...ห่วงใยเสมอ...

รัถยา


...เพียงสิ้นหยาดวสันต์               สายสัมพันธ์หรือสิ้นสาย
สายลมที่พรมราย                       คือลมหวนคำนึงหา
...เดือนเคียวที่เรียวโค้ง             เกี่ยวคล้องโครงโยงเค้า  ครา
คู่พ้องคล้องนภา                          สรวงพยานเหนือโพยม
...แสงจางพาห่างจาก                  ต่างฟากขอบแห่งเดือนโคม
เพียงสร้อยจากเรืองโสม             เป็นสายทองเชื่อมหทัย
...แสงเรื่อพอเหลือหลั่ง               ให้เยื่อยังคือห่วงใย
แหล่งด้นผจญใด                        ในดวงดาวหรือดวงเดือน
...ที่หยัด  ที่ผลัดย่าง                    ที่พักร่าง  ที่สร้างเรือน
ทุกข์ท้อล้อสะเทือน                      หรือสรวลสบพบสุขสันต์
...ลมเหนือโชยหนาวหนุน           มีไออุ่นจากไอ อัน         
ปองปรกจากอกปัน                      ทุกย่างยามที่ปิ่นยืน .
				
comments powered by Disqus
  • ระมิงค์

    9 พฤศจิกายน 2553 13:35 น. - comment id 230717

    ยลกาพย์แฝงนัยซึ้ง   
    ยังตราตรึงทุกถ้อยความ
    ลานจันทร์คงนิยาม   
    รักงดงามระหว่างเรา
    
    แม้นกายอยู่ไกลลับ  
     ฤดีกลับมิเปลี่ยวเหงา
    ยังฉายสายภาพเงา    
    อยู่แนบเนาว์นิรันดร
    
    คงรอเจ้าพระยา    
    สายธาราประภัสสร
    ร่วมเรียวเกลียวสาคร 
     สู่อกอรแม่ระมิงค์
    
    เพียงคำว่าห่วงใย   
     ที่ มอบให้จากใจจริง
    เลอค่าประหนึ่งมิ่ง   
     มิตรคู่ใจใน จันทรา
    
    ทรวงรื่นชื่นระยับ   
     มิเลยลับความห่วงหา
    มากล้นท้นอุรา     
     ห่วงใยเสมอเธอเช่นกัน
  • นรพัลลภ

    23 ตุลาคม 2547 02:29 น. - comment id 356250

    ...
    
    ขอชมลีลา โดยเฉพาะบาทสุดท้าย
    
    ผมชอบของแปลกครับคุณรัถยา
    
    ...
    
    
  • ll๛เมกกะ๛ll

    23 ตุลาคม 2547 07:15 น. - comment id 356260

    เสน่ห์เอยเสน่หาภาษาศิลป์
    มิเคยสิ้นมนต์กานท์ยังหวานหวาม
    หอมประทิ่นกลิ่นกลุ่นละมุนงาม
    สื่อนิยามรักรื่นชวนชื่นชม
    
    อรุณสวัสดิ์ครับ ^___^
    จิ๊จิ๊  เมกเขียนอย่างกลอนข้างบนไม่เป็นหรอกครับ
    ต้องไปศึกษาดูก่อน  เพิ่งหัดเขียนได้แค่กลอน 8 และกลอนเปล่าอ่ะ
    ฮิๆๆๆ  อย่างอื่น ขอน้อมถวายให้คนอื่นเขียนก็แล้วครับ
    ขอเป็นคนนั่งเกาะเวทีตามติดให้กำลังใจก็แล้วครับ
    
    สุข  สดชื่น  แจ่มใส ทั้งวันครับ  
    
    +-*-+  +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+  +-*-+
    
    
  • ardin

    23 ตุลาคม 2547 09:41 น. - comment id 356292

    แต่งได้ไพเราะมากๆเลยคะ ขอแวะมาอ่านด้วยคนนะคะ ชอบมากๆๆเลยคะ
    รู้สึกดีที่เช้าวันนี้ได้อ่านงานคุณคะ สวยงามมากๆๆ
  • รัถยา

    23 ตุลาคม 2547 22:25 น. - comment id 356490

    ขอชมลีลา โดยเฉพาะบาทสุดท้าย
    
    ผมชอบของแปลกครับคุณรัถยา
    
     จาก : นรพัลลภ  
    ..............................ขอบคุณมากครับคุณนรพัลลภ ลงแบบนี้แหล่ะขอรับ
    
    
    
    เสน่ห์เอยเสน่หาภาษาศิลป์
    มิเคยสิ้นมนต์กานท์ยังหวานหวาม
    หอมประทิ่นกลิ่นกลุ่นละมุนงาม
    สื่อนิยามรักรื่นชวนชื่นชม
    
    อรุณสวัสดิ์ครับ ^___^
    จิ๊จิ๊  เมกเขียนอย่างกลอนข้างบนไม่เป็นหรอกครับ
    ต้องไปศึกษาดูก่อน  เพิ่งหัดเขียนได้แค่กลอน 8 และกลอนเปล่าอ่ะ
    ฮิๆๆๆ  อย่างอื่น ขอน้อมถวายให้คนอื่นเขียนก็แล้วครับ
    ขอเป็นคนนั่งเกาะเวทีตามติดให้กำลังใจก็แล้วครับ
    
    สุข  สดชื่น  แจ่มใส ทั้งวันครับ  
    
    +-*-+  +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+  +-*-+
    
     จาก : ll๛เมกกะ๛ll  
    
    .............................แต่งได้แค่นี้แหล่ะคุณเมก อีกไม่นานคุณเมกก็แต่งได้ ขอบคุณมากขอรับ
    
    
    
    แต่งได้ไพเราะมากๆเลยคะ ขอแวะมาอ่านด้วยคนนะคะ ชอบมากๆๆเลยคะ
    รู้สึกดีที่เช้าวันนี้ได้อ่านงานคุณคะ สวยงามมากๆๆ  
     จาก : รหัสสมาชิก : 6442 - ardin  
    
    ............ยินดีที่ได้รู้จักขอรับคุณardin   ขอบคุณที่ได้ความรู้สึกดีๆขอรับ
    
  • แก้วประเสริฐ

    23 ตุลาคม 2547 23:05 น. - comment id 356503

    แต่งได้งดงามมากครับ  กลอนนี้ผมสนใจมานานแล้ว  เป็นกลอนสื่อไพเราะมาก
    
                        แก้วประเสริฐ.
  • ทักท้วง

    24 ตุลาคม 2547 09:24 น. - comment id 356540

    สมัยก่อน เราเรียกร้อยกรองทุกชนิดว่า  กลอน
    
    ก่อนจะมาแยกเรียกเป็นแต่ละชนิด
    
    ถึงจะสรุปว่าคุณแก้วประเสริฐเรียกผิด  ก็ไม่น่าเย้ยหยันนะ
    
    
    
    
  • rain..

    24 ตุลาคม 2547 10:14 น. - comment id 356549

    ...เพียงสิ้นหยาดวสันต์               สายสัมพันธ์หรือสิ้นสาย
    สายลมที่พรมราย                       คือลมหวนคำนึงหา
    ...เดือนเคียวที่เรียวโค้ง             เกี่ยวคล้องโครงโยงเค้า  ครา
    คู่พ้องคล้องนภา                          สรวงพยานเหนือโพยม
    ...แสงจางพาห่างจาก                  ต่างฟากขอบแห่งเดือนโคม
    เพียงสร้อยจากเรืองโสม             เป็นสายทองเชื่อมหทัย
    ...แสงเรื่อพอเหลือหลั่ง               ให้เยื่อยังคือห่วงใย
    แหล่งด้นผจญใด                        ในดวงดาวหรือดวงเดือน
    ...ที่หยัด  ที่ผลัดย่าง                    ที่พักร่าง  ที่สร้างเรือน
    ทุกข์ท้อล้อสะเทือน                      หรือสรวลสบพบสุขสันต์
    ...ลมเหนือโชยหนาวหนุน           มีไออุ่นจากไอ อัน         
    ปองปรกจากอกปัน                      ทุกย่างยามที่ปิ่นยืน .
                    ..............
      ตอนแรก ..  ที่เรน เข้ามาอ่าน ..
      แอบปริ้นเก็บไว้  ..  เรนเห็นพี่รัถยา ..
        เว้นวรรคสุดท้ายไว้ด้วย นะคะ..
     แต่ตอนนั้น ..   เรนติดสอบ ( เรนเรียนทำอาหาร.. คหกรรมนะคะ อิอิอิ )  ..
           
        เรน ..ขออนุญาต ..  เติมเต็ม ..
      จากที่เรน หัดเขียน ..นะคะ..
     
       ลมเหนือโชยหนาวหนุน           มีไออุ่นจากไอ อัน         
    ปองปรกจากอกปัน     ร่ำไห้หวนครวญละเมอ ..
    
                 ..ขอเรน ได้แจม นิ๊ด ..
      ก็คงรู้สึก ดี๊ ดี..  
             ซาแว้ปป ..               
    
  • รัถยา

    24 ตุลาคม 2547 13:54 น. - comment id 356659

    เติมได้ดีทีเดียวจ้ะเรน ขอบใจมากนะ
  • รัถยา

    24 ตุลาคม 2547 14:16 น. - comment id 356669

    .....คุณแก้วประเสร็ฐ น่าจะเรียกว่ากาพย์ยานี๑๑ นะครับ...  
    .....ลบประโยคนั้นออกไปแล้ว  อิอิ ประโยคที่คุณทักท้วง มาประท้วงนะครับต้องขอโทษด้วยที่ใช้คำสั้นไปทำให้เพื่อนเข้าใจผิด
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    4 พฤศจิกายน 2547 16:33 น. - comment id 363747

    ห่วงนี้...ไปถึงผู้ใดหนอ...
    เชื่อว่า...เค้าต้องรับรู้ได้แน่นอนค่ะ
    
    แต่แหม...ลี่ก็จร..เพิ่งกลับมาเหมือนกัน
    จะมีซักห่วงเหลือแบ่งมาให้น้องบ้างหรือเปล่าคะ คิ้กๆๆ
    ...................................................................................
  • รัถยา

    8 พฤศจิกายน 2547 22:13 น. - comment id 366426

    .....อิอิ หมดเรื่องจะแต่งแล้ว ทำเป็นเขียนว่าห่วงไปงั้นแหล่ะมั๊งลี่  อิอิ 
    ....อืมใช่ เขาอาจจะรับรู้ก็ได้ เอแล้วเขา ละใครละเนี่ย
  • สดใส

    12 มกราคม 2548 01:22 น. - comment id 404265

    สดใส ห่วงใย อิ อิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน