แวมไพร์ใหญ่ในนิยายสยายปีก โฉบเฉี่ยวฉีกดูดเลือดเนื้อเพื่ออาหาร พุ่งจากโลงผีตายโหงในตำนาน มันต้องการอมตะตลอดไป ซอกคอขาวน่ากัดมากปากประกบ เหยื่อสยบอ่อนแรงตัวแข็งใส แวมไพร์ใหญ่แสนสะใจตาเป็นไฟ ดูดเลือดใครคนนั้นต้องเป็นตาม แวมไพร์น้อยล่องลอยในความมืด ตบกันวืดหนอคนบ่นเหยียดหยาม ช่วยไม่ได้ไม่มีเลือดมาเป็นชาม จึงต้องจามเข็มลงตรงเนื้อเย็น กัดทุกที่ไม่มีเว้นทั้งหัวหาง ดูดเลือดจางเต็มท้องมองก็เห็น รู้สึกตัวโดนตบหัวตัวกระเด็น เกิดมาเป็นยุงน้อยนิดชีวิตแวมไพร์
26 ตุลาคม 2547 11:31 น. - comment id 357488
รู้สึกสงสารยุงขึ้นมาทันตาเห็น แต่ก็ได้แค่สงสารเพราะเวลาโดนกันมันอดใจ ไม่ให้ตบไม่ไหว
26 ตุลาคม 2547 11:53 น. - comment id 357518
แวะเอายาจุดกันยุงมาให้ครับ....อิ อิ
26 ตุลาคม 2547 12:26 น. - comment id 357550
เขียนดีจังนะคะ แวมไพร์น้อย
26 ตุลาคม 2547 13:31 น. - comment id 357603
เขียนได้น่ารักดีค่ะ แวะมาทักทายค่า^-^
26 ตุลาคม 2547 15:26 น. - comment id 357665
ทุกชีวิตรู้จักรักชีวิต แม้แต่แวมไพร์น้อย ก็ต้องอาศัยเลือดเลี้ยงตัว ไม่อยากเบียดเบียนแต่ก็จำเป็น.. พี่มาบ่นอะไรเนี่ย..ไปล่ะ.. ..
26 ตุลาคม 2547 21:33 น. - comment id 357862
น่ารักดีค่ะ อิ อิ แวะมาทักทายค่ะ ....
26 ตุลาคม 2547 22:15 น. - comment id 357889
กลอนไพเราะเสนาะหูดูน่ารัก ชอบใจนักน่าดูอยู่เสมอ มักได้อ่านงานคุณคราพบเจอ ไม่ได้เพ้อ..พร่ำบอก..ออกจากใจ(จริง)..อิ้ อิ้ มาทักทายนะคะ.. สวัสดีค่ะ
26 ตุลาคม 2547 22:18 น. - comment id 357892
ป.ล. ต้องตามมาลงชื่อเพราะลืม login จาก..พี่ปราย
26 ตุลาคม 2547 22:59 น. - comment id 357907
ยุงตัวเมียครับ ที่กัดคน ตัวผู้จะกินแต่เกสรดอกไม้เท่านั้น... ฉะนั้นแวมไพร์ของคุณ น่ากลัวจริงๆ สวัสดีครับ
26 ตุลาคม 2547 23:34 น. - comment id 357917
แวะมาทักทายค่ะ ไปแหละ แม่ให้นอนแหละอิอิ
27 ตุลาคม 2547 01:28 น. - comment id 357940
มะอาวอ่า เค้าจาเปงแฟ๊งเก้นซาตายย...แงๆๆๆ จาเปงอ่า เค้าจาเปงง แงๆๆ T-T
27 ตุลาคม 2547 10:53 น. - comment id 358025
แวะมาทักทายนะ
27 ตุลาคม 2547 11:19 น. - comment id 358039
ยุงน่าสงสารค่ะ แต่..เห็นมันบินมาทีไร อดใจไม่คบไม่ได้ซะที 555 แวะมาอ่านกลอนน่ารักๆค่ะ