...สายสัมพันธ์

อาภาภัส

ในวิมานสานฝันอันแก่กล้า                       ใจนำหน้าเดินจ้ำล้ำถึงไหน
  ต้องติดตามเด็กหญิงเปรี้ยวหวานไป               เธอจ้องใส่ท้องฟ้ายามราตรี
 ค่อยๆแกะเก็บดาวเอากาวแปะ                       เรียงจัดแตะด้วยหวังรั้งวิถี
 ทางสว่างมากมิตรชิดความดี                           อักษรศรีวาดต่อก่อคำกลอน
 กอบเมฆน้อยค่อยไต่ไล่เลียงเรื่อง            เติมสีเหลืองกลมพลันพระจันทร์หลอน
 มีกระต่ายสีขาวยิ้มริมดอน                                บ้านตายายรั้วอ่อนกระถินงาม
 โค้งวงกลมชมจันทร์กระชั้นชิด                           รังสีฤทธิ์โรยหลัวราวไถ่ถาม
สยามนี้มีใครร่วมลงนาม                        ประกาศความเชื้อเดียวเกลียวรักไทย
  ชาติเผ่าไหนใจเราเราต้องรู้                        ว่ากอบกู้แกร่งเกื้อเลือดหลั่งไหล
  บรรพชนรวมเหย้าเพื่อเผ่าไทย                            แขกจีนไซร้ไทยนี้พี่น้องกัน
  มาเถิดมาวางมือกระชับมั่น                                สร้างสัมพันธ์ผูกถักรักสุขสันต์
 ถึงอย่างไรก็คือไทยอนันต์                               ร่วมใจปันโอบเอื้อเพื่อชาติคง 
 สลักรอยเรียงดาวพราวเจิดจ้า                            ห้อยระย้าสายใจไยรูปหงส์
  คุณต้องรู้ชูค่าเกียรติ์ทะนง                                 ต้องต่อตรงสายสลุตยุติธรร    เพียรแต้มเติมเพิ่มนิดจิตเหนื่อยอ่อน                    หลับตานอนแนบไปใจคมข   หวังวาดฝันฟ้านั้นไร้สีดำ                                     สุขกระหน่ำราวฝนหล่นลงดิน   นรชาติชนเอยเคยล่วงรู้                            รวมกันอยู่สงบเสียงเคียงทรัพย์สินธุ์
 กว่าสิ้นลมพรมดีเป็นอาจิณ                                 หลั่งวารินใจจรัสมนัสเปรม
                    
 อาภาภัส       5  พ.ย  2547