ยังจำได้ที่หาดทรายชายทะเลสวย ลมระรวยยามเย็นย่ำค่ำคืนเพ็ญ เสียงคลื่นซัดเบาๆเราล้อเล่น ชวนกันเร้นหลีกไปไกลผู้คน อยู่กันลำพังเพียงเราสอง กอดตระกองเฝ้าหยอกเย้าเราสุขล้น ฟองคลื่นขาวเคล้าแสงจันทร์คั่นสายชล ทั่วเวหน ประดับดาว พราวพรรณ เรามีเราเคล้าคลอพะนอสุข กลิ้ง-ล้ม-ลุก กลางสายชลช่างสุขสันต์ จุมพิตแรกสำหรับเราอัศจรรย์ จิตผูกพันจากนั้นไม่มีลืม วันนี้ยังรักเธออยู่ เธอห่างไกลอาจไม่รู้ฉันยังปลื้ม รอรักอยู่ห่างไกลยังไม่ลืม ความดูดดื่มสำหรับฉัน . . . นั่นคือเธอ
dokkoon 30 พ.ย. 2544 18:00 น. - ID 6452 
897
4
0
30 พฤศจิกายน 2544 18:26 น. - comment id 22042
ดูดอกคูณเธอเทอดทูนในความรัก มองรักนั้นมีค่ามหัศจรรย์ มั่นใจนักรักมีอาถรรพ์ ถึงทำให้ดอกคูณได้พบรัก
30 พฤศจิกายน 2544 18:29 น. - comment id 22044
เห็นเป็นบรรยากาศสบายๆเลยครับ
30 พฤศจิกายน 2544 20:19 น. - comment id 22072
อืมมม์ ...ฟังแล้วอยากไปเที่ยวอย่างนี้มั่งจัง ที่ห่างไกล มีเพียงเราสอง ตามลำพัง
1 ธันวาคม 2544 02:48 น. - comment id 22133
น่าอิจฉาดีจังเลยจ้า......
1 ธันวาคม 2544 03:36 น. - comment id 22144
โรแมนติก ขนาดนี้...ไม่มีวันลืมเลยใช่มั้ยจ้ะ...@^_^@...color>
1 ธันวาคม 2544 07:58 น. - comment id 22183
จะลืมได้ยังไง....เนอะดอกคูณ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
