร่ำครวญร่ำไรหวนอาวรณ์ โทมนัสอ้อนกายจิตเข้าเว้าวอน คับแค้นย้อนความแค้นแน่นอุปายาสไว้ ความพรั่งพร้อมน้อมใจอยู่ในรูป ระคนผูกโผฏฐัพพะประดับใส ชอบมิชอบในรูปมิห่างไกล พลัดพรากไปในปรารถนาที่กลับกลาย สิ่งเหล่านี้ย่อมเกิดแก่มวลสัตว์ สารพัดกรรมนำสร้างจนสลาย ถึงจะชอบไม่รักย่อมกล้ำกราย จึงผูกให้เกิดแก่ตายมลายตาม สรุปย่อเกิดจากอุปาทานในขันธ์ห้า รูปเวทนาสัญญาสังขารวิญญาณถาม เกิดแก่เจ็บตายโศกเศร้าเข้ามิงาม นัยยะความเรียกว่าทุกขอริยสัจ. ๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙ ( ขยายความในหมวด สัจจบรรพ)
14 พฤศจิกายน 2547 13:20 น. - comment id 369861
เรียน ผู้เข้าชมทุกท่าน อริยสัจสี่นี้เป็นสุดยอดของพระธรรมคำสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่พระองค์ทรงตรัสรู้เพื่อสั่งสอนแก่สาวกทั้งหลาย ข้าพเจ้าพึงหวังว่าสาธุชนทั้งหลายที่ได้ผ่านมาอ่านนี้คงจะได้ความรู้ไว้ติดตัวไม่บ้างก็น้อย และเป็นงานที่ข้าพเจ้าภูมิใจมาก หากเป็นไปตามที่คาดหวังแล้ว ข้าพเจ้าขออนุโมทนาด้วย ขอรับท่าน แก้วประเสริฐ.
14 พฤศจิกายน 2547 14:25 น. - comment id 369878
ขอบคุณค่ะ สำหรับสิ่งดีดี น้อมรับด้วยจิต
14 พฤศจิกายน 2547 14:49 น. - comment id 369889
มารับ..สายธารแห่งแรงธรรม..อีกครั้งด้วยความเต็มใจ...ขออานิสงค์นี้...ส่งกลับให้..แฝดเพื่อน...พบความสุขในชีวิต...ตลอดไปนะคะ..ขออนุโมมทนาบุญด้วยค่ะ..
14 พฤศจิกายน 2547 15:14 น. - comment id 369901
อันความทุกข์ ทั้งมวล ควรเรียนรู้ บรมครู สั่งไว้ อย่าได้หลง สมุทัย ควรละ อย่าพะวง นิโรธจง ประจักษ์ มรรคบำเพ็ญ การเห็นแจ้ง สัจจะ อันประเสริฐ มีผลเลิศ พาตน พ้นทุกข์เข็ญ ย่อมสุขกาย สุขใจ ไร้ลำเค็ญ สงบเย็น ชีวิต ชื่นจิตใจ ฯ น้องชายอารมดี๊ดี มาอ่านแล้วครับท่านพี่ อิอิ ยังประทับใจในกลอนธรรมะเช่นเดิมครับ +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
14 พฤศจิกายน 2547 15:45 น. - comment id 369935
เป็นเอกลักษณ์ทางกวีของพี่แก้วประเสริฐแล้วครับ.. .........
14 พฤศจิกายน 2547 17:25 น. - comment id 370042
มาเป็นกำลังใจนะคะ
14 พฤศจิกายน 2547 20:01 น. - comment id 370167
แวะมาทักทายจ้าเพิ่งตื่นค่ะ มีกำลังใจมาฝาก มีความคิดถึงมาให้ มีความห่วงใยมากมาย มานำเธอคนที่แสนดี คิดถึงเสมอค่ะ
14 พฤศจิกายน 2547 22:44 น. - comment id 370283
มาอ่านงานแสนงามค่ะ.. ได้บ้างก็ยังดีกว่าไม่ได้เลย.. อ่านกลอนงามแนวธรรมะ เพื่อหล่อหลอมใจที่กระด้างให้นุ่มนวลลง.. ขอบคุณมาก.. สวัสดีค่ะ
15 พฤศจิกายน 2547 07:14 น. - comment id 370406
แวะมาเป็นกำลังใจให้..........จ้า
15 พฤศจิกายน 2547 11:07 น. - comment id 370499
สวัสดี ...พี่แก้วฯ มาซึมซับหลักธรรมและคำสอน ร้อยเรียงกลอนชี้นำทาง ได้รับรสธรรมทางสายกลาง อาจมีบ้างบางอย่างยังไม่เข้าใจ .....ก็จะมาอ่านงาน ของพี่แก้วฯ ก็เผื่อว่าจะเข้าใจหลักธรรมมากขึ้นไงค่ะ ขอขอบคุณ เป็นนัก เป็นหนา...... ู^__^
15 พฤศจิกายน 2547 12:15 น. - comment id 370549
คุณ ดาหลา ผมเองก็พยายามหาสิ่งดีๆมาฝากเพื่อนๆเสมอแหละครับ แต่ไม่รู้ว่าจะได้มากน้อยแค่ไหนเท่านั้นเอง ขอบคุณมากเลยนะครับ แก้วประเสริฐ.
15 พฤศจิกายน 2547 12:16 น. - comment id 370552
คุณ ราชิกา แฝดเพื่อนรัก เช่นเดียวกันส่วนผลผลานิสงฆ์ที่ผมพึงได้รับนี้จงมีแด่เพื่อนรักเสมอนะครับ ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจครับ แก้วประเสริฐ.
15 พฤศจิกายน 2547 12:19 น. - comment id 370554
คุณ เมกกะ หากลงจบเรื่องนี้ไว้ผมก็จะสรรค์หามาเสนอให้อีกครับแต่ว่าต้องสลับกับกลอนทางโลกไว้ด้วยครับ ขอบใจน้องอารมณ์ดีมากนะครับ แก้วประเสริฐ.
15 พฤศจิกายน 2547 12:24 น. - comment id 370558
คุณ วิจิตร น้องรักหากน้องไม่บอกพี่ไม่รู้นะนี่ เพราะมัวแต่คร่ำเคร่งกับงานกลอนธรรมเลยไม่รู้อะไรต่อไป ขอบใจน้องมากนะที่บอกให้พี่ทราบครับ แก้วประเสริฐ.
15 พฤศจิกายน 2547 12:25 น. - comment id 370560
คุณ เจ้าสาวโลกวิญญาณ ขอบใจกี้มากเลยจ้า แล้วตอนนี้จบหรือยังล่ะไม่ได้คุยกันเสียนาน แก้วประเสริฐ.
15 พฤศจิกายน 2547 12:27 น. - comment id 370562
คุณ เพราะรัก ครับเพียงเห็นชื่อคุณผมก็สบายใจไปหลายอย่างแล้วล่ะครับ ขอบคุณมากนะครับ แก้วประเสริฐ.
15 พฤศจิกายน 2547 12:30 น. - comment id 370565
คุณ กอกก จริงครับได้บ้างดีกว่าไม่ได้เสียเลย ที่จริงแล้วการที่เรารู้จิตใจเราเป็นอย่างไรแสดงถึงสภาพจิตของคนๆนั้นว่าเป็นอย่างไรครับ อย่างเช่นคุณนั้นย่อมเป็นคนที่สภาพจิตใจดีเข้าใจคนอื่นได้ดีครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
15 พฤศจิกายน 2547 12:33 น. - comment id 370566
คุณ ผลิใบสู่วัยกล้า ขอบคุณสหายทางธรรมมากเลยครับ ที่ให้กำลังใจผมอย่างสม่ำเสมอครับ แก้วประเสริฐ.
15 พฤศจิกายน 2547 12:35 น. - comment id 370570
คุณ แมงกุ๊ดจี่ สิ่งใดก็ตามที่เขาว่าเป็นสิ่งดีๆหากนำมอบให้แก่กันและกันนั้นย่อมเลอเลิศกว่าการให้วัตถุอื่นใด ขอบคุณมากนะครับ แก้วประเสริฐ.
15 พฤศจิกายน 2547 15:36 น. - comment id 370686
มารับธรรมะเพื่อชนะทุกข์ค่ะ..... คนเราเกิดมาทำไมต้องมีทุกข์ด้วยหนอ ทุกอย่างย่อมมี2ด้านเสมอกระมัง มีมืดย่อมมีสว่าง....มีทุกข์ก็ย่อมมีสุขคู่กัน...มีเวรแล้วต้องมีกรรม เอรู้สึกว่าคนเมืองลิงกำลังสับสนนะคะตอนนี้ ไปก่อนค่ะขอไปสงบสติอารมณ์ก่อนนะคะ
15 พฤศจิกายน 2547 20:21 น. - comment id 370868
มาหมดทั้งทุกข์ประจำและทุกข์จรเลยนะคะ เก่งจังเลยค่ะ ..สาธุ
16 พฤศจิกายน 2547 00:55 น. - comment id 371037
คุณ คนเมืองลิง ครับโลกมีมืดและสว่าง มืดหมายถึงกรรมที่ไม่ได้ขจัดย่อมนำความทุกข์มาให้ ส่วนสว่างคือกรรมที่ได้จัดสรรค์สร้างย่อมนำความสุขมาให้ กรรมที่ไม่ได้ขจัดหรืออีกนัยหนึ่งคือความไม่รู้กลงทพคือกรรมชั่วนั่นเอง ส่วนกรรมที่จัดสรรนั้นหมายถึงกรรมดีครับ หากคนเราทำกรรมดีไว้เพราะรู้แล้วซึ่งอภิชฌาทั้งหลายย่อมนำสุขมาให้ทั้งภพนี้และภพหน้าครับ แก้วประเสริฐ.
16 พฤศจิกายน 2547 00:56 น. - comment id 371038
คุณ น้องกิ๊ฟ ยังหรอกครับแค่งูๆปลาๆเท่านั้นเองครับ ธรรมลึกซึ้งยังมีอีกมากมายนักครับ แต่ก็จะพยายามครับ ขอบคุณมากนะครับ แก้วประเสริฐ.
16 พฤศจิกายน 2547 17:39 น. - comment id 371463
:D
17 พฤศจิกายน 2547 21:27 น. - comment id 372410
ตามชีวิตติดมาพาโศกเศร้า ทั้งโง่เขลาไม่รู้อยู่เสมอ ปฏิเสธไม่อยากจะพบเจอ ทุกข์เพื่อนเกลอเพื่อนเก่าเฝ้าตามมา เพราะชีวิตติดชะนักปักข้างหลัง ทุกข์ไหลหลั่งท่วมกายใจในทิศา ทั้งประจำและทุกข์ที่จรมา เพราะเหตุที่มีชีวาอย่างมืดมน อนุโมทนานะคะคุณแก้วประเสริฐ
17 พฤศจิกายน 2547 23:24 น. - comment id 372450
อริยสัจที่จัดสร้าง เป็นตำนานค่าใหญ่ยิ่ง ดูแล้วในความจริง ว่าทุกสิ่งเป็นจริงเอย *-*แต่งได้ดีคะ*-*