นักเขียนเท้าเปล่า

เรไร


ฉันไม่ใช่กวีศิวิไลซ์
ผู้ยิ่งใหญ่เสกสรรค์ปั้นเรื่องราว
เป็นเพียงแค่นักเขียนตีนเปล่า
ที่อยากเล่าเรื่องราวเงาชีวิต
ฉันไม่ใช่นกรู้ผู้ปราดเปรื่อง
มลังเมลืองทรงเวทย์อิทธิฤทธิ์
เป็นแค่คนเรียนรู้ถูกหรือผิด
มีความคิดสตินั่นฟั่นเฟือน
ฉันไม่ได้เขียนประจบสอพลอ
พน้าพนอคิดเทียบเปรียบเหมือน
ให้ผู้ใดสูงสกาวราวเดือน
หรือบิดเบือนความจริงสิ่งนิวรณ์
ฉันเป็นแต่นักเขียนข้างถนน
คอยฝึกฝนเรียนรู้รสบทอักษร
เที่ยวเสาะหาความสุขทุกข์ในกลอน
เก็บมาสอนกายสั่งจำฝังใจ

@@@@@@@@@@@@@@@@
เที่ยวซอกซอนเท้าเปล่าย่ำก้าวเดิน
หากบังเอิญถูกใจในสิ่งไหน
รจนาครวญคร่ำลำนำไป
ก็จากใจเขียนคำพร่ำละเมอ
@@@@@@@@@@@@@@@@				
comments powered by Disqus
  • อัลมิตรา

    28 ตุลาคม 2547 10:29 น. - comment id 358705

    ฉันเป็นเพียงคนหนึ่งซึ่งเพ้อฝัน
    เฝ้ารำพันทุกอย่างเพื่อสร้างเสริม
    สิ่งขาดหายจากชีวิตลิขิตเติม
    หวังพูนเพิ่มเพื่อใจได้สุขจริง
    
    :)
  • ชมอักษร

    28 ตุลาคม 2547 10:35 น. - comment id 358717

    อิอิ .. แวะเอารองเท้ามาฝากค่ะ .. 
    เดินเท้าเปล่า .. พยาธิไชเท้านะเออ ..
    
    ........................
    
    
    
    
  • สาวดำ-รำพัน

    28 ตุลาคม 2547 11:33 น. - comment id 358739

    ท่านเรค่ะ...ม่ะมีตังซื้อ รองเท้า เหรอคะ..ทีไปเที่ยวยังมีตังปายเลยอ่ะ...เอ่ะ ? หรือเอาปายแจกสาวๆ หมดน้า
    ปายแระอยุนานม่ะได้ ยิ่งชอบกวนประสาทชาวอยุด้วย
  • เพราะรัก

    28 ตุลาคม 2547 12:10 น. - comment id 358757

    5555รองเท้ามีอตั้งหลายคู่แต่ไม่ยอมใส่เดินเท้าเปล่าระวังหนามมัจะตำเท้าเอานะคะพี่ต่อ
    คิกๆๆคิดถึงค่ะ
  • ฟ้าปราย

    28 ตุลาคม 2547 12:17 น. - comment id 358765

    
    
        ฉันก้อเป็นคนหนึ่งซึ่งรักเขียน
        เฝ้าพากเพียรเรียนอ่านงานสื่อสอน
        มีใจภักดิ์รักไว้ในบทกลอน
        จะไม่อ่อนแรงล้ากล้าต่อคำ
    
    
  • extreme life

    28 ตุลาคม 2547 15:34 น. - comment id 358891

    อ่านกลอนเพื่อสอนชีวิตนะเนี่ยะ ^o^
  • กุ้งหนามแดง

    28 ตุลาคม 2547 15:40 น. - comment id 358895

    ฉันเป็นเพียงคนหนึ่งซึ่งชอบเขียน
    จึงแวะเวียนเปลี่ยนเรื่องหาเปรื่องไม่
    เพียงขีดเขียนเรียนรู้ตามแต่ใจ
    ร่วมเดินทางต่อไปในบ้านกลอน..
    
    :)
    
    กุ้งหนามแดง..
    
  • keekie

    28 ตุลาคม 2547 17:16 น. - comment id 358961

     ฉันก็เป็นแค่คนหนึ่ง
    คนที่ซึ่งหลงใหลในอักษร
    ขอร่วมเรียงร้อยถ้อยบทกลอน
    เรียงอักษรสนองตอบตามแต่ใจ.....
    
    
    
  • ขลุ่ยหลิบ

    28 ตุลาคม 2547 19:57 น. - comment id 359031

    ฉันมิใช่นักกวีที่เก่งกาจ
    แต่ใจมาดมุ่งสร้างสรรค์วรรณศิลป์
    กลั่นจากจิตเรียงร้อยถ้อยชีวิน
    ร้อยจากจินต์เพื่อเทิดศิลป์ถิ่นชาติไทย
  • เมกกะ

    28 ตุลาคม 2547 21:49 น. - comment id 359134

    เมกก็เป็นแค่พ่อค้าคนหนึ่ง
    
    แต่เราก็รักงานขีดเขียนนี้นะ
    
    จะเก่งหรือไม่  ไม่ใช่ปัญหา
    
    ปัญหาอยู่ที่เรากล้าแสดงออกหรือเปล่า
    
    ผิดถูก  เอาไว้คุยกันทีหลังครับ  
    
    เพราะงานของนักกวี  ไม่ใช่งานของโจรผู้ร้ายนิ  จริงป่ะท่านเร
    
    
    
    +-*-+  +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+  +-*-+
    
  • เรไร

    29 ตุลาคม 2547 00:56 น. - comment id 359217

    ขอบคุณครับ
    
    คุณ อัลมิตรา
    ใช่ครับแค่เราหลงไหลในอักษร
    เพียงอยากร้อยกรองกวีกานต์
    
    คุณ ชมอักษร
    ขอบคถณครับ มีหลายคู่แยู่เหมือนกัน 
    อยากเดิดเป็นกิ้งกือ อิอิ
    
    คุณ สาวดำรำพัน
    ขอบคุณครับ
    
    คุณ เพราะรัก
    บางทีก็โดนเหมือนกันครับ
    
    คุณ ฟ้าปราย
    ยินดีครับที่มีคนร่วมต่อปากต่อคำ ขอบคุณครับ
    
    คุณ extreme life
    ขอบคุฯที่เข้ามาเยี่ยมชม และชอบคุณที่ได้ให้
    ข้อคิดครับ
    
    คุณ กุ้งหนามแดง
    เช่นกันครับ ขอบคุณครับ
    
    คุณ keekie
    ขอบคุณครับ ยังไงงานเขียนก็สื่อความรู้สึกได้ดีอย่างนึง
    
    คุณ ขลุ่ยหลิบ
    ก็มาช่วยกันเขียน มาสื่อความหมายจากใจ 
    ขอบคุณครับ
    
    ท่านขุน
    ถูกต้องน่ะครับ 
    
  • ผลิใบสู่วัยกล้า

    29 ตุลาคม 2547 06:32 น. - comment id 359245

    มาเป็นกำลังใจให้
    
    
  • ลอยไปในสายลม

    29 ตุลาคม 2547 12:58 น. - comment id 359488

    ก็จริงค่ะ เรามันก็แค่คนธรรมดาเดินดิน แต่ก็แต่งกลอนได้ค่ะ อิ อิ
    
    เกี่ยวไหมนี่ อิ อิ...
  • กอกก

    29 ตุลาคม 2547 15:20 น. - comment id 359589

    เศรษฐีตีนเปล่าอยู่นี่เอง..
    ตามหาเสียตั้งนาน..
    
    สวัสดีค่ะ
  • คนเมืองลิง อุลังอุตัง

    29 ตุลาคม 2547 17:48 น. - comment id 359693

    ^_^ โอ๊ย..โดนใจอย่างจังเลยค่ะ ชอบมากๆเลยค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน