โอ้ความเศร้า ใยเจ้า ยังเข้าใกล้ ติดอยู่กลาง ดวงใจ ไม่ไหวหวั่น หรือเพราะเจ้า รักฉันมาก อยากผูกพัน จึงไม่ยอม ไกลกัน ให้หวั่นใจ โอ้ความเหงา ใยเจ้า ยังห่วงหา ไม่เคยยอม จากลา ในคราไหน หรือเพราะเจ้า ยังคิดถึง ซึ้งหทัย เลยไม่ยอม จากไกล ไปสักที โอ้ความปวด รวดร้าว ที่หนาวเหน็บ เจ้ามากอด กักเก็บ เจ็บไหมนี่ ที่ต้องอยู่ ใกล้ฉัน ทุกวันมี หรือเพราะว่า เจ้านี้ มีสุขใจ แต่ตัวฉัน ทุกข์ใจ ยามใกล้เจ้า ไม่อยากเป็น ดั่งเงา เฝ้าฝันใฝ่ อยากทิ้งร้าง ความเศร้า ที่เฝ้าใจ และเจอสุข สดใส ในชีวี แต่จะทำ อย่างไร ในใจหนอ เมื่อเจ้านั้น เฝ้ารอ ไม่หน่ายหนี หรือต้องยอม รับความจริง สิ่งที่มี ว่าฉันนี้ ต้องเศร้า เฝ้าเดียวดาย
ผู้หญิงไร้เงา 8 พ.ย. 2547 23:04 น. - ID 65164 
1467
27
0
8 พฤศจิกายน 2547 23:32 น. - comment id 366490
ฉันชอบหยาด น้ำใส อาบไล้แก้ม เหมือนน้ำค้าง แต่งแต้ม บนแก้มใส เป็นน้ำค้าง พร่างพร่า มาจากใจ กลั่นหยดใส จนนัยน์ตา เริ่มพร่าพราย อุ่นน้ำตา มาเยือน เป็นเพื่อนฉัน มาทุกที ที่ฝัน พลันสลาย โอ้เพื่อนเอย เพื่อนน้ำตา มาละลาย ให้ความโศก สิ้นสลาย มลายไป น้ำตาคือ น้ำค้าง กลางใจฉัน หยดหยาดมา ทุกวัน ที่หวั่นไหว แล้วน้ำตา ฉันจะแล้ง แห้งอย่างไร ฤๅว่าปล่อย ทิ้งไว้ ให้แห้งเอง ขอเป็นคนแรกนะครับ ฮิๆๆๆๆๆๆๆๆ +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
8 พฤศจิกายน 2547 23:33 น. - comment id 366491
Hold my hands, sit close to me, give me strength, ขอกอดเธอให้ให้อุ่นกาย ให้จางหายความเศร้าเหงาทั้งปวง
8 พฤศจิกายน 2547 23:34 น. - comment id 366493
เป็นคนที่สองก็ได้ ช้าไปหน่อยเดียวเอง
8 พฤศจิกายน 2547 23:45 น. - comment id 366498
หน้าส่วนตัว
อ่านธรรมเยอะซิจ๊ะเพื่อนเรา ก็ห่างเองแหละน่า ไม่เชื่อทดลองดูซิจ๊ะ 555
แก้วประเสริฐ.
9 พฤศจิกายน 2547 00:01 น. - comment id 366505
มาอ่านตอนดึกๆๆๆๆๆๆๆๆนะคะพี่ตูน คิดถึงเสมอค่ะฝันดีค่ะ
9 พฤศจิกายน 2547 00:03 น. - comment id 366507
แวะมาเยี่ยมค่ะ นานๆๆ เข้า กลางคืนซะหน คิดถึงบ้านโพเอ็ม
9 พฤศจิกายน 2547 00:33 น. - comment id 366526
เธอต้องทนอยู่กับใจที่เหน็บหนาว
อดทนอยู่กับความเศร้า..ปวดร้าว..หวั่นไหว
คืนวันที่ผันผ่าน..ก็มีแต่ร้าวรานหัวใจ
ความชอกช้ำมากมาย..ไม่เคยห่างหาย..จากใจเธอเลย
เธอบอกว่าไม่มีใครเข้าใจ
รู้สึกอ่อนล้าแค่ไหน..ก็ทำได้เพียงแค่นิ่งเฉย
กี่คนที่ผ่านไป..ไม่มีคนไหน..เข้าใจเธอเลย
เธอเป็นได้แค่คนคุ้นเคย..ไม่มีสักคนเลย..ที่จะมาใส่ใจ
เธอบอกว่าชอบบทกลอนของฉัน
ที่แต่ละบทนั้น..มีแต่ความอ่อนหวาน..อุ่นไหว
ในวันนี้ฉันจึงเขียนกลอนให้เธอ..ถึงแม้ไม่มีค่าเลิศเลอ....แต่ฉันเขียนให้เธอด้วยหัวใจ
เพียงอยากบอกให้เธอรู้ไว้..ว่าฉันจะเป็นคนแรกที่เข้าใจ..และห่วงใยเธอ
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
แก้ม ... แวะมาทักทายตอนดึกๆ ค่ะพี่ตูน ..
คิดถึง .. นะเจ้าคะ ..
ตาตี่ .. กางมุ้งรอ .. อีกแล้วนะเรา .. ชิ๊ ..
=^______________________^=
ผู้หมวดไม่อยู่ .. ผู้หมู่ไปเที่ยว .. เหลือนู๋คนเดียว .. เหตุการณ์ปกติ!!
¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤
. . . S o M e - O n e - L o V e - Y o U . . .
9 พฤศจิกายน 2547 05:08 น. - comment id 366538
เป็นเหมือนกันเลย
9 พฤศจิกายน 2547 07:49 น. - comment id 366547
ฉันเดียวดาย.. หวั่นไหว ..หัวใจเศร้า..
แสนเหน็บหนาว .. เธอไกล .. รักไห้หวล..
รักของฉัน .. ฝังจำ .. ใจคร่ำครวญ..
ขอรักหวน .. คืนมา .. อย่าลาไป..
..เรน..อรุณสวัสดิ์ .. พี่หญิงฯ นะคะ..
..บบกลอน ..เศร้า ..จังเลยคะ..
9 พฤศจิกายน 2547 08:51 น. - comment id 366568
มันช่างสุดแสนไพเราะเพราะพริ้ง ไม่เสียแรงที่ลอบปิ้งมาแอบอ่าน ๚ะ๛ size>
9 พฤศจิกายน 2547 09:05 น. - comment id 366570
สวัสดีค่ะพี่ตูน แบ่งมาให้กานต์ก็ได้นะคะ กานต์ทิ้งไปหมดแล้วตอนไปเที่ยว แบ่งมานะคะพี่สาวคนดี เพราะมากๆๆๆๆๆกานต์ชอบค่ะ
9 พฤศจิกายน 2547 10:00 น. - comment id 366587
ถ้าอยาก..ห่างความเศร้า ก็อย่า..เก็บเหงาไว้ ยิ่งถ้า..อยากห่างให้ไกล ๆ ต้องทำ..หัวใจ..ให้แข็งแรง
9 พฤศจิกายน 2547 10:23 น. - comment id 366594
หง่ะ..........พี่ตูนอุ๊มาสายอ่ะ ม่ายว่ากันใช่ป่ะค่ะพี่สาวที่น่ารัก อิอิ แหม..บทกลอนช่างร้าวราน จังเลยนะคะ หุหุหุ..พี่สาวเรากะลังอยูในอารมณ์ไหนเนี๊ย แวะมาทักทายและเป็นกำลังใจค่ะ
9 พฤศจิกายน 2547 10:28 น. - comment id 366596
สวัสดีค่ะ....พี่หญิง.... ไม่เหงา ไม่เศร้าน๊าส์....นะ มามะ ขอกอดที่นึง นะ....จาได้หาย.. ^____^
9 พฤศจิกายน 2547 12:27 น. - comment id 366664
เศร้าจังเลย... ขอให้หายเศร้าเร็วๆน่ะ คิดถึงน่ะ... :-)
9 พฤศจิกายน 2547 13:28 น. - comment id 366678
ถึงจะห่างแสนไกลไปสุดหล้า ถึงภูผากั้นขวางทางสังสรรค์ ถึงเมฆหมอกแผ่คลุมคลุ้มวันวาร แต่ไวใจใกล้กัน ฉันและเธอ... ถ้าเป็นดังนี้ก็ยอมรับความจริงเถอะนะ เธอผ่ายผอมไปมากคงตรมตรอมจริง ๆ ด้วย (ดูรูปที่ กอกก นำมาลงไว้)
9 พฤศจิกายน 2547 13:31 น. - comment id 366680
พิมพ์ หัวใจ ทำไมเป็น ไวใจ ได้นะ เสียหมดเลย อิอิ ช่วยแก้หน่อยนะ
9 พฤศจิกายน 2547 19:58 น. - comment id 366753
เศร้าจังเลยครับ @@@@@@@@@
9 พฤศจิกายน 2547 20:44 น. - comment id 366795
เจ้าความเหงาขอดาวโหลดลงเครื่องพี่ อย่ารอรีจะจัดส่งลงถังขยะ ไฟเขียวให้หรือไฟแดงแจ้งมานะ อย่าจ๋าจ๊ะกับความเหงาเจ้าส่งมา
9 พฤศจิกายน 2547 20:55 น. - comment id 366806
เมื่อกลางวันมาตอบที่แล้ว แต่ส่งไม่ได้ .. คนไร้เงา ไม่ชอบ ความเหงา-ความเศร้า..ก็ลืมๆมันซะ คิดแต่สิ่งที่มีความสุข น่าจะดี.. กลอนเขียนดีนะ อ่านแล้วเศร้าไปด้วย สวัสดีครับ
9 พฤศจิกายน 2547 21:16 น. - comment id 366837
หาหนังสนุกๆๆ มันส์ ๆๆ ฆ่าเลือดกระจาย รับรองหายแน่นอนค่ะ อิๆๆ
9 พฤศจิกายน 2547 21:25 น. - comment id 366850
ไม่เดียวดายหรอกค่ะ อิ อิ มีแววทั้งคนนะ อิ อิ อยู่เป้นเพื่อนค่ะ อิ อิ....
9 พฤศจิกายน 2547 22:12 น. - comment id 366913
ก็ให้เศร้าแสนเศร้าวันฟ้าหม่น หลีกจากคนหลบหน้าหาไม่เห็น อยู่เงียบเงียบวังเวงอย่างซ่อนเร้น ก็ยังเป็นซ่อนไม่ได้หัวใจตน** ซ่อนตัวเองจากความเศร้าให้ได้นะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ ปิ๊ง ปิ๊ง ปิ๊ง 3 กระพริบแห่งความสุขมาแล้ว สวัสดีค่ะ
10 พฤศจิกายน 2547 00:03 น. - comment id 367017
ง่า จะหาที่วางเท้ายืนพูดด้วยก็เกือบไม่มี เดชะบุญเจ้าของบ้าน รวบยอดตอบนะเนี่ย ไม่งั้นพรุ่งนี้เช้าพี่ยังคงไปเข้าแถวรออยู่นะคะ งานน่ารักจริงค่ะ
10 พฤศจิกายน 2547 00:36 น. - comment id 367063
โอ้ โรมิโอ แอนด์จูเลี๊ยดด ไยเจ้าต้องฆ่าตัวตาย โอ้นายจ๊อดด กะซาร่า ไยเจ้าไม่ไปทำอาชีพอื่นซะที..อิอิ ฝันดีคับพี่สาว
10 พฤศจิกายน 2547 01:14 น. - comment id 367103
..สวัสดีค่ะ.. ..โอ้ความเหงา..ใช่เราเฝ้าคอยหา แต่ช่างมาเคลียคลอพนอใกล้ โลกอึมครึม..มืดมิด.ทั้งจิตใจ เหงาเมื่อไร..เริ่มพ้อ..ทรมาน ..คิดถึงค่ะ ฝันดีนะคะ.. ..~-~..
