ความสะเทือนใจของดอกไม้ จะมีผู้ใดล่วงรู้บ้างว่า มันแสนเศร้าทรมานเพียงใด รอยร้าวในใจของดอกไม้ จะชุนปะด้วยอันใดเล่า จึงจะปิดรูรั่วนั้นได้สนิท ดอกไม้ตูม ดอกไม้บาน ดอกไม้หุบ ดอกไม้ร่วง โรยไปตามกาลและเวลา จะมีใครบันทึกตำนาน ดอกไม้ดอกนั้นไหมหนอ แต่ดอกไม้ทุกดอกมีตำนาน เพียงทางผ่านของกาลเวลา บานสะพรั่งทันใดก็อับเฉา
19 ตุลาคม 2547 17:06 น. - comment id 353772
ไม่มีคนบันทึก แต่เรายังนึกเหมือนท่าน ดอกไม้บานแล้วก็ผ่านคืนวัน ก็กลายเป็นเหี่ยวเฉากันในทันที *-*ดอกไม้มีค่าในตัวเอง มีคนมักจะเปรียบดอกไม้เหมือนผู้หญิง ผู้หญิงไร้เงาว่าดอกไม้กับผู้หญิงมีส่วนต่าง แต่บางอย่างก็คล้ายคลึงกันค่ะ*-*
19 ตุลาคม 2547 17:17 น. - comment id 353789
ศานติ แด่ปุถุชน ...ปรัชญาใส่กรอบล้อมรอบด้วยคำพูดหรูหรา ...เอ่ยอ้างต่างวาจาความช่างคิด ...ปรัชญาหรือมนุษยปุจฉาลิขิต ...เอ่ยคำคิดค้นความตามแต่เหตุ ...มองสิ่งหนึ่งสิ่งใดตามสัมผัส ...เขียนประวัติมากมายหลายประเภท ...ให้มนุษย์ใช้จิตคิดสังเกตุ ...รวมกับเจตนาที่ควรมี ...สื่อถ้อยให้ตีความไปได้หลายแง่ ...ตามกระแสสังคมปนวิถี ...พอแตกต่างก็บ่นว่าตีความไม่ดี ...แล้วเหตุไฉนเมธีจึงไม่แปลความ .. ด้วยจิตคารวะ
19 ตุลาคม 2547 17:26 น. - comment id 353800
ดอกไม้สวยด้วยสีและกลิ่นหอม ถูกคนดอมดมเด็ดเล็ดจากต้น จึงแห้งเหี่ยวเปลี่ยวเฉาเศร้ากลม สุดซานซมคนเด็ดไม่สนใจ อยากได้ก็ปลูกไว้ดูสิเนาะ ^o^
19 ตุลาคม 2547 17:38 น. - comment id 353810
ดอกไม้บานผ่านตำนานกาลเวลา และโรยราผ่านคืนวันอันเปลี่ยวเหงา เพียงทางผ่านแห่งเรื่องราวใต้ฟ้าสีเทา แต่อบอุ่นบางเบาอยู่ในเงาของหัวใจ ชอบจังคะ ^_____^
19 ตุลาคม 2547 18:38 น. - comment id 353849
อันใดย่อมหาสาระมิได้ ไฉนปุถุชนจึงยังเก็บดอกไม้ข้างทาง ไม่เพ่งธรรมเสียในเวลาที่ผ่านไปเล่า...
19 ตุลาคม 2547 19:10 น. - comment id 353881
ชีวิตเรา ก็เหมือนดอกไม้ มีการบันทึก เพียงระยะสั้น ๆ ๆ เท่านัน แล้ว ลืม.....................
19 ตุลาคม 2547 19:17 น. - comment id 353894
แต่งได้เศร้ามากๆเลยค่ะ อ่านแล้วอึ้งเลย เข้ามาทักทายค่ะ ไม่ได้เข้ามานานมาก
20 ตุลาคม 2547 02:41 น. - comment id 354206
ดอกไม้สีสดงดงาม เบิ่งบานตามสวนสดใส อยากอยู่คู่เธอในใจ ให้หอมอบอวลนวลชน อย่าจากกันไปไกลนัก สักพักได้ไหมสักหน หากคุณคนหนึ่งซึ่งชื่อปุถุชน เราก็คนเหมือนกัน ฉันใด ก็เป็นคนดีฉันนั้น ก้อต้องเข้าใจว่า คนไหน มีสุขทุกข์ รับได้ สุขใส ไม่ว่าน้ำตาตกใน...ใจยังยิ้มได้เสมอ
20 ตุลาคม 2547 06:44 น. - comment id 354253
สวัดีครับ............. มาเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี คนเรียงถ้อยร้อยลำเป็นคำกลอน คิดยอกย้อนแตกต่างล้วนสร้างสรรค์ บ้างลำนำคำฝากจากร้อยพัน จุดเดียวกันกวีไทยให้คำนึง แวะมาเป็นกำลังใจให้กันและกัน กำลังใจจากข้างในส่วนลึก ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
20 ตุลาคม 2547 06:44 น. - comment id 354254
สวัดีครับ............. มาเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี คนเรียงถ้อยร้อยลำเป็นคำกลอน คิดยอกย้อนแตกต่างล้วนสร้างสรรค์ บ้างลำนำคำฝากจากร้อยพัน จุดเดียวกันกวีไทยให้คำนึง แวะมาเป็นกำลังใจให้กันและกัน กำลังใจจากข้างในส่วนลึก ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี