ก้าวบันไดทำไมทีละขั้น ช่างไม่ทันอันคิดไว้ในสมอง เสียงหัวใจเต้นตุบตับทั้งสี่ห้อง มันร่ำร้องต้องการขึ้นด้านบน กล้ามเนื้อขาท้าทายให้ก้าวกว้าง เท้าบอกว่างพร้อมย่างไปทุกแห่งหน เข่าบอกพี่ทีละขั้นสั้นเหลือทน ข้อเท้าบ่นขอสองขั้นทันทีเลย เมื่อใจการคล้ายกับว่าท้าความฟิต อยากพิชิตชั้นบนจนเกินเฉย ไม่อยากก้าวทีละขั้นอย่างที่เคย อยากลงเอยที่ชั้นบนในเร็วไว จึงกระโดดก้าวขาพาตัวพุ่ง เนื้อสะดุ้งตามจังหวะที่เคลื่อนไหว เหมือนกับว่าล้านิดหน่อยปล่อยเป็นไป ไม่ทันไรได้ไปอยู่คู่ชั้นบน ^-^ ขอคุยกับเพื่อนๆชาวกลอนหน่อยนะ ^o^ แบบว่าก่อนอื่นต้องขอขอบคุณมากๆสำหรับทุกคำติชมเลยนะครับ ^o^ ขอสารภาพครับว่าผมชอบแต่งกลอน เขินจัง 5555555 @^-^@ และก็ชอบอ่านกลอนพอๆกับแต่งกลอนเช่นกัน ^o^ แต่ว่าการอ่านกลอนนั้นต้องใช้เวลามากกว่าการแต่งกลอนเยอะ ^-^/ ซึ่งบางทีก็นะรู้สึกไม่สบายใจเหมือนกันแบบว่าเหมือนเห็นแก่ตัวไง ^-^ แต่ก็ทำไงได้นะต้องขออภัยมาในที่นี้ด้วยนะเพื่อนๆชาวกลอน ^-^ เนื่องด้วยเพราะชีวิตวันๆของผมนี่ก็มีอะไรมากมายที่ต้องทำ ^-^ แต่ยังไงก็คงอดใจไม่ไหวที่จะต้องหาเวลามาอ่านกลอนของเพื่อนๆชาวกลอนอยู่ดีอะแหละนะ ^o^ เพราะว่าเวลาได้อ่านกลอนแล้วแบบว่าโดนเนี่ยะ ^-^/ มันจะรู้สึกไงอะ บอกไม่ถูก ^o^ ? จะเรียกว่าอะดีนาลีนหลั่งเลยก็ว่าได้ 5555555 ^o^ บ่นไรเนี่ยะเรา พอดีกว่า ทั้งหมดนี่ก็คือสิ่งที่อยากจะบอกกล่าวแก่ชาวกลอนจากใจนะ ^-^ นี่เดี๋ยวต้องไปปอกหอมแดงกับหั่นตระไคร้นะเนี่ยะ 5555 ^o^ บอกแล้วว่ายุ่งๆ ^o^/ ไปและ ^o^
extreme life 31 ต.ค. 2547 17:06 น. - ID 64641 
2396
9
0
31 ตุลาคม 2547 18:06 น. - comment id 361028
ผมก็ชอบตอบกลอนเพราะไม่ต้องใช้ความคิดให้ปวดหัว ถ้ามีเรื่องอะไรมาก็ตอบไปตามเรื่องที่อ่านเจอ ถ้าเห็นผมไม่ออกงานกลอนอย่าแปลกใจเลยนะครับ ทำสิ่งที่ชอบ ไม่ต้องใช้หัวคิดให้เมื่อย หาไอเดียมาแต่ง ต้องขอยกย่องทุกคนด้วยใจครับที่สามารถหาเรื่องนำมาเขียนได้อย่างสม่ำเสมอ เอาเป็นว่าไปด้วยกันได้อย่างสบายครับ ก้าวสองขั้น ถึงเร็วไป ไม่ปลอดภัย อย่าสงสัย อาจติดขัด อุบัติเหตุ อาจล้มลุก คลุกคลาน ถึงช้ำเฟต อาจปวดเฮท ก่อนก้าวไป ให้มั่นคง
31 ตุลาคม 2547 18:40 น. - comment id 361051
^_^ เราก็ชอบอ่านมากกว่าเขียน แล้วก็ขอร่วมแจมบ้างบางโอกาสค่ะ555555
31 ตุลาคม 2547 22:13 น. - comment id 361186
คุณเขียนดีนะคะ ในแง่ของเนื้อความ แต่อัลมิตราอาจจะแต่งกลอนแตกต่างจากคุณ ถ้าใช้ ขั้นบันได เป็นพล๊อต แต่ละขั้นก้าวไปให้สูงยิ่ง หากท้วงติงสั้นจังอยากหยั่งเสริม ครั้นยกเท้าย่างไกลหมายต่อเติม ด้วยหวังเพิ่มร่นจุดหมายจรดปลายทาง นึกกระหยิ่มยิ้มย่องจ้องกระโดด ใจลิงโลดกระโจนแผ่วไร้แนวขวาง เสียงดังตุ๊บร่ำไห้ใครครวญคราง อ้อ ! ขาสั้นแล้วไยพลางกางเท้าไกล
31 ตุลาคม 2547 22:55 น. - comment id 361204
ขาสั้นแบบเพียงพลิ้วก็ก้าวทีละขั้นค่ะ กลัวตกกะไดขาหัก
1 พฤศจิกายน 2547 06:48 น. - comment id 361291
มาเป็นกำลังใจให้เช่นกัน...จ้าๆๆๆ
1 พฤศจิกายน 2547 11:20 น. - comment id 361439
ขึ้นบันใดทีละขั้นกันพลั้งพลาด ไม่ประมาทค่อยเดินเจริญผล ค่อยฝึกฝนเรียนรู้เชิดชูตน อย่าร้อนรนบนทางวางลาดชัน.. ตกมาเจ็บสิ เคยตกบันใดหนนึงเพราะขึ้นทีละสองขั้น..เดินโขยกเขยก ..ตั้งแต่นั้นเลยรู้ตัวว่า ควรค่อยเป็นค่อยไป.. ..
1 พฤศจิกายน 2547 11:46 น. - comment id 361449
ก้อบรรไดมันกว้างนี่....ต้องขึ้นที่ละขั้นดิ...แหะๆๆมาแซวค่ะ...
1 พฤศจิกายน 2547 13:28 น. - comment id 361518
อืม เหมือนชีวิตคนมั้งค่ะ ก้าวเร็วไป ไปถึงเร็ว แต่อาจพลาดอะไรที่ดีๆไป อาจก้าวพลาด ถ้าก้าวทีละหลายๆขั้น หรือถ้าค่อยๆก้าวช้าๆ เราก้ออาจเหนื่อยเกินไป จนไปไม่ถึงจุดหมายสักที ก้าวทีละขั้น แต่มั่นคง ปลอดภัยดีค่ะ
1 พฤศจิกายน 2547 14:05 น. - comment id 361541
จะก้าวทีละขั้น หรือมากกว่า ตามแต่กำลังขา .. ที่มีนั้น ตามแต่จังหวะชีวิต .. ที่ต้องการให้ทัน ตามแต่ใจนั้น .. ที่สั่งมา แต่ขอให้มั่นใจสักนิด .. ก่อนจะก้าว ทางยังยาว .. ทางยังไกลอีกมากหนา หากคิดว่าปลอดภัย กำลังมี .. ก้อก้าวยาวมา หากคิดว่ากำลังขา เริ่มล้าก้าวทีละขั้นต่อไป *** หัวข้อดีครับ ... ชอบมาก ๆ ***
1 พฤศจิกายน 2547 14:17 น. - comment id 361549
การก้าวขึ้นบันได..เขาบอกว่าให้ใช้ดูได้ในชีวิตภายภาคหน้า..บางคนใจร้อนก้าวสองขั้น กระโดดสามขั้น..เขาว่าไว้ว่า ชีวิตภายหน้าการกระทำเรื่องราวใดๆ ก็จะเป็นอย่างการขึ้นบันได ซึ้งการทำอะไรใจร้อน รีบๆ มักจะไม่เป็นผลดี.. เข้ามาทักทาย สวัสดีนะครับ..กลอนใจความ และความหมายดีครับ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