10 พฤศจิกายน 2547 01:20 น. - comment id 367110
ถึง คุณเมกกะ
หยดน้ำใส ข้างแก้ม แต้มสีสันต์
ให้ชีวัน หม่นหมอง ครองความหมาย
เหมือนความช้ำ มิร่ำลา พาเดียวดาย
จึงต้องเศร้า เหงากาย แทบวายปราณ
โอ้อกเอ่ย แสนช้ำ ระกำหนัก
เหมือนความรัก ที่พราก จากความหวาน
ทิ้งเหลือไว้ เพียงเรื่องเล่า เฝ้ายืนการ
เก็บเอาไว้ เพียงตำนาน ในกาลหนึ่ง
ว่าเคยพบ ประสบพักตร์ และรักมาก
ยามต้องจาก จึงรู้รส บทความซึ้ง
ว่าความเจ็บ ที่เก็บไว้ ใจคำนึง
ได้เพียงครึ่ง ความจริง สิ่งเดียวดาย
*-*แหม อยากเป็นคนแรกกันจังเลยนะค่ะพี่ชาย ไม่เหมือนผู้หญิงไร้เงาเลย อยากเป็นคนสุดท้าย อิอิ*-*
ถึง คุณidaho
ขอบคุณความหวังดีที่มีให้
ขอบคุณความจริงใจมั่นห่วงหา
ขอบคุณอ้อมแขนอุ่นคุ้นอุรา
ขอบคุณเสมอมานะคนดี
*-*เคยได้ยินไหมค่ะ ช้า ๆ ได้พร้าเล่มงามนะค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณแก้วประเสริฐ
ปฏิบัติอยู่รู้บ้างไหม
ว่าจริงไซร้ในตัวฉัน
มิเคยห่างร้างชีวัน
กับพระธรรมนำจิตใจ
*-*ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ จริง ๆ ก็ยังปฏิบัติสายธรรม เท่าที่ทำได้ค่ะ*-*
ถึง คุณเพราะรัก
คิดถึงด้วยเช่นกัน
ในทุกวันที่ห่างหาย
ไม่ได้มาเคียงกาย
แต่มากมายความคิดถึง
*-*คิดถึงน้องเสมอนะค่ะ และหลับฝันดีเช่นกันจ๊ะ*-*
ถึง คุณดาหลา & ปะการัง
ขอบคุณการเยี่ยมเยือน
เหมือนดั่งเพื่อนที่ห่วงหา
ขอบคุณเสมอมา
ที่แวะมาหาเพื่อผูกพัน
*-*คิดถึงเช่นกันนะค่ะ ตอนนี้ผู้หญิงไร้เงาก็ไม่ค่อยอยู่ดึกเท่าไหร่เหมือนกันค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณแก้ม...ป่อง
ตัวอักษรที่สื่อไซร้ในภาษา
ก็รู้ได้ความห่วงหาพาสุขสันต์
แม้วันนี้ยังนั่งเศร้าเหงาชีวัน
แต่เพราะด้วยความผูกพันจึงมั่นใจ
ที่น้องรักเขียนให้ใจสื่อสาร
เป็นตำนานความห่วงหามิหวั่นไหว
จึงขอบอกเล่ากล่าวด้วยเข้าใจ
ถึงสื่อสารสายใยที่ให้กัน
และขอบคุณในภาษาวรรณศิลป์
ที่ยลยินสื่อใจให้แก่ฉัน
ได้รับรู้ความห่วงใยให้แก่กัน
ว่าทุกวันฉันมิเศร้าเหงาคนเดียว
ยังมีน้องใกล้ชิดจิตห่วงหา
เหมือนดั่งว่าอุราพาข้องเกี่ยว
ให้รู้ว่าความสัมพันธ์มั่นกลมเกลียว
เหมือนดั่งพี่น้องท้องเดียวกัน
*-*ขอบคุณค่ะ ซึ้งใจจัง คิดถึงเสมอนะจ๊ะ แล้วเป็นไงบ้าง สบายดีไหม ห่วงใยเช่นกันนะจ๊ะ*-*
ถึง คุณทรายกะทะเล
ถ่ายโอนมาให้เรา
อย่ามั่วนั่งเศร้าเลยเธอ
หยิบความเศร้ามาเสนอ
ให้ฉันพบเจอคนเดียวก็พอ
*-*ขอให้คุณมีแต่ความสุขนับจากนี้ต่อไป ส่วนความเศร้ายกให้หญิงไร้เงาแล้วกันค่ะ*-*
ถึง คุณrain
ฉันเดียวดาย เหน็บหนาว ร้าวใจหวั่น
เมื่อคนเคย ห่วงใยกัน มาห่างหาย
ทิ้งให้เศร้า นั่งเฝ้า ความเดียวดาย
กอดความเหงา ข้างกาย เพียงลำพัง
*-*สวัสดียามค่ำค่ะน้องเรนจัง ทานอะไรหรือยังหละค่ะ แต่พี่ว่าน่าจะทานแล้วแน่เลย เพราะสามทุ่มกว่า ขืนยังไม่ทานหิวแย่เลย เอาเป็นว่าน้ำชาเขียวสักแก้วไหมจ๊ะ อิอิ เดี๋ยวพี่ชงให้ จะได้ชงเผื่ออาจารย์ผู้เฒ่าด้วยเลย อิอิ*-*
ถึง คุณผู้ชายมีเงาแต่ไร้ใจ
ไม่เสียแรงที่แต่งมา
ได้เจอหน้าพาสุขสันต์
หายไปนานอยู่เหมือนกัน
สบายดีไหมหละท่านโรเบิร์ต
*-*ดีใจนะค่ะที่ได้เจอกันอีก นึกว่าจะหายไปเสียแล้วซิค่ะ หวังว่าคงสบายดีนะค่ะ ห่วงใยเสมอค่ะ*-*
ถึง คุณเพียงพลิ้ว
พี่จะแบ่งให้เพียงความสุขสันต์
ในทุกวันที่พี่เที่ยวเกี่ยวความหมาย
แต่ไม่แบ่งความสร้อยเศร้าเหงาใจกาย
ให้น้องนั้นต้องไม่สบายในกายใจ
*-*พี่แบ่งความสุขตอนพี่ไปเที่ยวภูเรือและเขาค้อให้นะจ๊ะ ส่วนความเศร้าไม่แบ่งให้หรอก เก็บไว้อย่างนี้หละ คิดถึงนะค่ะ ยังไงพบกันที่ระยอง เดือนพฤษภาคม นะค่ะ*-*
ถึง คุณmagic
กำลังทำใจ
ให้ไม่หวั่นไหวใจห่วงหา
เพื่อจะได้แกร่งกล้า
มีอุราที่แข็งแรง
*-*คิดถึงเสมอนะค่ะพี่สาว ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ ช่วงนี้อากาศทางโน้นคงจะหนาวแล้ว เดี๋ยวไม่สบายไป ห่วงใยเสมอนะค่ะ*-*
ถึง คุณสาวดำ รำพัน
แค่แวะมาหาก็สุขสันต์
ในทุกคืนวันแล้วรู้ไหม
แค่เจอหน้าทักทายก็สุขใจ
กับน้องคนไฉไลคนดี
*-*น้องมาไม่สายหรอกค่ะ แค่แวะมาพี่ก็ดีใจแล้ว คิดถึงเสมอนะจ๊ะ*-*
ถึง คุณแมงกุ๊ดจี่
ไม่เหงา ไม่เศร้าแล้ว
เมื่อน้องแก้วมาอยู่ใกล้
จะหนีและหลี้ไกล
ความเศร้าใจไม่พบเจอ
*-*แหมขอกอดครั้งเดียวเองหรือ แถมให้ด้วยเอาเปล่าหละค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณพันดาว
ขอบคุณนะพันดาว
กับทุกคราวที่ห่วงหา
ขอบคุณตลอดมา
ที่แวะมาหาช่วยปลอบใจ
*-*ขอบคุณเสมอนะค่ะ สำหรับน้ำใจที่มอบให้ ดีใจที่เราได้เจอกันนะไทยโพเอ็มแห่งนี้นะค่ะ ขอบคุณมากค่ะ คิดถึงเช่นกันนะค่ะ*-*
ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ถึงจะห่างแสนไกลเพียงใดนั้น
แต่ไม่เคยใจห่างกันนั้นเสมอ
แม้ภูผาสูงชันกั้นฉันเธอ
แต่ใจกลับพบเจอเสมอมา
*-*ดีนะค่ะที่พิมพ์เป็น ไวใจ ถ้าพิมพ์เป็น ไวไว หละ ได้เตรียมต้มน้ำแน่เลย อิอิ กำลังหิวเลย (อ้อ ส่วนการแก้ไข แก้ให้ไม่ได้นะค่ะ ในคอมเม้นท์เขาไม่ให้แก้ไขค่ะ นอกจากพิมพ์ให้ใหม่ แต่เห็นเวลาที่โพสต์ไว้ เคยไม่กล้าลบแล้วใส่ให้ใหม่ก็เอาไว้เป็นที่ระลึกแบบนี้แล้วกัน อิอิ)*-*
ถึง คุณเรไร
สุขเศร้าเหงาผสม
เจอระทมในดวงจิต
บางครั้งสุขใกล้ชิด
บางครั้งชีวิตติดระทม
*-*สุขเศร้าเป็นเรื่องธรรดานะค่ะ เมื่อมีความสุขได้ ฉะนั้นความเศร้าก็มาทักทายได้เหมือนกันก็เท่านั้นเองค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณชัยชนะ
ส่งไฟเขียวเป็นสัญญาณให้สานฝัน
ว่าจะส่งความเศร้านั้นมิหันเห
พร้อมส่งตัวพี่ชัยลอยทะเล
ไปอยู่เท่ห์บนเกาะเพราะผูกพัน อิอิ
*-*ส่งแบบนี้ แล้วคุณชัยชนะจะไปไหมเนี่ย อิอิ พร้อมเมื่อไหร่บอกนะค่ะ จะได้เตรียมของใช้ไว้ให้พร้อมเลย อิอิ จะได้ไม่อดยามอยู่เกาะค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณผู้เฒ่า....โง่งม
ไม่มีใครอยากเศร้าเหงาดวงจิต
ยิ่งกว่านั้นยังอยากชิดความสุขสันต์
แต่ทำไมไม่รู้อยู่ทุกวัน
ความเศร้านั้นมาเกาะติดใกล้ชิดเรา
*-*สวัสดียามดึกค่ะอาจารย์ผู้เฒ่า ผู้หญิงไร้เงาขอบคุณอาจารย์เป็นอย่างยิ่งนะค่ะ ที่สละเวลามาคอมเม้นท์ให้ถึงสองครั้ง ดีใจนะค่ะที่ได้พบอาจารย์เลยลืมกระพริบตาสามครั้ง เอ้าไม่ได้แล้วต้องทำตามกติกาก่อน เดี๋ยวโดนสามสาวว่าเอา กระพริบตาสามครั้งค่ะ อิอิ แถมชงชาเขียวให้หนึ่งแก้ว เพื่อคาราวะ หรือติดสินบนก็ไม่รู้นะค่ะงานนี้ ให้อาจารย์พิจารณาเอาเองถึงเจตนาดีกว่าค่ะ อิอิ ปิ๊ง ๆ ๆ อีกสามครั้ง ราตรีสวัสดิ์ค่ะอาจารย์*-*
ถึง คุณใจปลายทาง
ดูไม่ไหวนะน้องอ้อม
พี่นั้นยอมแพ้กับหนัง
ที่กระจายเลือดสายพัง
ไม่หยุดยั้งดูไม่ไหว
*-*พี่เป็นคนแพ้เลือดค่ะน้องอ้อม ดูหนังแบบนี้พี่สลบแน่เลย พี่ชอบดูตลกค่ะ สนุกดี คิดถึงนะค่ะ ไม่เจอกันเลย หวังว่าคงสบายดี ดูแลตัวเองด้วยน้องสาว ห่วงใยเสมอนะจ๊ะ*-*
ถึง คุณลอยไปในสายลม
ไม่เดียวดายแล้วคราวนี้
เมื่อน้องพี่แวะมาหา
แสนคิคถึงซึ้งอุรา
ยามได้มาพบเจอกัน
*-*ไม่เดียวดายแล้วจริงด้วย งั้นอย่างนี้ต้องฉลอง แต่รอให้เดือนพฤษาคมก่อนนะจ๊ะแล้วค่อยพบกัน อิอิ คิดถึงจ๊ะ*-*
ถึง คุณกอกก
จะซ่อนใจให้ไร้รักสักเพียงไหน
ยิ่งซ่อนไว้ยิ่งรู้ใจในทุกหน
ว่าความรักพิงพักหนักกมล
ซ่อนไม่พ้นจึงต้องทนหลงกลรัก
