ตั้งแต่เล็กจนโตน้อยใหญ่ใฝ่เรียนนัก ในใจมักชอบกกีฬาพาฝึกฝน เล่นเป้นทีม ดรีมฝันอยากเป็นชน ทีมของกีฬาแทนโรงเรียน ก็ได้เป็น แข่งกับ โรงเรียนต่างชาติจากสิงคโปร์ ใจนึกโจ๋ เอ้ เราชนะ พาให้เห็น แต่ไงไม่รู้หนึ่งนั้น เขาชอบเรา ขอเพน เฟรน เฟรนเพนพอล จดหมายกัน โต้ตอบกัน สิ.............สนุก แม่พ่อรัก ไม่หักหาญ ถึงตำนานวันเกิด ขนมเค้กสุขมรรค์ วันเกิดฉันได้ถ่ายรูปทุกปีกัน ตื่นมานั้น แม่พาตักบาตรกัน ให้สบายใจ น้องออกบาช ให้พ่ออุ้มเข้าโบสถ์ สั่นสิโดดเดี่ยวช่วยกันอุ้มพระเข้าไป ในโบสถ์อันโอ่โถง เสร็จ กลับบ้านใน ให้น้องท่องร่ำไร บทสวดกันทุกวัน ทุกคนได้เรียน ดีดี กันทั้งนั้น มีคุณครูที่ดี คงสุขสรรค์ มีคนเป็นเพื่อน บ้างจีบ น้อยใหญ่กัน ปิดเทอมแม่พ่อฉันพาไปวงอำมาตพัทยา นั่งปิ้งบาร์ยีคิว เข้าคิวถ่ายรูป ว่ายน้ำลูบคลื่นทะเล พัดตามกระแสมา ให้รู้ว่าลมบริสุทธิ์ ผุดผ่องพา จนวันพากลับบ้านหันหลังอาลัย ฉันต้องมาอีกแน่นอน แม่พ่อทำงานเพื่อใคร ก็เพื่อลูก สำนึกปลูกจิตแต่เล็ก เด็กก็เห็นครูพร่ำสอน ฉันสำนึกได้ทุกครั้งที่ท่านก่อนเข้านอน แม่พาฉันก่อนนอนไหว้พระกัน สงสารแม่ โอ้สงสารพ่อ ลูกก็มาก ลำบากมากมั้ยจ้ะ แม่พ่อจ๋า เติบโตใหญ่ หนีกันหมด ทำไมไม่มา ไม่มีสำนึกพาให้เห็นหน้ากันสักคน บ้างก็มาเพื่อ ขอเงินจากแม่พ่อ บ้างก็มาเพื่อขายของชิ้นน้อยใหญ่ ให้สับสน บ้างก็มาหาที่พึ่ง ตัวไม่รอดไม่อดทน บ้างก็บ่นว่า หนูอยากเลิกกับสามีพลัน หนูจบมาทำงาน แรกแม่พ่อ ยิ้มให้กริ่มปาก หนูสามารถ เก็บเงิน กอบกำแสนสุขสันต์ เป็นเหมือนนางฟ้าบินว่อนไป พ่อลำบากหนูให้ได้ ดั่งใจปอง แต่พ่อก็คืน ไม่ขอหนู ใจไม่รู้รับกลับ ซ้ำเติมใหญ่ ไม่ทราบว่าพ่อน้อยใจหรืออย่างไร ซื้ออะไรให้ก็ไม่เอา กลับคืนมา เป็นห่วงทุกคน ที่ในบ้าน แต่ต้องทาน กับ แรง สงสาร แฟนที่มา เขาดึงหนู่ออกมาจากบ้านพา โอ้ไม่น่า ออกจากเร็ว ขอแต่งงาน ความรักทำให้คนบอดสนิท ไร้สติสิ้นคิด ปิดทางเหิน ไม่อาจกาญ ใจสมองน้นสิ้นคิดปิดตานาน เดินออกห่างไปเที่ยวกับแฟนเพลิน บินกลับมาไม่สนใจ ไปกับเขา หารู้ไม่ เท่าถึงว่า บ้านห่วงแค่ไหน รอบินกลับ ก็ออกไป ให้รอไป ไม่เห็นใจคนเหินห่างคิดถึงกัน ตอนนี้รู้แล้ว ว่าไรเป็นไร ไม่สาย เกินไปใช่ไหม เธอและฉัน ต่างคนต่างให้อภัยให้กัน แม่พ่อฉันเหลือเพียงคนเดียว ก็ฉันไง.................
ทรายกะทะเล 24 ต.ค. 2547 10:09 น. - ID 64151 
1111
2
0
24 ตุลาคม 2547 14:21 น. - comment id 356670
แวะมาอ่านค่ะ อิ อิ
25 ตุลาคม 2547 06:54 น. - comment id 356869
มาเป็๖นกำลังใจให้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
