...เพราะผูกพัน...

รัถยา


บรรจงหยิบเปิดย้อนบทกลอนเก่า
เหมือนเรื่องเล่าเรียงยาวราวชลสาน
แต่ละตอนราวร้อย สร้อยชลธาร
คล้องสมานมนมวลล้วนเพื่อนพ้อง
เคยแบ่งปันฝันเคล้าอันเนาเนื่อง
ในฝันเฟื่องเรืองรุ้งอันฟุ้งฟ่อง
แต่ละใจที่จัดถนัดจอง
เหมือนธารล่องไหลเย็นอยู่เป็นนิจ
บางเวลาอักษระจะเลือนหาย
ไม่ละลายลานฝัน เคยปันจิต
คงคิดถึงลานทองและผองมิตร
เรียงลิขิตกรองคำคอยพร่ำพลี
เพราะผูกพันประหนึ่งสายลายกนก
ที่ต่อยกปลายยอดแต้มสอดสี
เป็นเถาวัลย์พันร้อยถ้อยกวี
ที่บรรจงวาดวจีสู่วงใจ
หลายดวงจิตหลอมพลังดังปรากฏ
ไม่แล้งลดหรี่ลาง....กระจ่างใส
ดั่งเดือนดาวพราวแสงเย็นแหล่งไพร
จนหทัย.....สู้แดดที่แผดร้อน
มีสายลมผสมปราณผสานสาย
ที่พริ้วรายพัดไล้..ปรายลมอ่อน
แปรอ่อนล้า  กล้าแกร่งมีแรงจร
กลางอ้อมกรแกร่งกล้าพายุกราย
แม้นมีเพียงสายลมที่พรมฟ้า
ในแสงพร่าจากเรียวเสี้ยวเดือนฉาย
ถึงนิดนวลอวลผสม ลมชื่นชาย
ก็พรมพรายรายอกเจ้านกน้อย
๒๐ ต.ค. ๒๕๔๗
				
comments powered by Disqus
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    21 ตุลาคม 2547 07:13 น. - comment id 354971

    สวัดีครับ.............
    
          มาเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี  
    
    คนเรียงถ้อยร้อยลำเป็นคำกลอน
    คิดยอกย้อนแตกต่างล้วนสร้างสรรค์
    บ้างลำนำคำฝากจากร้อยพัน
    จุดเดียวกันกวีไทยให้คำนึง
    
    แวะมาเป็นกำลังใจให้กันและกัน
        
    กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
    ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
    จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
    จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
     
    
    
  • พุด..ภาครอ

    21 ตุลาคม 2547 08:50 น. - comment id 354991

    พุดค่ะ
    หายไปนะคะคิดถึง
    
    พุดประทับใจบทกวีนี้มากค่ะ
    ราวถอดใจพุดออกมาเลยค่ะ
    และงามใจมาก
    ราวรจนาแทนทุกดวงใจ
    เราน้องพี่นะคะ
    ที่พุดเองก็รู้สึกผูกพันล้ำลึก
    กับเรือนไทยเรือนทอง
    หลังนี้แห่งนี้เช่นเฉกกันค่ะ
    
    เป็นเรือนหลังเล็กรึมบึงบัว
    ที่สะพรั่งพราว
    ไปด้วยดวงดอกไม้
    หลากสีสันนานาพรรณค่ะ
    
    มีทั้งดวงดอกไม้สวรรค์
    ดวงดอกไม้ไทย
    ดวงดอกไม้ไสวสดชื่นให้รื่นฉ่ำ
    ทุกกลิ่นสี..
    
    มีหัวใจดวงงามดวงดี
    ที่เรามาคล้องใจมารัดร้อยใจ
    มาพันผูกกัน
    ในลานจันทร์ฝันพลีแห่งนี้นะคะ
    
    พุด..
    รักและภูมิใจกับสิ่งรักที่ทำค่ะ
    
    พุดรักศิลปะทุกอย่าง
    งามโบราณทุกสิ่งทุกวัฒนธรรม
    ที่จะน้อมนำดวงใจ
    ให้ยิ่งสวยใสกระจ่างงาม
    ยิ่งทำให้รักความเป็นไทย
    ให้น้ำในนวลเนื้อนวลใจ
    ยังหวามไหวหอมงามละมุน
    
    รัถยา
    พระเบื้องบนเมตตา
    ประทานพรมาให้เรา
    ผู้มีดวงตาภายใน 
    ผู้มีจิตภายในกระจ่างพราว
    ราวมีแก้วดวงวิเศษ
    
    ที่รอกระจายพรายพร่างรัศมี
    ที่แสนชุ่มเย็น
    ราวละอองน้ำค้างแก้วน้ำค้างเพชร
    แพรวพร่างให้สายสายหยาดเย็น
    ลงรินรดทุกดวงใจ
    ที่ยังเร่าร้อนในฤดีกรรม
    ฤดีกามวิบากกรรม
    
    ให้ได้พบทางสว่างรู้ว่างวาง
    ให้ได้พบหวานหวังพลังใจ
    ที่จะดำรงร่างสถิตสร้าง
    ความหอมงามความดี
    เพื่อพลีให้โลกนี้เย็นตาม
    
    ให้มีสมองมีสองมือนี้
    ที่สามารถพรายพรม
    รจนาอักษราภาษาฝัน
    ดั่งที่พุดเคยเพียรกระซิบให้น้ำใจ
    แด่ทุกดวงใจเสมอมาค่ะ
    
    อย่าคิดว่า
    จะเสียเวลา
    กับทุกสิ่ง
    
    หากเรารักจริงตั้งใจพยายาม
    งานทุกงามย่อมมีค่ามีความหมาย
    เพราะเราได้ต่อสาร
    ปานปันแบ่งให้
    ให้น้องๆทุกดวงใจรักษ์ภาษาๆไทย
    
    หันมาสนใจการรจนาการอ่าน
    ซึ่งคือรากฐานสำคัญ
    สำหรับชีวิตจิตวิญญาณบ้านภายใน 
    ของคนในชาติที่จะคิดดีคิดได้คิดเป็น
    
    และ
    พุดยังมีความในใจมากมายค่ะ
    เคยฝากไว้จะหามาฝาก
    ไว้ประดับใจทุกดวงด้วยนะคะทุกคนดี
    
    
    ด้วยรักและศรัทธาชื่นชมมากกกกกก
  • rain..

    21 ตุลาคม 2547 08:56 น. - comment id 354995

    เพราะผูกพัน ..มากมาย..
     จึงขอร่าย ..อักษร ..เป็นกลอนหวาน..
        สัมผัสรัก ..ร่วมฝัน ..อันยาวนาน..
     แม้จะผ่าน ..ล่วงพ้น ..สุขล้นใจ..
         อยากเขียนบอก ..ความนัย ..อย่างใจฝัน..
      ไม่มีวัน ..ลบเลือน ..ย้ำเตือนให้..
         วันผิดพลาด.. สับสน... เริ่มต้นใหม่..
      พี่อภัย ..  สอนสั่ง ..ฉันยังจำ..
           จะก้าวไป ..ค้นหา ..แม้ฟ้ามัว..
      จะไม่กลัว ..ไม่หวั่น ..สายฝนฉ่ำ..
          
          (..........  แป๊ปปๆๆ  ..  เรนมาต่อ นะคะ)..
        ซาแว๊ปป..
  • rain..

    21 ตุลาคม 2547 09:00 น. - comment id 354996

    เรน..ชอบบทกวี..ของพี่พุดพัดชามากเล้ยคะ..
      กี้ เรน..โพส ..แบบยังม่ายได้อ่านของพี่พุดพัดชานะคะ..
    
                      แว๊ปป..
  • พุด

    21 ตุลาคม 2547 09:00 น. - comment id 354997

    http://thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_62939.php
    ใช่ละหรือ..Life is waiting....รอ..รอ..รอ..! 
    
    ปีกฟ้าติดปีกฝัน(ขวัญ)! 
    
    ปีกฟ้าติดปีกฝันให้เหินบินสู่ฟ้ากว้าง
    โลกอ้างว้าง กลับหวานไหว ในใจขวัญ
    นกอิสสระ มากมาย ได้รักกัน(ได้พบกัน)
    เวทีฝัน เวทีไทย ใจทุกดวง..
    
    เมฆนวลพราว หวานสวย ช่วยกลอมเห่
    เลิกร่อนเร่ แรมร้าง ทางสับสน
    หยิบดาวดวง บนห้วงหาว ประดับตน
    รินกมล ราวหยาดน้ำค้าง ลงกลางใจ...
    
    รักทุกคนนะคนดีเวทีนี้
    รักมากมีรักมากมายอย่าหวั่นไหว
    โลกใบเล็กมาทายทักพักพิงใจ
    ถึงตัวไกล ใจใกล้กัน.ทุกวันคืน.....
    
    ซ่อนสุขเศร้าวางไว้ใกล้ใกล้หมอน
    ถึงยามนอน คิดถึงเธอ แล้วหลับฝัน
    น้ำตาซึม ซึ้งซาบใจ กันและกัน
    มีโลกฝัน วันแสนดี ที่ฝากใจ.......
    
    อยากแอบอ้อน อ่อนหวาน จากใจเศร้า
    ทุกค่ำเช้า มีโลกน้อย ให้หวามไหว
    มีทุกคน มีเธอแสนรัก ซุกใกล้ใจ
    มีน้ำใจ ที่แบ่งปัน ให้ฝัน ให้คว้าไขว่ ..หยิบดาวดวงร่วงสู่ใจและสู่มือ 
    
    งานที่เคยให้พลังใจ
    ที่มากมายนักค่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    21 ตุลาคม 2547 09:08 น. - comment id 354999

    กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ  ชอบจัง  ชื่นชมในผลงานนะค่ะ
  • รัถยา

    21 ตุลาคม 2547 11:25 น. - comment id 355061

    ..................................................................
    
    ได้หยอกได้เย้า  จนได้ยิ้ม
    ยังปลื้มปลิ่มคำปลอบที่ตอบขาน
    ในหลายคำนำฝาก จากดวงมาน
    ร้อยตำนานในจำนรรจ์  จนวันนี้
    
    ....................................................................
    ........ขอบคุณมากขอรับคุณรหัสสมาชิก ผลิใบสู่วัยกล้า กับกวีบทนี้
    คนเรียงถ้อยร้อยลำเป็นคำกลอน
    คิดยอกย้อนแตกต่างล้วนสร้างสรรค์
    บ้างลำนำคำฝากจากร้อยพัน
    จุดเดียวกันกวีไทยให้คำนึง
    ...................................................................
    แม้นจะเป็นกวีบทเก่าก็ต่อความฝันให้ดวงใจอีกหลายๆ ดวง รวมถึงอีกหลายๆถ้อยที่ให้ความงดงามด้วยขอรับ   ระยะอาจจะเขียนลงได้ไม่บ่อยนัก แต่ก็ไม่เคยลืมทุกๆคนนะ ขอบคุณมากนะคุณพุด
    
    ปีกฟ้าติดปีกฝัน(ขวัญ)! 
    
    ปีกฟ้าติดปีกฝันให้เหินบินสู่ฟ้ากว้าง
    โลกอ้างว้าง กลับหวานไหว ในใจขวัญ
    นกอิสสระ มากมาย ได้รักกัน(ได้พบกัน)
    เวทีฝัน เวทีไทย ใจทุกดวง..
    
    เมฆนวลพราว หวานสวย ช่วยกลอมเห่
    เลิกร่อนเร่ แรมร้าง ทางสับสน
    หยิบดาวดวง บนห้วงหาว ประดับตน
    รินกมล ราวหยาดน้ำค้าง ลงกลางใจ...
    
    รักทุกคนนะคนดีเวทีนี้
    รักมากมีรักมากมายอย่าหวั่นไหว
    โลกใบเล็กมาทายทักพักพิงใจ
    ถึงตัวไกล ใจใกล้กัน.ทุกวันคืน.....
    
    ซ่อนสุขเศร้าวางไว้ใกล้ใกล้หมอน
    ถึงยามนอน คิดถึงเธอ แล้วหลับฝัน
    น้ำตาซึม ซึ้งซาบใจ กันและกัน
    มีโลกฝัน วันแสนดี ที่ฝากใจ.......
    
    อยากแอบอ้อน อ่อนหวาน จากใจเศร้า
    ทุกค่ำเช้า มีโลกน้อย ให้หวามไหว
    มีทุกคน มีเธอแสนรัก ซุกใกล้ใจ
    มีน้ำใจ ที่แบ่งปัน ให้ฝัน ให้คว้าไขว่ ..หยิบดาวดวงร่วงสู่ใจและสู่มือ 
    ............................................................
    
    
    ..........ได้อาจารย์ดีนะเรน เดียวนี้ทั้งสัมผัส ลีลา เริ่มแพรวพรวแล้วนะ ขอบใจมากนะ
        เพราะผูกพัน ..มากมาย..
    จึงขอร่าย ..อักษร ..เป็นกลอนหวาน..
        สัมผัสรัก ..ร่วมฝัน ..อันยาวนาน..
    แม้จะผ่าน ..ล่วงพ้น ..สุขล้นใจ..
         อยากเขียนบอก ..ความนัย ..อย่างใจฝัน..
      ไม่มีวัน ..ลบเลือน ..ย้ำเตือนให้..
         วันผิดพลาด.. สับสน... เริ่มต้นใหม่..
      พี่อภัย ..  สอนสั่ง ..ฉันยังจำ..
           จะก้าวไป ..ค้นหา ..แม้ฟ้ามัว..
      จะไม่กลัว ..ไม่หวั่น ..สายฝนฉ่ำ..
          ............รอมาแตจ่งต่อนะเรน
    
    .............................................................
    
    กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ  ชอบจัง  ชื่นชมในผลงานนะค่ะ  
     จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา  
    ..ขอบคุณมากนะคุณผู้หญิงไร้เงา ที่จริงเข้าไปติดตามของหลายๆ ท่านรวมถึงของคุณ แม้ไม่ได้ตอบ  ขอบคุณมากขอรับ
    ...............
  • ฟ้าปราย

    21 ตุลาคม 2547 13:57 น. - comment id 355211

    
    
                    เพราะมากค่ะ ชื่นชมผลงาน
    
      
  • แก้วประเสริฐ

    21 ตุลาคม 2547 15:31 น. - comment id 355280

    งดงามมากครับอารมณ์อ่อนไหวปรายริ้วฟ้าเลยครับ
    
                              แก้วประเสริฐ.
  • ยโส

    21 ตุลาคม 2547 15:42 น. - comment id 355291

    ชื่นชมครับ ชอบด้วยน้ำใสใจจริง
  • คนเมืองลิง

    21 ตุลาคม 2547 16:37 น. - comment id 355324

    ^_^ งามจริงๆด้วยค่ะเห็นด้วยกับทุกๆท่านที่โพสค่ะ อิอิ
  • กอกก

    21 ตุลาคม 2547 16:39 น. - comment id 355326

    กลอนไพเราะมากนะคะ..
    ไม่ค่อยได้ทักทาย แต่แอบอ่านเสมอๆ ค่ะ..
    
    สวัสดีนะคะ
  • ดาหลา & ปะการัง

    21 ตุลาคม 2547 17:31 น. - comment id 355355

    นิ่ม ..........นุ่ม นวล...........
    
    
    หวาน...........หวาน  จริงๆๆ
  • อัลมิตรา

    21 ตุลาคม 2547 23:21 น. - comment id 355579

    เดินไปเดินมา ส่งยิ้มให้อย่างเดียว ไม่ว่ากันนะคะ 
    
    :)  ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
  • รัถยา

    22 ตุลาคม 2547 00:21 น. - comment id 355632

    .
    
    เพราะมากค่ะ ชื่นชมผลงาน
     จาก : รหัสสมาชิก : 10357 - ฟ้าปราย  
    ............ยินดีที่ได้รู้จักคุณฟ้าปราย ขอบคุณที่มาเยือน
    
    ...........................................................
    
    
    
    งดงามมากครับอารมณ์อ่อนไหวปรายริ้วฟ้าเลยครับ
                              แก้วประเสริฐ.  
     จาก : รหัสสมาชิก : 6104 - แก้วประเสริฐ  
    .........................ขอบคุณที่มาให้กำลังใจกันขอรับคุณแก้วประเสร็ฐ
    .....................................................
    
    
    
    ชื่นชมครับ ชอบด้วยน้ำใสใจจริง  
     จาก : รหัสสมาชิก : 7746 - ยโส  
    ..............ขอบคุณในน้ำใจขอรับคุณยโส
    
    ...................................................
    
    
    
    ^_^ งามจริงๆด้วยค่ะเห็นด้วยกับทุกๆท่านที่โพสค่ะ อิอิ  
     จาก : รหัสสมาชิก : 9011 - คนเมืองลิง  
    
    .........................คงงามไม่สู้ทุ่งทานตะวันกระมังครับ ขอบคุณมากนะที่มาเยือนกัน
    
    ..........................................................
    
    
    
    
    
    กลอนไพเราะมากนะคะ..
    ไม่ค่อยได้ทักทาย แต่แอบอ่านเสมอๆ ค่ะ..
    สวัสดีนะคะ  
     จาก : รหัสสมาชิก : 8413 - กอกก  
    ......................................ยังไม่ได้ไปอ่านของคุณเลยนะคุณกอกก  เดี่ยวจะไปชมขอรับ
    
    ..................................................................
    
    
    
    นิ่ม ..........นุ่ม นวล...........
    หวาน...........หวาน  จริงๆๆ  
     จาก : รหัสสมาชิก : 9584 - ดาหลา & ปะการัง  
    ...............ขอบคุณที่มาเยือนกันขอรับ
    
    .............................................................
    
    
    
    
    
    เดินไปเดินมา ส่งยิ้มให้อย่างเดียว ไม่ว่ากันนะคะ 
    
    :)  ราตรีสวัสดิ์ค่ะ  
     จาก : รหัสสมาชิก : 2189 - อัลมิตรา  
    ............ไปเป็นไรหรอกคุณอัลมิตรา  เพียงรอยยิ้มเผยอยื่นก็ชื่นแล้ว  ขอบคุณนะสำหรับรอยยิ้ม
    
    ....................
  • ัำเยอร์บีร่า

    22 ตุลาคม 2547 00:38 น. - comment id 355644

    อาแต่งเพราะมากเลย เพราะทุกบทจริงๆ
    
  • .รัถยา.

    22 ตุลาคม 2547 00:58 น. - comment id 355648

    ...มาตอบแล้วหนีเลยนะ เจ้าบี ขอบใจมากนะ
  • ทิกิ_tiki 4895ยังไม่ลงทะเบียน

    22 ตุลาคม 2547 20:28 น. - comment id 356070

    คงไม่ว่ากันนะคะ ถ้าจะขออนุญาตมาอ่านและตอบไว้สักหน่อย ว่าเขียนงานได้ไพเราะค่ะ
  • รัถยา

    23 ตุลาคม 2547 00:08 น. - comment id 356198

    ขอบคุณมากนะขอรับคุณทิกิ
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    4 พฤศจิกายน 2547 16:27 น. - comment id 363740

    มาอ่านตามสัญญาค่ะ...
    เชื่อค่ะว่าพี่ผูกพันกับคำกลอน...ก็มีที่มานี่นา...อิอิ...
    ..............................................................................
  • รัถยา

    10 พฤศจิกายน 2547 00:07 น. - comment id 367027

    ที่มา และก็ที่ไป ไงละลี่

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน