เด็กน้อย...ข้างถนน ไม่เคยได้กินพอเพียง ไร้บ้างช่อง ที่นอนอบอุ่น ไร้คนชุบชูเอาใจ เร่ร่อนจรจัดไปในเส้นทางชีวิต ส่งสายตาอ้อนวอนรบเร้า เพียงจะได้เศษสตางค์เพื่อแลกเศษอาหาร อดทนต่อสายตาเกรี้ยวกรารำคาญ เพียงให้ชีวิตดำรงอยู่ เมืองใหญ่ แร้นแค้น คับแคบเกินกว่าจโอบอุ้มเขาได้ เพราะผู้คนล้วนดิ้นรนเพื่อตัวเอง ดอกไม้ที่เพิ่งผลิกลีบ จึงอับเฉาโรยราก่อนวัยอันควร สงสารเจ้าเสียนัก...เด็กน้อย
unicorn 18 ต.ค. 2547 13:20 น. - ID 63789 
592
1
0
18 ตุลาคม 2547 13:51 น. - comment id 352953
ปล่าวเปลี่ยวใจเดียวดายกายในโลกกว้าง ท้องยังว่างครางร้องมองไม่เห็น โอ้กรุงเทพเจ็บช้ำทำลำเค็ญ ไม่อยากเป็นอยู่แบบนี้ไม่ดีเลย สงสารเด็กเร่ร่อนเหมื่อนกันครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
