ขอโทษนะ หากทำให้เธอช้ำ กับบางคำที่ฉันพูดออกไป ฉันเพียงไม่อยากให้มันเกินไกล จึงจงใจแกล้งพูดส่งเรื่องราว ขอโทษนะ หากทำให้เธอช้ำ กับบางคำที่เขาช่วยส่งข่าว กับบางคนที่ดูจะก้าวร้าว จนเธอเศร้ากับบางคำที่ได้ฟัง ขอโทษนะ หากทำให้เธอช้ำ กับบางคำที่อาจไม่ระวัง เพียงแค่กลัวตัวเองล้ำเส้นหวัง ที่เธอตั้งขีดไว้เพื่อตัวเธอ - - - ขอโทษนะ เพียงไม่อยากให้เธอกังวล
วิจิตร ภู่เงิน 2 พ.ย. 2547 15:45 น. - ID 64764 
944
27
0
2 พฤศจิกายน 2547 16:22 น. - comment id 362332
คำว่าขอโทษ ขอให้เอ่ยออกจากหัวใจ เพียงพอแล้ว สำหรับการให้อภัย คุณ
2 พฤศจิกายน 2547 16:56 น. - comment id 362361
ฉันนอยากขอโทษ ในเรื่องทุกอย่างที่ทำกับเธอไว้ เพราะไม่รู้ความจริงเป็นยังไง เลยสรุปง่าย-ง่ายว่าเธอไม่ดี ขอโทษจริง..จริงที่รัก อย่าโกรธนักเลยได้มั๊ย อยากให้ฉันตายเลยหรือไง ขอแก้ตัวใหม่..ได้มั๊ยคนดี อิอิ มาขอโทษแล้วจ้าาาาาาา คิก คิก ขอโทษใครหว๋า +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
2 พฤศจิกายน 2547 17:10 น. - comment id 362375
บางที ท่ามกลางความเงียบ เพียงสัมผัสมือ ความรู้สึกหมองหมางต่างๆ จะปลดสิ้นไป ค่ะ
2 พฤศจิกายน 2547 17:22 น. - comment id 362389
^_^ มายกโทษให้ก๊า
2 พฤศจิกายน 2547 18:57 น. - comment id 362449
ขอโทษใครกันจ๊ะ คิกๆๆๆๆแวะมาทายยามค่ำจ๊ะ คิดถึงจ๊ะ
2 พฤศจิกายน 2547 19:49 น. - comment id 362472
ขอโทษลดโกรธได้ ในจิตใจอภัยผิด รางวัลแห่งชีวิต มิตรภาพกลับคืนมา
2 พฤศจิกายน 2547 21:01 น. - comment id 362528
ตอบครับ ดาหลาและปะการัง คุณดาหลาครับ วิจิตรเป็นคนที่ไม่ชอบพกหัวใจติดตัวครับ การพูดการกระทำที่แสดงออกไปวิจิตรไม่รู้เหมือนกันว่ามันออกจากอวัยวะส่วนไหนของร่างกายวิจิตร... แต่วิจิตรคิดว่าคงเป็นกระเพาะอาหาร เพราะกระเพาะอาหารเป็นอวัยวะที่คล้ายหัวใจที่สุด วิจิตรเพียงอยากจะถามว่าถ้าออกจากกระเพาะอาหารวิจิตรสมควรจะได้รับการอภัยโทษหรือเปล่าครับ
2 พฤศจิกายน 2547 21:09 น. - comment id 362538
ขอโทษหากทำเธอช้ำใจ ด้วยเพราะว่าไม่ตั้งใจในวันเก่า ที่เคยพลาดจากรักของสองเรา เลยทำให้เธอเศร้าเฝ้าอาดูร *-*แต่งได้ดีมากเลยค่ะ*-*
2 พฤศจิกายน 2547 21:13 น. - comment id 362543
พี่เมก พอดีวิจิตร เดินชนประตูห้องน้ำครับ เลยขอโทษประตู หน้าต่างพร้อมทั้งบานเกล็ด ยังเจ็บ.... ขอยาหม่องหน่อย....ครับ ม่ายเอายาพม่านาคร้าบ ..........
2 พฤศจิกายน 2547 21:21 น. - comment id 362549
พี่อัลมิตรา มือข้างซ้ายของวิจิตรถือสมุดและปากกา ส่วนมือข้างขวาโหนรถเมล์ การสัมผัสมือคงอยู่หลังจากที่วิจิตรลงรถเมล์ครับ
2 พฤศจิกายน 2547 21:24 น. - comment id 362552
คุณคนเมืองลิง มายกให้กันได้ไง วิจิตรไม่รับหรอก......ก็วิจิตรไม่ได้กินกล้วยหวีนั้นอ่ะ
2 พฤศจิกายน 2547 21:26 น. - comment id 362555
พี่เพราะรักครับ วิจิตรตอบพี่เมกไปแล้ว ไปถามพี่เมกเอาละกัน .........
2 พฤศจิกายน 2547 21:26 น. - comment id 362557
คุณวิจิตร: มองตาก็ซาบซึ้ง..แม้อ้ำอึ้งก็เข้าใจ.. กับคำว่าอภัย..พูดออกไปยิ่งเข้าที.. แวะมาค่ะ..เขาน่ะจะให้อภัยได้แล้วน่ะค่ะ ป่านนี้แล้ว.. ...
2 พฤศจิกายน 2547 21:31 น. - comment id 362560
พี่ชัย ความผูกพันธ์กับการจากลา....มันเป็นของคู่กันครับ
2 พฤศจิกายน 2547 21:31 น. - comment id 362561
บางครั้ง..การกระทำที่ตรงไปตรงมา ดูเหมือนว่าไปทำร้ายใครบางคนอย่างเลือดเย็น แต่พี่นางฟ้ากลับมองว่า.. การกระทำนั้น..ส่งผลทางอ้อมให้เค้าเข้มแข็งได้เร็วขึ้น คิดถึงอั๊บ
2 พฤศจิกายน 2547 21:34 น. - comment id 362566
ผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณมากครับสำหรับภาพสวยๆต่อไปจะเข้าไปขโมยบ่อยๆ
2 พฤศจิกายน 2547 21:43 น. - comment id 362574
กุ้งหนามแดง งั้นวิจิตรเป็นเจ้ามือเลี้ยงส้มตำครกใหญ่ๆนะครับ
2 พฤศจิกายน 2547 21:47 น. - comment id 362576
พี่นางฟ้า ถึงวิจิตรจะอ่านสามก๊กแค่ 7 เล่ม(ฉบับการ์ตูนนะครับ) แต่วิจิตรเคยคิดว่าตัวเองเป็นโจโฉครับ วิจิตรไม่ใช่คนตรงไปตรงมาหรอกครับ ทั้งที่อยากจะเป็น...
2 พฤศจิกายน 2547 21:58 น. - comment id 362580
คุณเรน....(ตอบเจ้าหญิงคาเรนไว้ก่อนเลยนะ) .......... เจ้าหญิงคาเรน ไมชอบเล่น..ซุกซน เล่นอยู่ชั้นบน เสียงดังโครมคราม เจ้าชายจะนอน ดูชิหมอนใบใหญ่ เวลาเจ้าชายหลับไหล ไมละ...ถึงชอบเสียงดัง ............เจ้าชายจะฟ้องคุณยายเรื่องแจกัน เรื่องที่เจ้าหญิงไม่ทำการบ้านด้วย ให้คุณยายหักค่าขนมด้วย ไม่ต้อง..เกา..หัว..ฟู.เลย ฟ้องจิงด้วย ....ถ้าไม่รีบขอโทษเจ้าชาย
2 พฤศจิกายน 2547 21:59 น. - comment id 362581
คำบางคำ เราคิดไม่ถึงว่า..พูดออกไปแล้วจะทำให้ใครบางคนเสียใจ... 55+ นัสเป็นบ่อยค่ะ แย่จิ๊งToT เฮ่ออออ มาทักทายยามดึกค่า...ฝันดีค่า..^^
2 พฤศจิกายน 2547 22:00 น. - comment id 362582
คุณครูมัดหมี่ รักษาสุขภาพนะครับ... ตอบไว้ก่อน..
2 พฤศจิกายน 2547 22:06 น. - comment id 362591
น้องนัสน่ารัก พี่วิจิตรเป็นคนที่คิดทุกคำที่พูดนะครับ และรู้ผลที่จะเปนไปด้วย แต่พี่ไม่ใช่คน ที่เวลาจะพูดต้องไอ(กระแอม)ก่อน 2 หรือ 3 ที แล้วค่อยพูดครับ..
2 พฤศจิกายน 2547 22:30 น. - comment id 362607
น้องรัก ขอเรียกอย่างนี้นะคะ งานนี้พี่พุดอ่านมาสองรอบแล้วค่ะ ยังไม่ได้ฝากคำ เลยจะหลับตาไปได้ยังไง พี่พุด..หัวเราะเลยค่ะ หลังอ่านคำตอบ..ของวิจิตรทุกคำถามจากน้องพี่ พีพุด..สาวนา.. เพิ่งทราบว่า พี่พุดรักคนไม่ผิดจริงๆ(มากด้วยเพราะชอบงานวิจิตรสนิทเนาในดวงจิตมากค่ะ) แบบคนบ้านป่านบ้านทุ่งเหมือนกัน พี่พุด รักงานดิบดิบติดดินที่สุด ใกล้ชิดพงไพรพนาทุ่งรวงทอง พี่พุด เพิ่งทราบว่าการตอบคำของวิจตรนั้นวิจิตรใจมาก และพีพุดคลิ๊กไปหน้าส่วนตัว ข้องใจมาก ที่ชื่อจริงไพเราะมาก แล้วไยใช้วิจิตร บอกทีมาหน่อยนะคนดี ..... รอคำตอบแบบ บางทีอาจนอนงีบสักพัก ค่อยกลับมา คืนนี้ว่าจะถ่างตาฝากกำลังใจให้น้องๆค่ะ ทั้งๆที่ชีวิตเหนื่อยมากค่ะ รักรักรักรักกกกกกกกก
2 พฤศจิกายน 2547 23:26 น. - comment id 362641
พี่พุดครับ มีอยู่วันหนึ่งครับ ที่วิจิตรนั้งก้มหน้าร้องไห้ มือซ้ายขวากำอารมณ์ ของตัวเองไว้แน่น ปัญหา ความท้อถอย ความน้อยใจ....มันพลั้งพรู มีแม่ยืนอยู่ข้างๆ... แม่น้ำตาคลอ พ่อเข้ามากอดวิจิตร พ่อน้ำตาไหล... พ่อถามวิจิตรว่า...โกรธพ่อหรอ พ่อก้มหน้าเอาแก้มมาแนบกับแก้มวิจิตร.. ลูบหัววิจิตรเบาๆ.. วิจิตรน้ำตาไหล.. วันนั้นเองครับที่วิจิตร รู้ว่า.. ความเข้าใจ ความจริงใจ ความรัก ได้เกิดกับวิจิตรเป็นครั้งแรก... วิจิตรอยากบอกพี่พุดว่าพี่พุดเป็นอย่างนั้นในเวลานี้ของวิจิตร วิจิตรไม่เคยมีพี่... พี่พุดอย่าแปลกใจเลยนะครับถ้าว่าวันนี้น้ำตาวิจิตรจะไหล... ไหลจากหัวใจที่วิจิตรเพิ่งใส่กลับคืน... วิจิตรรักพี่ครับ
3 พฤศจิกายน 2547 04:17 น. - comment id 362657
หน้าส่วนตัว
เจ้าชายค่ะ...
ขอโทษ .. ระกาน
ก็ตอนนั้น .. เจ้าหญิง ..เหงา
โลก ..ไม ..เป็นสีเทา..
ไม่มีเงา .. ของดาว .. สักดวง..
ขอน๊า .. เจ้าชาย..
อย่าใจร้าย .. คอยประท้วง..
ตอนนี้ ..เจ้าหญิง ..ไม่มี ..ใครควง..
อย่าหวง .. คุณยาย .. นักเลย ( อิอิอิ ..)
แจกัน .. ที่เพ้นท์..
เจ้าหญิงคาเรน .. เอามาเฉยๆ ..
อย่าดิ ..อย่าเอามาเอ่ย..
ม่ายง้า น .. จะโป้งเลย .. นะเจ้าชาย..
เจ้าหญิงพึ่งเสร็จ ..จากงาน..
ไม ถูกระราน .. ไม่หาย..
แค่ .. ขอกอด ..คุณยาย..
เจ้าชาย .. ไม ..ใจร้ายจัง..
คุณยาย ..ของเจ้าหญิง..
คือเรื่องจริง .. ที่ถูกขัง..
ตอนนี้ ..อยู่ใน .. พระราชวัง..
เสียงดัง .. ก็ ต้อง.. ถูกตี ..
แค่.. เจ้าหญิง .. มากวน..
ทำป่วน .. ละเลงสี..
เจ้าหญิงรู้ .. เจ้าชาย ..ใจดี..
ขอดนตรี .. บรรเลง .. ระบาย..
ไม .. ขี้ฟ้องจัง..
ระวัง .. เจ้าหญิงจะหาย..
ไม่มี คนปลุก ..ข้างกาย..
ตื่นสาย .. ไม่ทันโรงเรียน..
น๊า นะ ..
เจ้าชาย.. อย่าโกรธ..
ขอโลก .. ใบเล็ก .. ให้เจ้าหญิง .. หัดเขียน..
ตอนนี้ .. อาจไม่ แนบเนียน..
เจ้าหญิงเพี้ยน .. แค่ ..ไม่นาน.. ( อิอิอิ..)
ขอ.. ดวงดาว..ใจดี
พรุ่งนี้ .. จะเตรียม .. การบ้าน
ให้เจ้าชาย ..มา เล่านิทาน..
ใส่โน้ตหวานๆ .. ช่วยเจ้าหญิง .. คาเรน ..
..
เจ้าชาย.. วิจิตร..
เจ้าหญิง .. คาเรน.. มาอ้อน..
ไม ต้องนอน .. ด้วยร่า..
ตอนนี้ .. ฝนเริ่มซา..
อย่าเสียเวลา .. .ละเมอ .. อิอิอิ..
ไม ..กรน.. เสียงดั้ง..ดัง..
ไม่อยากฟัง .. นะเออ..
แป๊ปเดี๋ยว .. คุณยายมาเจอ..
ทำละเมอ .. หลับ.. เป็นตาย ..
ปลุก .. ปลุก .. ปลุก..
ต้องลุก .. ก่อนที่จะสาย..
ตื่น มาวิ่ง.. ออกกำลังกาย..
ปอดขยาย .. สบายไปเ ล้ ย ย..
นา า .. ตื่น.. นา..
ท้องฟ้า ..กำลัง..สดใส..
เมฆ ....ส่งยิ้มละมัย..
ดอกไม้ .. โผล่มา .. ทักทาย..
อรุณสวัสดิ์ ..ค่ะ .. เจ้าชาย ..
.....
..อย่าโกรธ .. ที่เจ้าหญิงกวน..
ก็ ..เจ้าชายบอกเนี่ย นา ..
ความเข้าใจ ..
มีค่า .. มากมาย.กว่า ..ความรัก...
สำหรับใคร ..บางคน .. เสียอีก..
..เจ้าหญิง .. คาเรน .. จำได้ ..ด้วยดิคะ..
ขอ ..แค่ .. เข้าใจ..
ห้ามฟ้อง คุณยายร่า ..
....
3 พฤศจิกายน 2547 04:53 น. - comment id 362658
คุณเรน.. เข้าใจ ..เจ้าชาย ..
ความรู้สึก .. ที่คล้าย..กัน..
ก็ ..ในครั้งนั้น ..เรน...จำได้..
โลก ..มืดมิด .. ตอนเรน.. ไม่มีใคร..
นั่งร้องไห้ .. คนเดียว ..
เหงา.. และอ้างว้าง ..
ท่ามกลาง .. คนตัวโต ..มากมาย..
น้ำตา ..หลั่งไหล.. ตอนพ่อตาย..
ใจหาย .. คล้าย .. สิ้นแรง..
..ขอแค่ ..ใครสักคน ..
เป็นสายฝน .. ซับ..ความแห้งแล้ง ..
เด็กซุกซน .. อยากปีนข้าม กำแพง..
ให้เข้มแข็ง .. เหมือนใครๆ..
หวาดและกลัว ..
ใจระรัว .. ไม่กล้า ..เข้าใกล้..
เขียนบอก .. บันทึก..ในไดฯ..
ขอฟ้าใส.. กลับคืนมา..
รู้เปล่าร่า .. เจ้าหญิงคาเรน..
ก็ รัก..พี่พุดพัดชา.. เหมือนเจ้าชายเลยคะ..
4 พฤศจิกายน 2547 23:14 น. - comment id 364063
...คำว่าขอโทษ..มันไม่จำเป็น.. เพราะสิ่งที่เห็นคือการกระทำ.. หากขอโทษ แต่ยังทำซ้ำ.. ก็เหมือนย้ำว่าไม่จำ..ไม่สนใจ.. ก็ในเมื่อฉันมะนแค่หัวหลักหัวตอ. ไม่มีค่าพอจะให้เธอมาหวั่นไหว.. งั้นขอให้เก็บคำนั้น กลับคืนไป.. เก็บเอาไว้ เมื่อเธอพบ คนที่ใช่..จงใช้มัน.. ขอโทษ..ห้ามพูดออกมาง่ายๆ..อย่าใช้บ่อย เดี๋ยวจะชิน.. แวะมาทักทายจ้าวิจิตร..กลอนข้างบน อารมณ์มันพาไปนิดอ่ะ คิคิ ช่วงนี้ในหัวมันเกเร .. วีนัสก่ะเจ้า
4 พฤศจิกายน 2547 23:16 น. - comment id 364066
...อืม...ชอบกลอนที่ตัวเองแต่งอ่ะ คิคิ..ขอเอาไปโพสต์นะคะ.. แวะมาอีกรอบ...คงไม่ว่ากัน วีนัสก่ะเจ้า
4 พฤศจิกายน 2547 23:42 น. - comment id 364109
คุณเรน วิจิตรจะบอกให้คุณยายเพิ่มค่าขนมให้แล้วกัน.. ครับ..
4 พฤศจิกายน 2547 23:47 น. - comment id 364114
คุณวีนัส อ้าว! หรอครับ.. งั้นวิจิตรคงชินไปแล้วละครับ ...
8 พฤศจิกายน 2547 14:50 น. - comment id 366111
มายิ้มแก้มอิ่มให้ท่านวิจิตรอะ ก็แหมมมมมม คุณครูยังไม่มีเวลามาทักทายเลยค่ะ ท่านก็มีคำตอบให้ซะแล้ว ดีใจค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
