วายุครวญบรรเลงดั่งเพลงโศก เหตุวิโยคเกิดเรื่องเศร้าอีกเท่าไหน ต้องสูญเสียน้ำตาฆ่าหัวใจ สักเท่าใดเพียงพอต่อต้องการ สดชื่นหรือเฉือนเชือดเห็นเลือดสด หรือได้ยศติดบ่าคือกล้าหาญ แท้จริงแล้วชั่วช้าแสนสามาน เดรัจฉานรู้จักไหมใคร่ครวญดู ชีวิตคนบริสุทธิ์ต้องหยุดดับ ความฝันลับลอยหมดน่าอดสู เพียงเพราะว่าสะใจในตัวกู อยากให้รู้กูเก่งสะท้านเมือง หลายชีวิตเริ่มขลาดหวาดผวา ภัยนานาเกิดก่ออย่างต่อเนื่อง ผิดอะไรสัตว์ร้ายหมายแค้นเคือง เมืองรุ่งเรืองเปลี่ยนสีมีมลทิน แสงเรืองทองส่องสวยระรวยรื่น อีกกี่คืนหวนกลับประทับถิ่น ความโหดร้ายจะพรากจากแผ่นดิน อยากสูดกลิ่นวันเก่า...ตราบเท่านาน ..... เมื่อไรประเทศไทยเราจะสงบสุขสักทีนะ ..... เห้อ เหตุการณ์ในภาคใต้นี่แย่จังเลย เป็นข่าวเกือบทุกวัน ..... ขอให้สงบสุขเร็วๆนะขอรับ
8 พฤศจิกายน 2547 16:46 น. - comment id 366171
อีกนานเท่าไร ไฟใต้ถึงจะดับ สงสารผู้ล่วงลับ อยากกลับเป็นเหมือนเดิม เนาะ -_-.
8 พฤศจิกายน 2547 17:55 น. - comment id 366193
เวลาผ่าน...บทขับขานเปลี่ยน เนื้อหาดีจริงๆ
8 พฤศจิกายน 2547 17:57 น. - comment id 366195
เมื่อไหร่เลือดหยุดหลั่งนองแผ่นดิน ประชาชนได้ยลยินความสุขสันต์ เหมือนดั่งเก่าที่มีในชีวัน ให้เกิดความสุขสันต์นั้นเหมือนเดิม *-*ไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้เลย ซึ่งก็ได้แต่ภาวนาให้เหตุการณ์ดั่งกล่าวสงบโดยเร็ว กลอนแต่งได้ดีนะค่ะน้องชาย*-*
8 พฤศจิกายน 2547 18:22 น. - comment id 366215
ถ้าคนในชาติ รักและสามัคคีกัน ศัตรูที่ไหนก็เอาชนะไม่ได้หรอกครับ อย่าปล่อยให้คนเลวไม่กี่คนมาย่ำยี่ประเทศไทยเลยครับ ต้องร่วมแรง ร่วมใจกัน เมืองไทยต้องเป็นไทยตลอดไป +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
8 พฤศจิกายน 2547 19:19 น. - comment id 366284
เพียงเพื่อผ่านมาเป็นกำลังใจให้เธอคนดี +.+ กลอนน่ารักดีนะค่ะ+.+ ( ^ . ^ )...คิดถึงจ้า...( ^ . ^ )
8 พฤศจิกายน 2547 21:25 น. - comment id 366359
ก่อนอื่น ..คงจะต้องตอบตัวเองก่อนว่า ถึงเวลาแล้วหรือยัง ที่จะย้อนมองเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่อยู่รอบตัวเรา ด้วยสายตาที่ทะลุไปถึงจุดกำเนิดของประวัติศาสตร์นั้น ไม่มีพระเจ้าองค์ใดหรอกค่ะ ที่ให้สิทธิ์มนุษย์ที่จะพิพากษามนุษย์ด้วยกัน เงื่อนไขต่าง ๆ ที่ก่อให้เกิดกลียุคนั้น ล้วนเกิดจากการตีความผิดเพี้ยนของผู้ที่อวดตัวว่ารอบรู้ แต่ความจริงแล้ว รู้ไม่รอบ ขนาดพระคัมภีร์เล่มเดียวกันแท้ ๆ นักวิชาการตีความได้หลากหลาย ทั้งนี้ฐานแห่งความเข้าใจในชีวิตก็แตกต่างกัน และยิ่งแตกต่างกันมากยิ่งขึ้นหากวัดด้วยวิทยปัญญา สิ่งที่ถูกตอกย้ำให้เชื่อโดยปราศจากข้อโต้แย้ง ซึ่งเราเรียกกันว่า งมงาย แต่กระนั้นเลย จะเป็นบาปมหันต์ ถ้าผู้ใด คิดสงสัย .. จึงมิแปลกเลย ที่สถานการณ์โลกจึงระอุ
8 พฤศจิกายน 2547 22:10 น. - comment id 366422
ไม่มีใครรู้ตื้นลึกหนาบางเท่ากับคนที่อยู่ในพื้นที่ครับ
9 พฤศจิกายน 2547 13:29 น. - comment id 366679
น่าหดหู่และน่าเศร้ามาก ... สงสารคนที่ต้องมารับเคราะห์นะคะ
9 พฤศจิกายน 2547 22:02 น. - comment id 366902
อิ อิ แวะมาอ่านคะ อิ อิ...
10 พฤศจิกายน 2547 13:37 น. - comment id 367429
มาเยี่ยมจ้า...ได้อ่านบทดุๆ อีกแบบ นั่นสินะ...เมื่อไหร่จะจบเนอะ... ....................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .