รอยรสรัก เริ่มต้น ปนร้าวราน ดังถูกผลาญ เผาไฟ ใจหมองไหม้ จะมอดม้วย มรณา เวลาใด จะทนได้ ไปอีก สักกี่ครา มันลุกลาม ตามตัว ถึงหัวอก น้ำตาตก รดราด ปรารถนา ทั้งดวงเนตร พรูพร่าง หลั่งธารา อัคคีพา อุราร้อน อ่อนละลาย ทั้งมหา นที ที่ไพศาล หรือลำธาร ใหญ่น้อย คอยมุ่งหมาย เอามาดับ อัคคีภัย ที่ในกาย กลับเลวร้าย ลุกลามทั่ว ทั้งตัวตน ธารน้ำใจ จากใคร จะไหลหลั่ง ลดพลัง อัคคีร้าย ได้สักหน ช่วยชะโลม พรมพร่าง ล้างกังวน ยื้ดยุดคน จากไฟ บรรลัยกัลป์
2 พฤศจิกายน 2547 01:03 น. - comment id 362054
จะดับไฟในตัวให้มัวเมา ยิ่งตอนเฝ้าโมโหหรือโทสะ ดับอย่างไรไม่ยอมจะลดละ แม้แต่พระยังละได้ยากเย็น *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ*-*
2 พฤศจิกายน 2547 07:15 น. - comment id 362108
สวัดีครับ............. มาเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี คนเรียงถ้อยร้อยลำเป็นคำสอน คิดยอกย้อนแตกต่างล้วนสร้างสรรค์ บ้างลำนำคำฝากจากร้อยพัน จุดเดียวกันกวีไทยให้คำนึง แวะมาเป็นกำลังใจให้กันและกัน กำลังใจจากข้างในส่วนลึก ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
2 พฤศจิกายน 2547 22:28 น. - comment id 362604
รูปน่ากลัวนะคุณแต่เขียนกลอนได้ดีแล้ว สวัสดีครับ..