มโหสถบัณฑิต ตอน ๒๔ (เรื่องพระนางอุทุมพร)

กุ้งหนามแดง


ปิงคุตตระมานพจบศึกษา
จากเมืองตักศิลาวิชาผล
ท่านอาจารย์ยกบุตรีมีหนึ่งคน
แต่ชอบกลเช้าใกล้ร้อนมิผ่อนคลาย (๒๘๔)
เพราะแตกต่างสุดขั้วตัวราศี
กาลกิณีกับสิริมิคาดหมาย
แม้บังคับเคียงคู่ดูวุ่นวาย
เคืองระคายในอารมณ์มิสมปอง (๒๘๕)
เดินทางมาเจ็ดวันยังไม่ถึง
ต่างปั้นปึ่งสับสนคนทั้งสอง
ผ่านมะเดื่อเห็นผลสุกตาลุกพอง
เพราะท้องร้องหิวโหยแทบโกยกิน (๒๘๖)
มานพนั้นปีนป่ายได้มะเดื่อ
ลูกเหลือเฟือกินบนต้นคนใจหิน
นางเมียบอกโยนมาบ้างยังได้ยิน
กลับบอกสิ้นกินแรงข้ามาปีนเอง (๒๘๗)
นางจึงปีนเก็บบ้างอย่างที่แนะ
ระหว่างแกะผัวในนามตามข่มเหง
ปีนลงก่อนสะหนามโคนโจนตะเบ็ง
พี่ลาน่ะรีบเร่งหลบหนีไป (๒๘๘)
พอดีกับพระเจ้าวิเทหะราช
ทรงประพาสอุทยานผ่านเข้าใกล้
ทอดพระเนตรเห็นนางรักทันใด
ตรัสถามไปมีใครคอยดูแล (๒๘๙)
นางจึงเล่าเรื่องแท้ตั้งแต่ต้น
มาสองคนผัวทิ้งไปไม่แยแส
จึงนั่งอยู่คนเดียวไร้เหลียวแล
มิเปลี่ยนแปรความตั้งใจในราชัน (๒๙๐)
พระองค์จึงตรัสว่านับแต่นี้
มเหสีคือนางทางพลิกผัน
เก็บดอกไม้ร่วมต้นผลประกัน
พระทรงธรรม์เรียกนางอุทุมพร (๒๙๑)
เหตุแห่งนามเพราะพบปะข้างมะเดื่อ
รักล้นเหลือเคียงข้างบรรจถรณ์
เกษมสุขสำราญประทานพร
หมดทุกข์ร้อนเสียทีที่ผ่านมา (๒๙๒)
วาระหนึ่งไม่นานเตรียมประพาส
เหล่าข้าราชทำงานช่างหนักหนา
ทำถนนทางผ่านเยื้องยาตรา
ก่อนจะมาต้องพร้อมยอมจ้างงาน (๒๙๓)
เกณฑ์คนงานเร่งรุดขุดถนน	
เห็นปะปนปิงคุตตระยังประสาน
ผู้ซึ่งทิ้งแก้วมณีศรีสะคราญ	
มาทำงานเกลี่ยถนนขนดินทราย (๒๙๔)
ขบวนเสด็จผ่านทางระหว่างนั้น
นำราชันกับเทวีสู่ที่หมาย	
พระเทวีทอดพระเนตรเห็นหนึ่งชาย
เกินทำนายปิงคุตตระกาลกิณี (๒๙๕)
นางนึกขำกาลกิณีกับสิริ
ต่างมิติเกินร่วมทางวางวิถี
ทรงพระสรวลเบาเบาในทันที
สวามีสนเท่ห์ในพระทัย (๒๙๖)
มีเรื่องใดให้สรวลควรบอกเล่า
นางจึงบอกเรื่องเก่าเข้าขานไข
เห็นสามีที่ทิ้งร้างนั่งถางไพร
นางตอบไปตามตรงคงเส้นคงวา (๒๙๗)
พระราชาบอกโกหกยกพระขรรค์
ชายใดกันทิ้งนางได้ให้กังขา
ถ้าไม่บอกความจริงฆ่าทิ้งนา
นางบอกว่าถามปราชญ์ก่อนอย่าร้อนองค์ (๒๙๘)
พระราชาลองถามเสนกะ
ไม่น่านะชายจะทิ้งสิ่งประสงค์
นึกถึงปราชญ์ตัวนิดสิทธิ์ยังคง
จึงถามตรงมโหสถช่วยตอบที (๒๙๙)
อันคำกล่าวกาลกิณีกับสิริ
ตามดำริมิอาจครองอยู่สองศรี
เพราะแตกต่างทำนองของที่มี	
ปฐพีกับฟ้าอย่าเทียบเลย (๓๐๐)
พระราชาขมึงทึงจึงเริ่มคิด
รู้ว่าผิดตัดสินความตามเฉลย
เกือบจะเสียนางแก้วไปแล้วเอย
และอย่างเคยทรงประทานรางวัลไป (๓๐๑)
นับแต่นั้นพระนางประทานขอ
พรหลายข้อจากพระองค์เลิกสงสัย
ประทานทรัพย์แก่ปราชญ์น้อยได้ตามใจ
ฐานะใหม่ตั้งไว้น้องชายนาง (๓๐๒)
				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    29 ตุลาคม 2547 09:58 น. - comment id 359345

    ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ  เนี่ยหละหนอความแตกต่าง  ใช่ก็คือใช่ ไม่ใช่ทำอย่างไรก็ใช่ไม่ได้   เก่งจริง ๆ เลยค่ะ  ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ
  • แก้วประเสริฐ

    29 ตุลาคม 2547 11:09 น. - comment id 359394

    เป็นชาดกตอนกาลกิณีกับสิริ   ที่สอนใจได้ดีมากครับ เหมือนเดิมขอให้เหมือนเดิม
    
                        แก้วประเสริฐ.
  • extreme life

    29 ตุลาคม 2547 12:31 น. - comment id 359464

    ในรูปนั่นลูกมะเดื่อหรอครับพี่กุ้ง
    มันขึ้นกันจะจะบนลำต้นแบบนั้นเลยหรอพี่กุ้ง
    โอว ^o^
  • คนเมืองลิง อุลังอุตัง

    29 ตุลาคม 2547 17:11 น. - comment id 359668

    ^_^ แฟนพันธ์แท้มาแล้วค่ะ แบบว่าเหมือนเดิมแล้วกันนะ
  • tiki

    29 ตุลาคม 2547 19:31 น. - comment id 359754

    เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ พี่ทิกิ ไว้เล่าให้น้องนางทั้งหลายซึ่งไปได้แฟนไม่ดีทิ้งขว้าง เล่าให้ทำใจ
    มาเสมอ....
    
       ขอบคุณที่มาเขียนเป็นกลอนค่ะ
  • กุ้งหนามแดง

    29 ตุลาคม 2547 21:33 น. - comment id 359850

    คุณผู้หญิงไร้เงา:
    
    พรหมลิขิตน่ะค่ะ เขาว่าคู่กันแล้วไม่แคล้วกันน่ะค่ะ ตามชาดกเขาว่าสิริกับกาลกิณี อยู่ร่วมกันไม่ได้ ร้อนมากค่ะ...
    
    xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
    
    คุณ แก้ว:
    
    ตามชาดกเขาว่าอย่างนั้น ถ้าเป็นสมัยนี้คงต้องศึกษากันก่อนร่วมหอลงโลง น่ะค่ะ แต่ถ้าเปลี่ยนนิสัยเอาทีหลัง คงต้องปรับตัวเข้าหากันน่ะค่ะ..
    
    xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
    
    คุณ extreme life:
    
    นี่แหละจ๊ะ ผลมะเดื่อพี่ก็เพิ่งเคยเห็นในเน็ตนี่แหละจ๊ะ ของจริงไม่เคยสัมผัสเลย...
    
    พอดีพระนางอุทุมพร นี่พี่คิดว่าให้ผู้อ่านจินตนาการดีกว่าว่าจะสวยงามขนาดไหน แต่มะเดื่อ ยังไงก็ต้องรูปร่างอย่างนี้ แน่แท้เชียว..
    อิอิ..
    
    xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
    
    คุณอุ๊:
    
    ตามสบายค่ะ..
    
    xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
    
    คุณ tiki:
    
    ไม่เป็นไรมิได้ค่ะ ต้องเขียนอยู่แล้วเพื่อความสมบูรณ์ของเนื้อหา และความตั้งใจเดิมที่มีไว้ค่ะ 
    (ว่าจะเขียนให้จบดังปณิธาน หน้าแรกๆ ที่บอกไว้น่ะค่ะ)
    
    ขอบคุณค่ะ..
    
    xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
    ..
    
    xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
    
    
    
    
  • ชัยชนะ

    30 ตุลาคม 2547 14:11 น. - comment id 360212

    คงจะเป็นเรื่องของบุพเพสันนิวาส
    
    เหมือนเนื้อคู่พี่ชัย ตอนนี้ยังไม่เกิด
    ไม่ทราบว่าจะไปเกิดทที่ต้นไม้ไหนกันแน่
    
    ก็เขียนทีจริงทีเล่น ๆ ไปบ้างตามถนัดครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน