เยียบเย็นยะเยือกหลง...ราวปลิดปลงความตั้งใจ

กาพท์ยานี๑๑
@_ลมพร่างผะแผ่วพริ้ว..........กรีดบาดผิวหนาวถึงใจ
หวนหาคะนึงไอ....................อุ่นอกเอื้อโอบเนื้อนวล
...หนาวเหลือจะเหลือหนาว......นัยน์เนตรพราวระลึกทวน
การณ์เกินจะคร่ำครวญ............ความทั้งมวลมิอาจคืน
...โหยไห้สิยามพบ.................ยากจักหลบละกล้ำกลืน
หนาวสั่นสะท้านขืน.................ข้ามพ้นคืนยามพบกัน
...ชวนชอกยอกเจ็บจิต............ซ่านในพิษอดีตครัน
ไยหนอทุกข์ทาบทัน...............หทัยพลันสลายลง
...ลมหนาวที่พายพัด..............มาประหัตสงบคง
เยียบเย็นยะเยือกหลง............ราวปลิดปลงความตั้งใจ_@

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

รำนำ 1 พ.ย. 2547 08:23 น. - ID 64673

1125

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/64673 ที่มา: - , รำนำ

comments powered by Disqus

ผู้หญิงไร้เงา

1 พฤศจิกายน 2547 09:25 น. - comment id 361360

ตั้งจิตคิดตั้งมั่น
แต่แปรผันด้วยหวั่นไหว
แน่แน่วกับแปรผัน
เพราะว่าใจไม่มั่นคง

*-*ไพเราะมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง  ชื่นชมในผลงานนะค่ะ*-*

แสนย์

1 พฤศจิกายน 2547 09:37 น. - comment id 361364

เขียนได้งามเสียจริงครับ
ผมชอบจังหวะของของฉันท์มากครับ

ผลิใบ

1 พฤศจิกายน 2547 10:25 น. - comment id 361409
```
มาเป็นกำลังใจให้
```

ผู้เฒ่า....โง่งม

1 พฤศจิกายน 2547 13:42 น. - comment id 361531

กาพย์แบบนี้เหมาะสมสำหรับเยาวชน เพราะเขียนง่ายและใส่ความหมาย ใส่อารมณ์ลงไปได้.

บทนี้มีความรู้สึกที่สัมผัสได้ เขียนได้ดีครับ เข้ามาเยี่ยมเยียน และเยี่ยมชม สวัสดีครับ..

asila

1 พฤศจิกายน 2547 14:42 น. - comment id 361576
```
...........................
```

รำนำ

3 พฤศจิกายน 2547 05:30 น. - comment id 362666

ขอบพระคุณทุก ความเห็น มากค่ะ

รัมยังเพิ่งหัดเขียนนะคะ ถ้ามีอะไรแนะนำจะขอบคุณมากค่ะ

หลงกวี

15 พฤศจิกายน 2547 09:01 น. - comment id 370467

พึ่งหัดเขียนเหรอคะ  อัจฉริยะค่ะ

รำนำ

17 พฤศจิกายน 2547 04:46 น. - comment id 371831

ง่ะ
อย่าพูดงั้นค่ะ พี่รัมเพิ่งมาหัดได้ไม่นานจริงๆค่ะ หัดหลายๆแบบน่ะค่ะ เพราะฉันทลักษณ์มีเยอะนะคะ ก็ลองไปเรื่อยๆค่ะ กว่าจะได้งานที่พอเอามาแปะได้นี่ก็นานค่ะ

+ comment แสดงความคิดเห็น