*-*กระพริบตาสามครั้ง ปิ๊ง ๆ ๆ สามครั้ง ก่อนเลย อ้อ เมื่อสักครู่ชงชาเขียวให้อาจารย์ผู้เฒ่า แต่อาจารย์นั่งคนเดียว วานพี่ปรายไปนั่งคุยเป็นเพื่อนอาจารย์หน่อยซิค่ะ อิอิ คิดถึงนะค่ะ ตอนนี้สุขภาพดีขึ้นแล้วค่ะ ขอบคุณพี่สาวนะค่ะสำหรับความห่วงใย รักพี่สาวเสมอนะค่ะ*-*
ถึง คุณtiki
เชิญพี่เข้ามาใกล้
และขอบใจการห่วงหา
ดีใจที่แวะมา
เลยหาน้ำหาปลาให้พี่ทาน
*-*เชิญด้านในก่อนก็ได้นะค่ะ อิอิ ไม่ต้องเข้าแถวหรอกค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณ NonSense
ฝันดีเช่นกันจ๊ะ
หลับซะนะแล้วสุขสันต์
ให้พบความสุขกัน
ยามที่ฝันขอสุขใจ
*-*หลับฝันดีนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ*-*
ถึง คุณซอมพลอ
โอ้ความเหงาเศร้าใจกระไรนี่
ไม่ยอมจากสักทีไม่ยอมผ่าน
ทำให้เราเฝ้าท้อทรมาน
ได้พบพาลเพียงน้ำตาพาหวั่นใจ
*-*คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ หลับฝันดีราตรีสวัสดิ์ค่ะ*-*
10 พฤศจิกายน 2547 09:37 น. - comment id 367223
หลังน้ำตาเหือดแห้ง .. ก็ได้คิด ว่าชีวิตนี้ยัง มีความหมาย แม้ตอนนี้ ฉันอยู่อย่างเดียวดาย ข้างกายไม่มี ใครสักคน ชีวิตไม่สิ้น ก็คง ต้องสู้ต่อ จะเหนื่อยท้อ มีบ้างทุกแห่งหน หากยามท้อ ลองย้อนมองผู้คน ที่เค้าดิ้นรน ลำบากมากกว่าเรา เธอคือผู้ไม่แพ้ ไม่ใช่หรือ เธอคือผู้ต่อกร ความเงียบเหงา เธอคือผู้ต่อสู้ ยังไงเล่า เธอคงไม่โง่เขลา .. ปลิดชีพตนเพราะเดียวดาย
10 พฤศจิกายน 2547 10:46 น. - comment id 367280
ถึง คุณไวยากรณ์
แม้ต้องอยู่เดียวดายทางสายโศก
ที่มีโลกความเหว่ว้าพาใจเฉา
แต่สำหรับในชีวิตจิตใจเรา
ยังไม่ยอมโง่เขลาเฝ้าโง่งม
แม้ไม่สุขสนุกเหมือนใครเขา
แต่ตัวเราใช่จะเศร้าหรือขื่นขม
มากมายนักกับรักบางอารมณ์
ที่ระทมขื่นขมให้ฝืนใจ
แต่อย่างไรในชีวิตแม้ผิดหวัง
ต้องมานั่งโดดเดียวเปลี่ยวเพียงไหน
ก็บอกเอ่ยเผยชีวิตในจิตใจ
ยังไม่ยอมเศร้าหทัยตลอดกาล
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่แวะมามอบให้กัน*-*
10 พฤศจิกายน 2547 13:30 น. - comment id 367425
เคยอ่านเจอในหนังสือเล่มหนึ่ง เค้ากล่าวไว้ว่า *ความเหงา ดูเหมือนจะเป็นเพื่อนที่ซื่อสัตย์ที่สุด เค้าจะมาทุกครั้งยามที่เราอยู่คนเดียว* แต่วันนี้...เดี๋ยวลี่อยู่เป็นเพื่อนก่อนนะคะ ^_^ ................................................................................. ลี่...ผู้มาเยือน .
10 พฤศจิกายน 2547 14:16 น. - comment id 367453
ถึง คุณลี่..ผู้มาเยือน
เมื่อได้เพื่อนอย่างคุณนั้นฉันคงไม่
ต้องเข้าใกล้ความเศร้าเหงาอย่างนี้
แถมเปลี่ยนไปในชีวิตดวงจิตมี
เหลือสุขขีด้วยสุขใจเมื่อใกล้เธอ
*-*เคยได้ยินเหมือนกันค่ะ อีกอย่างคงจะเป็นน้ำตา ที่เป็นเพื่อนปลอบใจคนเศร้าได้ผล เคยได้ยินจากไหนจำไม่ได้ แต่ที่รู้คือเขาพูดถูกที่เดียวหละ คุณว่าไหมค่ะ อิอิ*-*
10 พฤศจิกายน 2547 16:05 น. - comment id 367501
เมื่อไรหนอ ความเหงา จะไกลห่าง เหลือที่ว่าง ให้ความสุข เข้ามาหา ปลดปล่อยฉัน ออกจาก คราบน้ำตา เมื่อไรหนา เจ้าความเหงา จะจากไป
10 พฤศจิกายน 2547 16:13 น. - comment id 367505
ถึง คุณข้าวปล้อง
เมื่อไหร่หนา เขาจะพา เจ้าความเหงา
ไปจากเรา เสียที หลี้ห่างหาย
เมื่อไหร่หนอ เราเลิกเศร้า เฝ้าเดียวดาย
และแสนสุข สบาย ทั้งกายใจ
*-*หายไปนานเลยนะค่ะ คิดถึงจัง*-*
11 พฤศจิกายน 2547 09:17 น. - comment id 367883
You are what you eat You need some one share I ll be there Take care as a friend.
11 พฤศจิกายน 2547 12:54 น. - comment id 367958
ถึง คุณไวยากรณ์
ขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง
กับทุกสิ่งที่มอบให้
และขอบคุณสำหรับความห่วงใย
ที่คุณมอบจากใจให้กัน
*-*ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ และขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่มอบให้ค่ะ (อ้อ ขออนุญาตตอบเป็นภาษาไทยนะค่ะ ไม่ถนัดเท่าไหร่กับภาษาอังกฤษ ขอบคุณค่ะ)*-*
11 พฤศจิกายน 2547 13:04 น. - comment id 367968
เอากระบองมา 1 อัน .. จะมาไล่ตีความเหงา .. ความเศร้า .. ความปวดร้าว .. ให้หนีออกจากพี่ตูนให้หมดเลย .. นี่แน่ะ .. นี่แน่ะ .. อ้าวววว ... จ๊ากกกกก .. อย่าวิ่งมาทางนี้จิ .. ไม่เอา ๆ หนีก่อนดีกว่า .. แว๊บบบบบ ........................... ปล. มาช้า แต่มาแน่ค่ะ .. อิอิ
11 พฤศจิกายน 2547 13:07 น. - comment id 367970
ถึง คุณชมอักษร
เก็บความเศร้าใส่กระป๋องของจอมขวัญ
ไล่ความเหงาไปจากกันไม่หวั่นไหว
ลาความเจ็บที่แสนช้ำระกำใจ
ให้จากไกลเหลือเราสองคล้องผูกพัน
*-*ตัวจริงไหมเนี่ย กระพริบตาสามครั้งไม่มีเลย อิอิ แต่ตัวจริง ตัวปลอม พี่ก็ยอมผูกพันเสมอนะจ๊ะ อิอิ คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลย หายเร็ว ๆ ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยน้องสาว รักและห่วงใยมากนะจ๊ะ ปิ๊ง ๆ ๆ จ๊ะ*-*
12 พฤศจิกายน 2549 20:09 น. - comment id 414533
ฉันไม่พร้อมที่จะจากเธอไปในตอนนี้ ขอเวลาสักครึ่งวินาทีจะได้ไหม หลังจากนั้นหากเธอต้องการมีใคร ฉันจะไม่ฉุดรั้งเธอเลยคนดี
ฉันไม่อยากรับฟังว่าเธอรักใคร ไม่ต้องการให้เธอมีใจให้กับฉัน ไม่ต้องการอยู่ใกล้เธอทุกคืนวัน แต่อย่าผลักฉันไปให้ไกลเธอ
พรุ่งนี้ฉันก็จะรักเธอ เช่นวันนี้
แม้เธอคนดี มีคนใหม่
แม้พรุ่งนี้ฉันจะต้องไม่มีใคร
พรุ่งนี้หัวใจฉัน ยังคงมีเธอ
.. อกหัก เจอแต่คนโกหก บอกไม่มีใครจนเรารัก พอวันนึง เค้ากลับบอกว่า คนรักเค้า กลับมาแล้ว เธอทำให้ฉันรู้สึกเหมือน คนโง่ ให้เธอหยอกเล่นมาตั้งนาน...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
