ทิวท้องทุ่งคุ้งคลองเจิ่งนองน้ำ พิลาศล้ำงามไสวใบข้าวเขียว ผืนนากว้างแลโล่งโค้งรวงเรียว ควายทุยเปลี่ยวเล็มหญ้าฟ้าแสงนวล นกกระยางย่ำเลาะริมขอบหนอง ทุ่งรวงทองไหวพลิ้วลิ่วลมหวน ฝูงวัวควายเดินเคียงเสียงกระพรวน แทรกเสียงครวญขลุ่ยครางเมื่อห่างนาง เพลงพลบค่ำย่ำกลองจากวัดไกล เก็บเกี่ยวได้ข้าวเปลือกเต็มยุ้งฉาง สาวบ้านนาเตรียมผ้าสะใบบาง ห่มอวดหนุ่มบ้านล่างในงานบุญ สรวงสวรรค์บ้านนาเมื่อคราเยาว์ กลายเป็นเรื่องก่อนเก่าไม่เคยคุ้น เหลือแต่ยีนส์เอวต่ำงามแม่คุณ เสื้อสายเดี่ยวเกี่ยวหนุนกิเลศเมา โอบกอดเอวเอียงซบไม่หลบหน้า ใครจะว่าช่างใครใช่เรื่องเขา กดเบอร์โทรเจ๊าะแจ๊ะแซ๊ะกระเซ๊า ควงคู่เข้าโรงแรมแถมเสพยา อนาถแท้เด็กไทยวัยละอ่อน ปล่อยจิตใจเร่าร้อนอนาถา ความหลงผิดมัวเมาม่านบังตา สังคมทรามต่ำช้าขึ้นทุกวัน โขนละครลิเกเร่หนีหาย คาราโอเกะกระจายเขาจัดสรรค์ วีดีโอลามกโลกเมามัน การรักษาพรหมจรรย์เรื่องโบราณ...
27 ตุลาคม 2547 21:46 น. - comment id 358467
ติดไว้ในครั้งก่อนว่าจะเล่าเรื่องเมืองลอสแองเจลิส กลับมาเมืองไทยไม่รู้จะเล่ายังไงดีเพราะไปดูไปเห็นมาน้อยมาก ไม่มีเวลาเลยต้องรีบขึ้นเครื่องกลับ พักคืนเดียว ที่โรงแรม ออมนิ ของ ญี่บุ่น บริเวณ ดาวน์ทาวน์ เกือบทั้งหมดจะกลายเป็นเมือง ญี่บุ่น ไปแล้ว เพราะ เศรษฐีญี่บุ่น มาซื้ออาคารทำธุรกิจเกือบทั้งเมือง ค่ำ ๆ แถวนั้น ออกไปเดินเล่นไม่ได้ เจอมนุษย์กล่อง คือ พวกโฮมเลศ คอยรบกวน พวกนี้พอค่ำลง ก็จะเอากล่องกระดาษแข็งมากางริมถนนเป็นแถว เป็นที่หลับนอน กลางวัน ไม่ทราบว่าหายไปไหนกันหมด ได้ไปเที่ยวชมแค่ ชุมชนแม๊คซิกัน แถว Olvera Street และ ถนนดาวดาราฮอลลี่วูด ใครดังก็จะมีชื่อดาวบนพื้นถนน แล้วก็ดูศาลเจ้าจีนมีสิงโตหิน และรอยมือรอยเท้าดาราดัง ๆ ของฮอลลี่วูดประทับไว้ในซีเมนต์ ดูห่นมาริลีน มอนโลอยู่ในตูให้ลมเป่ากระโปรงบานพลิ้ว ฮอลฃลี่วูด ก็ได้ แค่มองเห็นตัวภาษาอังกฤษไกล ๆ บนภูเขาเท่านั้นเอง มีเวลาน้อยมาก อาฆาตไว้แล้ว คราวหน้าจะต้องมาดูฮอลลี่วูดให้ทะลุปรุโปร่งให้จงได้ กลับมาไม่ค่อยมีเวลาทักทาย ใครเลย มัวแต่เคลียเรื่องของตัวเองจนปวดเศียรไปหมดแล้ว ต้องขออภัยเพื่อนพ้องน้องพี่เป็นอย่างยิ่ง
27 ตุลาคม 2547 22:11 น. - comment id 358478
..สวัสดีค่ะ.. ..ค่ำคืนนี้แสงเดือนส่องเต็มท้องฟ้า แสงดาราเรียงรายหายไปสิ้น ดุจเธอกลับบ้านเรือนเยือนแผ่นดิน แสงจากจินต์.(เธอ).ชุ่มฉ่ำ..ล้ำกว่าเดือน ..~-~..
