ถึงเวลาที่เธอต้องเดินจาก น้ำตาพรากรินหลั่งครั้งหนหลัง หมดเรี่ยวแรงสูญสิ้นไร้พลัง หมดความหวังยังมีใจยิ้มให้เธอ เมื่อก่อนนั้นฉันอาจร้องไห้ฟูมฟาย เจ็บเจียนตายใจละลายอยู่เสมอ เมื่อก่อนนั้นฉันอาจเศร้าเฝ้าละเมอ อาจพร่ำเพ้อเพียงเธออยู่เรื่อยมา แต่วันนี้มันไม่มีที่เคยทุกข์ เมื่อเธอสุขล้นใจกับใครหนา ฉันก็อยู่อย่างสงบจิตใจมา หมดน้ำตาให้นองหน้าไม่มีเลย ใจมันยอมรับได้เมื่อไหร่นะ ฉันรู้ล่ะเมื่อครั้งเธอยังเฉย ฉันทำใจได้เมื่อเราไม่ลงเอย จะไม่เอ่ยอะไรให้ใจมัว แค่เกิดมาพบเธอแค่เจอกัน เพียงแค่นั้นแม้คืนวันมันสลัว สิ่งต่อไปในข้างหน้าจะไม่กลัว อยู่กับตัวอยู่กับใจไม่ง้อคน ได้เป็นคนที่เธอเคยนึกรัก ก็ดีนักแม้ใจหักชักเลิกสน เพียงเท่านี้จบแค่นี้เริ่มสุดทน ไม่เคยจนอับคนรักมีมากมาย คนอย่างเธอรักใครไม่ยืดนาน ชักสงสารแม่น้ำตาลเสียมากหลาย เอาเถิดนะบอกตอนนี้คงไม่วาย ว่าก้าวก่ายเรื่องส่วนเขาเราแส่ไป อยู่เฉย-เฉยรอดูละครจบ เธอคงพบเส้นทางสว่างใส ก่อนจะรู้ว่าใครไม่จริงใจ คงร่ำไห้ไปหลายกระบวนความ.
Rainsummer 24 ต.ค. 2547 08:01 น. - ID 64148 
1953
3
0
24 ตุลาคม 2547 14:22 น. - comment id 356674
แค่รัก กะ แอบรัก เหมือนกันไหมคะ อิ อิ
24 ตุลาคม 2547 21:39 น. - comment id 356798
ปรบมือห้ายยย!! เกิดมาแค่รักตาบ๊อง อุๆ *** ^_______________^ *** ทักทายค่า
25 ตุลาคม 2547 06:43 น. - comment id 356866
มาเป็นกำลังใจให้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
