หน้าส่วนตัว
สุดแสนเสน่หายาใจ
เพียงสำเหนียกเพรียกรักมักครุ่นคิด
พลังแห่งจิตคิดใฝ่ในเสน่หา
ถึงยอดหญิงมิ่งขวัญอันโสภา
แก้วมณีรัตนาพานพบประสบพักตร์
รัตติกาลผ่านห้วงล่วงเวหน
เจิดจรัสนภดลล่วงบ่วงความฝัน
เพริศพริ้งแพร้วแนวโน้มโฉมรำพัน
สร้างเหตุการณ์หันเหเซซวนชม
สังข์ทรัพย์อีกวรรณะคละพิสุทธิ์
ของนงนุชผุดผาดช่างงามสม
หอมรัญจวนกลิ่นเจ้าเฝ้าภิรมย์
ใคร่ดอมดมคลอเจ้าเคล้าราตรี
ด้วยวาสนาคราพบประสบพักตร์
แทบจะหักทรวงอกหมดราศี
แม่งามเหลือหยาดฟ้าล้นธานี
เห็นดวงฤดีนี้ขาดเสียรอนรอน
ใจเอ๋ยใจใคร่ครวญล้วนรำลึก
ที่ฝังตรึกผนึกไว้เป็นคำสอน
ดับชีวิตปลิดรักขาดเป็นตอน
เป็นอุทาหรณ์สอนสั่งครั้งกาลบรรพ
บัดนี้เล่าใยใฝ่ในเนื้อหงส์
ลืมเผ่าพงศ์หลงภิรมย์มิสร้างสรรค์
ทั้งเก่าใหม่มิแยกแตกจากกัน
ยังจะหันมาครวญหวนกลับคืน
จันทร์เจ้าเอยเคยกล่อมล่องชมฟ้า
อีกดารามาพยุงยังต้องฝืน
เหลือเพียงเสี้ยวเลี้ยวลดไม่ชื่นมืน
ยังสะอื้นคืนไห้คล้ายอกเรา
น้ำตาซึมไหลสะท้านพล่านในอก
ระเหินหกผกผวนล้วนใจเขา
มิหวนหาเฝ้าเพ้อละเมอเยาว์
เก็บความเศร้าเฝ้าฝืนยืนชมจันทร์.
๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙
แก้วประเสริฐ 2 พ.ย. 2547 15:48 น. - ID 64765 
978
24
0
2 พฤศจิกายน 2547 16:11 น. - comment id 362322
ใจเอ๋ยใจใคร่ครวญล้วนรำลึก ที่ฝังตรึกผนึกไว้เป็นคำสอน ดับชีวิตปลิดรักขาดเป็นตอน เป็นอุทาหรณ์สอนสั่งครั้งกาลบรรพ ตงนี้ ใช่เลยค่ะคุณแก้วฯ คะ
2 พฤศจิกายน 2547 16:17 น. - comment id 362329
โอ้.............มาม่ายทัน พี่นิ่มอ่ะ แต่มาแล้วนะคะ ลุงแก้ว ขอบคุณนะคะ....ดีใจจัง มาชื่นชมเหมือนเดิมค่ะ
2 พฤศจิกายน 2547 17:05 น. - comment id 362368
เพราะนะค่ะ ว่าแต่....ว่า มันพล่านมากเลยเหรอ? ค่ะ อิอิ.............. ^__^
2 พฤศจิกายน 2547 17:06 น. - comment id 362369
อนาถจิตชีวิตเฉาเราทั้งสอง ต้องหม่นหมองเหมือนฟ้ามาสาปสรร มิยาวยืดมืดมิดนิจนิรันดร์ มีเพียงจันทร์แจ่มโพยมประโลมใจ มาเยี่ยมท่านพี่นะครับ เยี่ยมจริง ๆ ครับพี่ท่าน +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
2 พฤศจิกายน 2547 17:07 น. - comment id 362370
ดั่งกระต่ายเฝ้าเพ้อละเมอพร่ำ ฤๅอกช้ำตรอมตรมสุดข่มฝืน ยามจันทร์ล่องลี้ลับมิกลับคืน แผ่วสะอื้นจากผู้ใดร่ำไห้ยิน :) ทิวาสวัสดิ์ค่ะ
2 พฤศจิกายน 2547 17:21 น. - comment id 362387
^_^ แว่บมาอ่านค่ะ...งามมากๆค่ะไปดีก่า อิอิ
2 พฤศจิกายน 2547 18:58 น. - comment id 362450
เพราะมากค่ะแวะมาอ่านยามค่ำนะคะ คิดถึงค่ะพี่แก้ว
2 พฤศจิกายน 2547 21:42 น. - comment id 362572
บทนี้ก็เพราะน่ะค่ะ..รู้สึกว่าเขียนได้ลึกซึ้งดีค่ะ.. ว่าแต่ตอนต้นๆ เหมือนแก้วหน้าม้า นิ..แบบว่ามีแม่มณีรัตนาด้วยอ่ะค่ะ.. ..
3 พฤศจิกายน 2547 00:15 น. - comment id 362648
เศร้าซึ้งอีกแล้วค่ะ... ช่างบรรยายความรู้สึกได้ดีจังเลยนะคะ
3 พฤศจิกายน 2547 06:50 น. - comment id 362690
ไพเราะ.. มากเลยนะคะ. เรน ..แวะมา .. อรุณสวัสดิ์ นะคะ...
3 พฤศจิกายน 2547 10:59 น. - comment id 362764
เก็บความเศร้าเข้าใกล้ด้วยใจหม่น เมื่อนางในกมลมิคงมั่น มีแต่ความเรรวนป่วนชีวัน จนทำให้เรานั้นสุดตรอมตรม *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
3 พฤศจิกายน 2547 12:05 น. - comment id 362835
กลอนเพราะมาก ๆ เลยค่ะ ใช้คำได้ดีมากเลยค่ะ อิ อิ แวะมาทักทายค่ะ อิ อิ...
3 พฤศจิกายน 2547 22:57 น. - comment id 363227
คุณ ดาหลาฯ
ขอบคุณมากนะครับ ที่ชอบกลอนนี้มันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตคนเราจ๊ะ ผมแค่เพียงทบทวนการแต่งกลอนทางโลกไว้ เพราะระยะนี้จะไปในแนวธรรมเสียส่วนมาก ไม่รู้ว่าจะก้าวหน้าหรือถอยหลังกันแน่ครับ
แก้วประเสริฐ.
3 พฤศจิกายน 2547 22:58 น. - comment id 363228
คุณ สาวดำ
ขอบใจมากนะหลานที่มาเยี่ยมสม่ำเสมอจ๊ะ
แก้วประเสริฐ.
3 พฤศจิกายน 2547 22:59 น. - comment id 363231
คุณ แมงกุ๊ดจี่
อันที่จริงมันพล่านมานานแล้วล่ะครับ แต่ตอนนี้สงบได้แล้วล่ะ เพียงทดลองเขียนกลอนแนวนี้อีก เพื่อกันลืมไม่รู้ว่าจะเดินหน้าหรือถอยหลังกันแน่ครับ ขอบคุณครับ
แก้วประเสริฐ.
3 พฤศจิกายน 2547 23:01 น. - comment id 363236
คุณ เมกกะ
น้องพี่นั้นเพียงทดลองเขียนกลอนแนวนี้อีก เพื่อกันลืมไม่รู้ว่าจะเดินหน้าหรือถอยหลังกันแน่ครับ ขอบคุณครับ
แก้วประเสริฐ.
3 พฤศจิกายน 2547 23:02 น. - comment id 363238
คุณ อัลมิตรา
ยอดหญิงช่างยอดเยี่ยมเสมอแหละครับ ผมเพียงทดลองเขียนกลอนแนวนี้อีก เพื่อกันลืมไม่รู้ว่าจะเดินหน้าหรือถอยหลังกันแน่ครับ ขอบคุณครับ
แก้วประเสริฐ.
3 พฤศจิกายน 2547 23:04 น. - comment id 363240
คุณ คนเมืองลิง
เพียงแวะมาอ่านก็ชื่นใจแล้วล่ะครับผมเพียงทดลองเขียนกลอนแนวนี้อีก เพื่อกันลืมไม่รู้ว่าจะเดินหน้าหรือถอยหลังกันแน่ครับ ขอบคุณครับ
แก้วประเสริฐ.
3 พฤศจิกายน 2547 23:06 น. - comment id 363242
คุณ เพราะรัก
เพียงแวะมาอ่านแล้วเห็นรายชื่อก็ชื่นใจแล้วล่ะครับ เพียงทดลองเขียนกลอนแนวนี้อีก เพื่อกันลืมไม่รู้ว่าจะเดินหน้าหรือถอยหลังกันแน่ครับ ขอบคุณครับ
แก้วประเสริฐ.
3 พฤศจิกายน 2547 23:07 น. - comment id 363243
คุณ น้องกิ๊ฟ
ผมเพียงทดลองเขียนกลอนแนวนี้อีก เพื่อกันลืมไม่รู้ว่าจะเดินหน้าหรือถอยหลังกันแน่ครับ ขอบคุณครับ
แก้วประเสริฐ.
3 พฤศจิกายน 2547 23:08 น. - comment id 363245
คุณ กุ้งหนามแดง
เพียงแค่รับคำชมก็แสนจะชื่นใจแล้วล่ะ ผมเพียงทดลองเขียนกลอนแนวนี้อีก เพื่อกันลืมไม่รู้ว่าจะเดินหน้าหรือถอยหลังกันแน่ครับ ขอบคุณครับ
แก้วประเสริฐ.
3 พฤศจิกายน 2547 23:09 น. - comment id 363248
คุณ rain
เป็นเพียงเริ่มต้นเว้นจากแนวธรรมะนะครับ ผมเพียงทดลองเขียนกลอนแนวนี้อีก เพื่อกันลืมไม่รู้ว่าจะเดินหน้าหรือถอยหลังกันแน่ครับ ขอบคุณครับ
แก้วประเสริฐ.
3 พฤศจิกายน 2547 23:11 น. - comment id 363250
คุณ ผู้หญิงไร้เงา
อาจจะเป็นอย่างท่านผู้หญิงว่าก็ได้นะครับ กลอนผมที่เคยแต่งก็จะประเภทนี้แหละ ตอนนี้ผมเพียงทดลองเขียนกลอนแนวนี้อีก เพื่อกันลืมไม่รู้ว่าจะเดินหน้าหรือถอยหลังกันแน่ครับ ขอบคุณครับ
แก้วประเสริฐ.
3 พฤศจิกายน 2547 23:12 น. - comment id 363251
คุณ ลอยไปในสายลม
หลังจากที่ผมเขียนกลอนประเภทนี้แล้วไปในแนวธรรมะไว้ ตั้งใจจะให้จบยังไม่จบกลัวว่าจะลืมเลือนเสียก่อน ผมเพียงทดลองเขียนกลอนแนวนี้อีก เพื่อกันลืมไม่รู้ว่าจะเดินหน้าหรือถอยหลังกันแน่ครับ ขอบคุณครับ
แก้วประเสริฐ.
6 พฤศจิกายน 2547 10:44 น. - comment id 364907
แฝดเพื่อน...แวะมาเยี่ยมค่ะ...เขียนได้งาม..คิดถึงนะคะ...(ช่วงนี้ไม่ค่อยว่างเลย)...
6 พฤศจิกายน 2547 12:22 น. - comment id 364990
คุณ ราชิกา
เพื่อนรักขอบคุณมากนะ งานของคุณเป็นสัมประชาสัมพันธ์ย่อมจะไม่ค่อยว่างแต่เพื่ออนาคตของให้อดทนไว้เถิดนะเพื่อน
แก้วประเสริฐ.
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