27 ตุลาคม 2547 22:22 น. - comment id 358480
เรน..มายืนรอ.. พร้อมหอบดอกไม้..ช่อโต้.. โต .. รอ..พี่ชาย ..คนโก้.. โอโห .. มีสาวๆ.. ตรึ ม .. ..เรน คิดถึง ..นะคะ.. อิอิอิ.. ซาแว้ป
27 ตุลาคม 2547 23:13 น. - comment id 358503
ว๊าวๆ .. แก้ม .. ก็ขอหอบความคิดถึง .. กองโตๆ .. มามอบใว้ .. ให้พี่ชายคนโก้ .. ของแก้ม .. กะน้องเรน .. เช่นกันค่ะ .. แก้ม .. แวะมาทักทายนะคะ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ =^______________________^= แก้มป่อง .. นู๋กะลังฮอตฟอร์ม .. ¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤ . . . S o M e - O n e - L o V e - Y o U . . .
27 ตุลาคม 2547 23:32 น. - comment id 358521
...ยังไม่หมดรสชาติอนาถหรอก อยากจะบอกเดี๋ยวนี้มากสีสรร คนเมื่อก่อนย้อนลึกดึกดำบรรพ์ เดี๋ยวนี้นั้นไวไฟใส่เบนซิล... .....................สวัสดีครับ..................
28 ตุลาคม 2547 00:18 น. - comment id 358556
เที่ยงคืนแล้ว เขียนกลอนไม่ทันแล้วกระมัง ถ้างั้น ติดไว้ก่อนนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
28 ตุลาคม 2547 02:36 น. - comment id 358571
เศร้าจ้ะ
28 ตุลาคม 2547 05:59 น. - comment id 358579
อิอิ บางทีก้อน่ารักนะ แต่..บางคนก้อเกินนนนนจาบรรยาย
28 ตุลาคม 2547 06:58 น. - comment id 358619
งามครับ...มาชมด้วยคน
28 ตุลาคม 2547 08:58 น. - comment id 358656
อ่าน แล้ว อนาถ ด้วย เต็ ใจ เลย กลัว จัง สังคม ที่ ฟอนเฟะ แบบนี้ เห้อ
28 ตุลาคม 2547 10:16 น. - comment id 358692
นั่นสิคะ น่าอนาถจริงๆ สังคมไทย ได้อ่านข่าวการตายของ ตลกโจ้ ยิ่งน่าเศร้าใหญ่ เพราะพวกวัยรุ่นสิ้นคิดแท้ๆ เดี๋ยวนี้สื่อมันก็ยั่วยุไปหมด ทั้งซีดีโป๊ หนังสือการ์ตูนโป๊ มีกันเกลื่อนบ้านเกลื่อนเมือง เฮ้อ...สงสัย จะพร่ำมากไปหน่อยแล้วล่ะค่ะ เอาเป็นว่า ตังเม ก็ไม่อยากให้สังคม มันน่าอนาถแบบ กลอนบทนี้เลยค่ะ ขอบคุณสำหรับบทกลอนที่ให้ข้อคิด และความหมาย ดีๆ ค่ะ ^-^ ชื่นชมในฝีมือการเขียนค่ะ ^-^
28 ตุลาคม 2547 10:31 น. - comment id 358709
ชีวิตมนุษย์ก็อย่างนี้แหละค่ะ ต้องปล่อยไป อิ อิ .....ทางใครทางมัน เจอกันเมื่อไร มีเรื่องเป็นไง แค่ได้ต่อยกัน...
28 ตุลาคม 2547 12:00 น. - comment id 358754
ชื่อนชมในบทกลอน และความหมาย...มันทำให้ผมยิ่งรักบทกลอนที่สื่อความหมายดีดีมากขึ้น... เพราะจังครับ
28 ตุลาคม 2547 12:29 น. - comment id 358772
เป็นบทกลอนที่ให้แง่คิดที่ดีมาก...สังคมไทยในปัจจุบัน...ภาพแบบนี้จะมีให้เห็นเป็นจำนวนมาก...บางครั้งพูดยากนะคะ...ทุกอย่างเกิดที่เหตุ..ก็คงต้องหาเหตุให้พบ...และแก้ที่จุดนั้น...เพราะที่เราเห็น..มันคือปลายเหตุแล้ว..จะแก้ก็แก้ยากค่ะ.....เราถูกเลี้ยงมาแบบโบราณ...และคิดว่าก็เป็นสิ่งที่ดีมาก......คงต้องพบกันครึ่งทาง...ที่สำคัญ...เราคงต้องหาสาเหตุที่แท้จริงให้พบ..และแก้ไขตามปัจจัยที่เกิดขึ้น....น่าจะเป็นทางออกที่ดีนะคะ.... ดีใจที่กลับมาด้วยความปลอดภัยค่ะ...
28 ตุลาคม 2547 13:58 น. - comment id 358819
,มาแวะอ่านค่ะ ขอบคุณที่ไปตอบคำไว้นะคะ พอดีวันนี้ต้องออกไปทำธุระมากหลายขอแค่นี้กอ่นนะคะ
28 ตุลาคม 2547 16:21 น. - comment id 358925
สามบทแรกอบอุ่น สี่บทหลังขุ่นมัว บ่งบอกถึงความชั่วในสังคมปัจจุบัน เป็นกลอนที่เยี่ยมมากครับ กระชากอารมรณ์ได้แบบหน้ามือเป็นหลังมือ พระเจ้า... อดินาลีนหลั่ง ~~~~~~~^o^~~~~~~~~~
28 ตุลาคม 2547 19:26 น. - comment id 359012
อนาถจริง ๆ ค่ะ สังคมยุคปัจจุบันนี้ เห็นแล้วเศร้า
28 ตุลาคม 2547 20:03 น. - comment id 359033
กลับมาเมืองไทยไม่โทรบอก อ้อมล่ะค่ะ จะได้ไปรับที่สนามบิน อิๆๆ ..........คิดถึงพี่ฤกษ์ค่ะ
28 ตุลาคม 2547 20:23 น. - comment id 359050
เริ่มชินแล้วค่ะ
28 ตุลาคม 2547 21:10 น. - comment id 359079
เมกก็รู้สึกอนาถใจพอ ๆ กับพี่แหล่ะครับ ไม่รู้เด็กยุคนี้คิดอะไรกัน ทำไมถึงกล้าหาญกนขนาดนั้น หรือมันเป็นเพราะผู้ใหญ่อย่างพวกเราครับพี่ เมกไม่ชอบเลย สถานการณ์อย่างนี้ ดู ๆ ไป เหมือนใกล้จะเหมือนสัตว์เดรัจฉานแล้วครับพี่ ทำไงดี จึงจะแก้ไขได้ ขอเก็บกลอนบทนี้ไว้นะครับ +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
28 ตุลาคม 2547 23:08 น. - comment id 359165
เอ่อ .. อนาถตัวเอง .. อยากใส่แบบนั้นบ้าง .. แต่ใบหน้าและรูปร่างไม่ให้น่ะค่ะ .. 555 พูดเล่นน่ะค่ะ .. ไม่อยากวิจารณ์มาก .. ยังไงก็เป็นเพศหญิงด้วยกัน .. และต่อไปก็อาจจะได้เป็นแม่ของลูกสาว .. เลยไม่อยากพูดถึง .. กลัวจะเข้าลูกของเรานะคะคุณฤกษ์ขา .. อิอิ .. .........................
29 ตุลาคม 2547 01:22 น. - comment id 359230
อืม..อนาถ!
29 ตุลาคม 2547 18:05 น. - comment id 359707
สังคมเสื่อมค่ะ น่าเบื่อมากๆค่ะ อนิจจัง
29 ตุลาคม 2547 22:48 น. - comment id 359911
สมัยใหม่ใส่กันแฟชั่นเหลือ ไม่อยากเชื่อเสื้อผ้าหามาใส่ ทั้งเว้าหน้าเว้าหลังช่างเศร้าใจ แถมยังไปกอดจูบและลูบคลำ *-*ส่วนดีก็มี แต่ส่วนไม่ดีก็เยอะ ต้องบอกว่าทำใจ แต่อย่าทำให้ตัวเองเป็น อิอิ กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ มาชื่นชมผลงานนะค่ะ หายไปนานเลย กลับมาก็เจอภาพแบบนี้เลย แต่เอ เมืองนอกมีไหมเนี่ย ภาพแบบนี้ อิอิ*-*
30 ตุลาคม 2547 12:08 น. - comment id 360115
มานแย่ลงทุกวานๆToT ไม่รู้จาใส่กานทามไม๊ วับๆแวมๆ บ้านเค้าคงยากจนมั้งคะพี่... แบบว่าเสื้อผ้าไม่มีใส่อ่ะค่ะ เหอะๆ *** ^______________________^ ***
31 ตุลาคม 2547 01:28 น. - comment id 360586
หายไปนานเลยนะเจ้าคะ เนี่ยรอพี่ฤกษ์มาอวยพรวันเกิดอยู่นะเจ้าคะ ไม่เจอกันนานจะบอกว่า ไม่คิดถึงก็คงไม่ใช่ จะบอกว่าไม่ห่วงใยก็คงจะโกหกแล้ว ที่โพสต์ไว้ในบทกลอนเจ้าสาว ว่าอยากเป็นเจ้าสาว คงไม่ให้เป็นหรอกเจ้าคะ ให้เป็นพี่ชายที่น่ารักแทนนะเจ้าคะ วันนี้แต่งกลอนอ่านแล้วน่ากลัวจังเลยนะคะ เอาเรื่องจริงมาแต่ง รู้สึกได้เลยว่า สังคมไทยเปลี่ยนแปลงไปมาก ผู้หญิงไม่รักนวลสงวนตัวเลยนะคะ แต่บอกไว้ก่อนว่า เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณไม่เป็นเยี่งนั้น นะเจ้าคะ ออกตัวไว้ก่อนจ้า เพราะว่าอยากสวยที่สุดในชีวิต ใน 2 วัน วันแรกคือวันรับปริญญา และวันที่ 2 คือวันแต่งงาน เป็นเจ้าสาวเต็มตัวนะเจ้าคะ วันนี้บ่นมากไปขออภัยด้วยนะคะ จะติดตามผลงานต่อไป เพราะชื่นชมในผลงานนะคะ แต่ขอร้องว่า อย่าหายไปนานๆๆๆ เพราะไม่มีกลอนพี่อ่าน จะลงแดง รักษษสุขภาพด้วยนะเจ้าคะ
31 ตุลาคม 2547 11:08 น. - comment id 360725
ขอบคุณทุกท่านที่มาเยี่ยมเยือนครับ เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาน บอกว่าเราอยากเป็นเจ้าสาว นี่ ตัวเอง เค้าไม่ใช่ตุ๊ดนะ ที่จริงโพสต์ว่า อยากเป็นเจ้าบ่าว ตังหาก อิอิ
31 ตุลาคม 2547 14:54 น. - comment id 360905
พี่ฤกษ์ มีมุมมองเปรียบเทียบได้เยี่ยม อิอิ แต่ชอบใจจังที่ เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณยอมให้เป็นแค่พี่ชาย อิอิ ชอบใจจัง อิอิ
31 ตุลาคม 2547 19:09 น. - comment id 361070
ยังดีที่เห็นแค่นี้น่ะ ถ้าแวะมาแถวร้านกุหลาบสีม่วงสิค้ะ จะเห็นอะไรมากกว่านี้อีกแหล่ะ...น่ะ... อนาถใจดีแท้ อนาคตของเมืองไทยค่ะ
3 ธันวาคม 2547 16:41 น. - comment id 383080
ขอบคุณครับ