กำเนิดชีวิต

กุ้งหนามแดง


จุดกำเนิดชีวิตลิขิตสร้าง
ธาตุสองอย่างประกอบตอบปุจฉา
รูปธาตุปรากฎตามตำรา
อรูปาไร้รูปรอยคอยครอบคลุม
รูปธาตุสี่แหล่งแสดงไว้
ดินน้ำลมและไฟเป็นกองสุม
อรูปธาตุประคองสองชุมนุม
ความว่างซุ่มวิญญาณธาตุมิพลาดการ
ดินน้ำลมและไฟได้ปะทะ
สังขตะรวมตัวเรียกสังขาร
เป็นปฐมต่างสัดส่วนล้วนอาการ
ปรากฎผ่านเรียกชัดวัตถุเอย
ธาตุวัตถุสารผสมบ่มประกอบ
เป็นดาวรอบจักรวาลผสานเผย
วิญญาณธาตุเกาะก่อนเชิงซ้อนเชย
ปฐมเซลล์เฉลยเริ่มชีวิต
พืชอาศัยน้ำลมไฟบำรุงเลี้ยง
เติบโตเพียงรูปธาตุมิพลาดผิด
มโนธาตุไม่สิงสู่ไม่รู้คิด
ครั้นผลิตจำนวนมากยากหากิน
จึงต้องเริ่มเคลื่อนไหวใบกวัดแกว่ง
เสาะหาแหล่งภักษาเวลาผิน
เกิดแปรเปลี่ยนเป็นสัตว์จัดธาตุวิญญ์
สะสมสิ้นรูปนามเกิดตามมา
นามรูปนี้วิวัฒน์ด้วยเรียนรู้
เป็นประตูสู่ประสาทผ่านผัสสา
อายตนะเชื่อมรับรู้คู่กายา
หกอย่างว่าหู.ตา.จมูก.ลิ้น.กาย.ใจ
จึงขอจบการเกิดเลิศธรรมนัก
ด้วยประจักษ์แก่ตนบนความไหว
มีสติตามรู้คอยดูไป
ทำเกิดให้มีค่าทุกคราเอย..
..
				
comments powered by Disqus
  • แก้วประเสริฐ

    19 ตุลาคม 2547 12:37 น. - comment id 353553

    ขออนุโมทนาพรรณาการเริ่มกำเนิดของรูปและอรูป เบื้องต่ำขึ้นสู่เบื้องสูงของอรูปพรหมยกเว้นนิพพาน  ยอดแล้วแม่หญิง ฉันทะอันนำปวงมนุษย์แลสัตว์สู่กำเนิดภพต่อๆๆไป เฮ้อดีใจจังเลยร่วมกันสร้างบุญกุศลนะ  พระอังคีรสสัมพุทธัสสะ จงปกปักรักษาเพื่อนรักจ้า
    
                          แก้วประเสริฐ.
  • เรไร

    19 ตุลาคม 2547 13:40 น. - comment id 353588

    ...สาธุ...
    
    ....เจริญธรรมครับท่าน...
    
    @@@@@@@@@@@@@@@
    
    มาอ่านงาน งามๆ ครับ
    
  • อัลมิตรา

    19 ตุลาคม 2547 14:09 น. - comment id 353602

    :) ขอบคุณมากค่ะ ที่วิสัชนา ..
  • ทิกิ_tiki 4895ยังไม่ลงทะเบียน

    19 ตุลาคม 2547 14:44 น. - comment id 353624

    กละหนึ่งหยดเมื่อสลัดเป็นสิบหนสุดท้ายปลายขนหางจามรี  
         กับไข่ในครรภ์แม่นี้เมื่อมีระดู
         กับสัตว์ตายหนึ่งพึงมาสุ่
         กับหนึ่งคู่พ่อแม่แลประคอง
  • ผู้หญิงไร้เงา

    19 ตุลาคม 2547 15:50 น. - comment id 353692

    แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ
  • ชัยชนะ

    19 ตุลาคม 2547 21:47 น. - comment id 354052

    ดิน เริ่มหงอกขาวเทาถึงคราวแก่
    น้ำ เริ่มแย่น้อยนักจักเหี่ยวย่น
    ไฟ เริ่มหมดชาด้านลามลุกลน
    ลม ร้างลาจากคนหมดหนทาง
    
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    20 ตุลาคม 2547 06:33 น. - comment id 354235

    สวัดีครับ.............
    
          มาเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี  
    
    คนเรียงถ้อยร้อยลำเป็นคำกลอน
    คิดยอกย้อนแตกต่างล้วนสร้างสรรค์
    บ้างลำนำคำฝากจากร้อยพัน
    จุดเดียวกันกวีไทยให้คำนึง
    
    แวะมาเป็นกำลังใจให้กันและกัน
        
    กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
    ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
    จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
    จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
    
  • กุ้งหนามแดง

    20 ตุลาคม 2547 08:49 น. - comment id 354334

    คุณแก้ว:
    
    อนุโมทนาค่ะ..
    
    xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
    
    คุณเรไร:
    
    ขอบคุณค่ะ
    
    xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
    
    คุณอัลมิตรา:
    
    อาจจะตอบได้ไม่ดีนักน่ะค่ะ ต้องศึกษาอีกมากน่ะค่ะ สำหรับกำเนิดทางธรรมก็คงเป็นดังบทกลอน แต่อีกหลายด้าน แง่วิทย์, หรือคติความเชื่อ ฯลฯ ก็แตกต่างกันไป  
    
    สุดแต่ใครจะดึงส่วนไหนมาเขียนน่ะค่ะ
    
    xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
    
    คุณ tiki:
    
    ค่ะ ก็เป็นเช่นที่กล่าว..สำหรับกำเนิดชีวิตมนุษย์ ก็คงต้องร่ายยาวไปเรื่อง ภพ ชาติ ฯลฯ เดี๋ยวยาวเกินไป..เลยขอกล่าวแบบย่อๆ แค่นี้ก่อนค่ะ..
    
    :)   ขอบคุณที่ร่วมแสดงความคิดเห็นค่ะ...
    
    xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
    
    คุณผู้หญิงไร้เงา:
    
    ขอบคุณค่ะ
    xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
    
    คุณชัยชนะ:
    
    ดิน..กำเนิดชีวิต
    น้ำ..ผลิตความชุ่มชื้น
    ลม..ประสมเพื่อกลมกลืน
    ไฟ..หยิบยื่นเกิดสมดุลย์
    
    xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
    
    คุณผลิใบ:
    
    ขอบคุณเสมอในน้ำใจที่มีให้
    รักด้วยใจคนดีนั้นหนักหนา
    ฝากถ้อยคำบอกผ่านกาลเวลา
    มีคุณค่าในจิตใจไม่เคยลืม..
    
    ขอบคุณที่แวะมาเป็นกำลังใจ อย่างสม่ำเสมอค่ะ..
    
    xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
    ..
  • คนเมืองลิง

    20 ตุลาคม 2547 20:03 น. - comment id 354678

    แอบมาลอกคำตอบเอาไปเก็บ อิอิ
  • กุ้งหนามแดง

    21 ตุลาคม 2547 14:48 น. - comment id 355252

    ว๊าย! แอบมาตอนเผลอ..ตกใจหมดเลยตัวเองอ่ะ..
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน