เบื่อกะลาตั้งท่าขุดมุดลงรู ขอทนอยู่ในรูกบหลบจำศีล งดนิสัยไม่ดีชอบขี้วีน เลิกคิดปีนออกนอกกรอบที่ครอบตน ขอเวลาสามเดือนเพื่อเตือนใจ เรียนรู้ในสิ่งบกพร่องต้องฝึกฝน ความสงบจะฝึกใจให้อดทน ก่อนดั้นด้นกลับมาหาบ้านเดิม เล็กและลึกบ้านใหม่ใต้พื้นดิน โลกไร้กลิ่นเร้าใจให้ฮึกเหิม มีอะไรให้ดูเรียนรู้เพิ่ม จะริเริ่มเติมแต่งใจให้พอดี สักวันหนึ่งเมื่อพร้อมจะกลับมา อยู่กะลาบ้านเก่าเราหลบหนี คงพอใจในความจริงสิ่งที่มี ไม่หลบลี้หนีไปไกลกะลา
27 ตุลาคม 2551 16:09 น. - comment id 147065
18 ตุลาคม 2547 09:10 น. - comment id 352824
หนีหรือเธอจะหนีไปไหน จะทิ้งทุกสิ่งที่ฝันไป หนีแค่ไหนไกลเท่าไหร่ ก็หนีหัวใจตัวเองไม่พ้นหรอกคนดี คิกๆๆมั่วทั้งปีแระคะพี่กานต์จ๋าคิดถึงเสมอค่ะ
18 ตุลาคม 2547 10:00 น. - comment id 352843
พี่ก็ว่างั้นแหละน้องหวาน หนีพ้นไหมน้อ เป็นกำลังใจให้พี่ด้วยนะ คิดถึงจ้า
18 ตุลาคม 2547 10:30 น. - comment id 352859
ผึ้งน้อยอยู่ในรูดูเป็นบ้าน กบเขียดปานมุดดินสิ้นแสงสี ธรรมชาติสร้างถ้ำไว้ให้พอดี คนทุกที่ต้องอยู่คู้ตามธรรม(ชาติตน) คนเราก็ต้องยอมรักความจริงในชีวิตบ้างเหมือนกัน แหละค่ะ จะเหินฟ้าเช้าจรดค่ำ ทำอย่างไรก็ต้องกลับรูปล่องถ้ากล่องรังตัวเอง
18 ตุลาคม 2547 11:15 น. - comment id 352887
กลอนบทนี้ทำให้ได้คิดอะไรได้มากมายเลยคะ บางครั้งเราก็อยากจะอยู่เงียบ ๆ เนอะ
18 ตุลาคม 2547 12:12 น. - comment id 352906
ขอขุดรูอยู่ข้างๆตัวเองนะ
18 ตุลาคม 2547 13:17 น. - comment id 352935
เพียงพริ้ว จะออกพรรษาแล้ว ไงกลับไปจำศีลอีกละ เอาแค่อยู่เงียบซักพักก็พอมั้ง ***แวะมาเยี่ยมเยือนครับ
18 ตุลาคม 2547 14:08 น. - comment id 352960
มุมสงบหลบซ่อนหนีร้อนรุ่ม ที่คอยรุมคอยเร้าเราเสมอ ขอเวลาข้าสักนิดนะเพื่อนเกลอ เดี๋ยวได้เจอขอดีมีซักวัน หยุดเพื่อก้าวต่อไป ^o^
18 ตุลาคม 2547 15:29 น. - comment id 352997
อิอิ ถึงกับขุดดินมุดลงรูหนีเลยเหรอ ลงทุนน่าดูเลยนะจ๊ะ อิอิไปด้วยคนนะ คับที่อยู่ได้แต่คับใจนั้นอยู่ยาก แต่ฉันอยากติดปีกเพื่อหลีกเร้น สิ่งที่แลสิ่งที่ทนบนลำเค็ญ ไม่อยากเห็นจะบินไปไกลลับตา
18 ตุลาคม 2547 17:52 น. - comment id 353102
อ๊บอ๊บ กบขอ จำศีล เลิกวีน ซักหน่อย คอยฝน วันไหน ฟ้าสว่าง พรางตน เล่นซน ใต้ฝน ตามเดิม มาทักทายสักหน่อยค่ะ...นานๆ จะมีเวลามาบ้านเพื่อนสักทีนึง.. ..
18 ตุลาคม 2547 21:41 น. - comment id 353208
โปรดอย่าหนึตัวเอง...โปรดอย่าหนีความจริงเลย...((ร้องผิดไม๊นี่)) อิๆอย่าหนีมันเลยค่ะพี่เพียงเพลิ้ว ถ้าจะหนี ก้อหนีไปในความฝัน ไปชาร์จพลัง พอฟื้นก้อกลับมาต่อดีกว่านะคะ ^^ *** ^__________________^ *** กลอนเพราะค่า**
18 ตุลาคม 2547 21:46 น. - comment id 353211
คุณทิกิ กานต์กำลังเรียนรู้เรื่องทำธรรมชาติของคนอยู่ค่ะ เลยต้องหลบไปศึกษาตัวเองในความสงบสักพักค่ะ สวัสดีค่ะคุณแอ็ปเปิ้ล ค่ะ บางทีก็อยากอยู่ห่างไกลจากใครๆสักพักเพื่อทบทวนสิ่งที่ทำอยู่ แต่ไม่รู้ว่าคิดถูกหรือคิดผิดนะคะ ได้เลยคิม เราจะเป็นเพื่อนกันนะคะ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ ก็คุณบินไงคะ กานต์ก็เลยต้องดำดิน ขอจำศีลริมคลองสักพัก คงเย็นดีไม่น้อยนะคะ ขอสวนกระแสนิดนึงค่ะ เขาเข้า เราออก
18 ตุลาคม 2547 21:53 น. - comment id 353212
คุณ extreme life คงเป็นอย่างคุณว่านะคะ หยุดเพื่อเริ่มใหม่ เพื่อความสดใสกว่าเดิม ขอบคุณนะคะ สวัสดีค่ะพี่อุ๊ คนเมืองลิง ผู้น่ารัก กานต์จะช่วยพี่อุ๊ขุดรูนะคะ ก็พี่อุ๊ไม่ยอมพากานต์หนีขึ้นภูสักที กานต์ก็เลยมุดลงรูหนีไงคะ ไปด้วยกันนะคะ สวัสดีค่ะคุณกุ้งหนามแดง ดีใจจังค่ะ มีเพื่อนแล้ว ไม่รู้ตอนนี้คุณกุ้งกำลังร้องเพลงกลางสายฝนหรือเปล่านะคะ แต่กบน้อยตัวนี้กำลังจะขุดรูได้ครึ่งทางแล้วค่ะ สวัสดีค่ะน้องช็อกโกแล็ต พี่ก็คงหนีไปสักพัก ตั้งหลักใหม่ก็จะกลับมาตามเดิมค่ะ ขอบคุณนะคะ
19 ตุลาคม 2547 05:22 น. - comment id 353408
ทุบกะลา แก้วตา ผ่าให้แยก เอาให้แยก ย่อยยับ ไม่ให้อยู่ ปิดให้สิ้น ดินหา มาถมรู อย่าอุดอู้ สู่โลกกว้าง ก้าวต่อไป ถ้าไม่มีที่อยู่ บ้านพี่ชัยเอื้ออาทรเสมอจ้า
19 ตุลาคม 2547 08:30 น. - comment id 353432
ไม่อยู่แล้วในรู ไปอยู่บ้านพี่ชัยดีกว่าอิอิ โอ๊ย ใครตีหัว ขอบคุณที่เมตตากบน้อยนะคะ
19 ตุลาคม 2547 23:57 น. - comment id 354158
คงเวิ้งว้างว่างเปล่ากับเหงาเปลี่ยว ยังโดดเดี่ยวดั้นด้นบนคลื่นฝัน กลางความมืดแสงอับลับตะวัน แม้แต่จันทร์ไม่จ้าเบื้องฟ้าบน ลมระรื่นชื่นทรวงสู่ห้วงจิต ขาดมิ่งมิตรร่วมทางในกลางหน สงบเงียบเลียบฝั่งในวังวน มีเพียงฉันดั้นด้นคนเดียวดาย สายลมพัดซัดใบไม้ร่ายริ้ว ทั่วทั้งทิวพริ้วพลูอยู่ไม่หาย แต่รักนั้น มันแตกแหลกมลาย สิ้นทั้งเยื่อหมดสายคลายสัมพันธ์ พลิ้วลมแยกแหวกไหวใบไม้หลุด เหมือนรั้งฉุดกระชากพรากใจฉัน สัญญาไม่ยั่งยืนฝืนนานวัน ก็มีอันสลายกับสายลม หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ครับ เมกขอโทษด้วยนะครับที่มาช้าไปหน่อย +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
20 ตุลาคม 2547 08:19 น. - comment id 354325
ขอบคุณค่ะพี่เมกกะ คนอารมณ์ดี กลอนนี้เพราะมากนะคะ
11 พฤศจิกายน 2549 07:03 น. - comment id 414535