งามเสาดั้งตั้งตรงยืนยงมั่น เส้นลวดเหล็กกระชั้นยึดโยงขึง ทางสัญจรข้ามฝั่งดังอื้ออึง ไม่นานถึงต้องเสียตังค์กระเป๋าแบน ในเวิ้งอ่าวลมลิ่วปลิวใบเรือ ดูไม่เบื่อวิ่งลอดสะพานแขวน โกลเด้นเกจชื่อก้องทั่วดินแดน เด็กไทยแลนด์พบพานซานฟรานซิสโก มีรถรางวิ่งรับผู้โดยสาร ของโบราณอนุรักษ์ไว้อักโข ศูนย์การค้าท่าเรือล้วนใหญ่โต ที่ในอ่าวแสนโก้สิงโตทะเล ถนนงามดิ่งชันเป็นชั้นเชิง ชื่อลอมบาร์ดร่าเริงขับหันเห นั่งรถเล่นสั่นไหวเหมือนไกวเปล สวนดอกไม้สุดเท่ห์ตลอดทาง อากาศดีไม่ร้อนและไม่หนาว หลายเชื้อชาติดำขาวเลิกขัดขวาง ทั้งจีนจามแขกไทยไร้อำพราง เสรีภาพเปิดกว้างในซานฟรานส์
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ 17 ต.ค. 2547 21:45 น. - ID 63759 
2129
23
0
17 ตุลาคม 2547 21:49 น. - comment id 352648
หน้าส่วนตัว
เสร็จสิ้นการอบรมที่แอทแลนต้า ขอต่อเวลาตามความอยากของตัวเอง ต่อไปนี้เหลือตัวคนเดียว ค่าใช้จ่ายเอง ทำไงล่ะ จะได้เที่ยว San Francisco
ถ้าเลยไปถึง Los Angeles ได้ก็ยิ่งดีนึกขึ้นได้ เพื่อน เรามีเพื่อนไว้ทำไมล่ะ มีเพื่อนเสียบ้างชีวิตก็ไม่ไร้ค่า เป็นจริงแท้ โทรศัพท์ถึงเพื่อนที่ซานฟรานส์
คนนี้เคยไปเมืองไทย เราต้อนรับขับสู้เขาอย่างดี เขาประทับใจ ละครหกุ่นกระบอกคณะโจหลุยที่สุด ได้รับคำตอบว่า ยินดีที่สุดขอให้พาร่างไปให้ถึงก็แล้วกัน
ก็เลยไม่ปล่อยให้เขาต้องรอนานวันรุ่งขึ้นก็ไปถึงสนามบินซานฟรานส์ เขามารอรับพร้อมรถแวน ใหม่เอี่ยมพาไปบ้าน พ่อแม่เขาใจดีมากยินดีที่มาเยี่ยม ให้ลูกชาย
ลาพักอาทิตย์หนึ่งเลย บ้านเขาอยู่ใกล้อ่าว ใกล้สะพานโกลเด้นเกจ แถวนั้นเขาเรียก Lincon ถนน 46AVE ติด ๆ กับสวนสาธารณะโกลเด้นปาร์ค
เหมาะเลย เช้าขึ้นได้จ๊อคกิ้งในสวน มีสนามพัทกอล์ฟฟรีด้วย แถมเลยไปวิ่งตากอากาศทะเลที่ถนนริมหาด Ocean Beach อีกด้วยเลยไปอีกหน่อยก็เป็น
Soto park เมืองอเมริกานี่เขามีสวนสาธารณะมากจริง ๆ
สาย ๆ หน่อยเขาขับรถพาทัวร์สะพานโกลเด้นเกจ ข้ามสะพานต้องเสียสตางค์ทุกเที่ยว เราข้ามไปกินกาแฟ ขนทม ที่ร้านบริเวณ มารีน คันทรี่ แล้วข้ามกลับไปชมสะพาน
บริเวณเชิงสะพานที่มีนักท่องเที่ยวเยอะแยะ เดินขึ้นสะพานไปเกือบถึงเสาดั้งที่ยึดโยงลวดเหล็ก ขึงแล้วกลับมาถ่ายรูปกับอนุสาวรีย์รูปปั้นวิศวกรผู้สร้าง ดูตัวอย่างลวด
เหล็กที่เขาตัดไว้เส้นโตเท่าขา มองไกล ๆนึกว่าเล็กนิดเดียวสะพานนี้โด่งดังที่สุดตอนแผ่นดินไหวใหญ่ ถนนไฮเวย์พังพินาศไปมากมาย สะพานไม่เป็นไร เขาถ่ายวีดีโอ
ไว้แกว่งไปมาเหมือนเปลญวนเลย ในอ่าวซานฟรานส์มีคนเล่นเรือใบเยอะเหมือนกันแต่เพื่อนบอกว่าบางวันที่ลมดี ๆ มองดูเต็มอ่าวเหมือนผีเสื้อบินเลยทีเดียว
ยังมีสะพานข้ามอ่าวอีกสะพานหนึ่งที่พาไปชื่อ Bay Brige มีสองชั้นวิ่งรถไปกลับคนละชั้น การจราจรหนาแน่นมาก จึงต้องสร้างอีกสะพานหนึ่งคู่กัน ตอนนี้
กำลังสร้างยังไม่เสร็จคาดว่าอีกไม่นานจะมีสะพาน เบย์บริดสองสะพานแน่ เย็นนั้นแม่เขาทำอาหารอย่างดีเลี้ยงมีหมูอบ ปลาอบในซอส อร่อยมากผลไม้พื้นเมืองที่เขาปลูกดัง
ก็คือเชอรี่ ลูกใหญ่จริง ๆ อร่อยมากด้วย คืนนั้นเขาพาขึ้นไปบนยอดเขา ชื่ออะไรก็จำไม่ได้แล้วเพื่อไปชมเมืองซานฟานส์ยามราตรีดูงดงามมลังมเลืองจริง ๆ
รุ่งขึ้นหลังจากจ๊อคกิ้งออกกำลังการ พัทกอล์ฟเล่นในสวนสาธารณะแล้ว เขาพาไปกินอาหารกลางวันที่ศูนย์การค้าซื้อของใช้ เราก็ไปไม่ได้ชื้ออะไรกับเขา เสร็จแล้วเพื่อน
บอกว่าจะพาไปเมือง Reno ไม่ไกลจาก ซานฟรานส์ จึงตกลงไปกันสองคน ขับรถผ่านทาง ซาคาเมนโต และ กรีนแวนเล่ย์ ใช้เวลาประมาณ 4 - 5 ชม.
ถึงเมือง รีโน ตอนเหนือของรัฐเนวาด้า รัฐนี้เป็นที่ขึ้นชื่อทางการพนัน ลาสเวกัส ก็อยู่ในรัฐนี้แต่อยู่ตอนใต้ใกล้กับ ลอสแองเจลิส ตอนใกล้ค่ำเราถึงเมืองรีโน่ มองเห็น
สถานคาสิโนแต่ไกล ประดับไฟฟ้าหลากสีสัน โชว์ยี่ห้อ ชื่อ Reno เหมือนชื่อเมืองก็มี Eldorado , Flamingo โอ๊ยเยอะแยะไปหมด
เราเข้าไปกินอาหารแบบช่วยตัวเองแล้วเข้า Main Casino โดยนั่งรถราง เขามีรถรางวิ่งรอบแล้วแต่เราจะลงตรงไหน ก็เหมือนเป็นลิฟท์ การพนันมีทุกชนิด
แบล๊คแจ๊ค บาคาร่า รูเล็ต จารนัยไม่หมดมีถึง ปาลูกดอกให้ถูกลูกโป่ง ม้าแข่ง(เทียม)จนถึงทายน้ำหนักตัว พวกคนแก่(ส่วนมากคนจีน) นั่งเล่นบิงโกบ้างก็สล๊อต
แมชชิน ดูชมกันจนเบื่อเสียสตางค์ไปพอสมควร ได้รู้ได้เห็นแล้ว ก็กลับบ้านกันดีกว่า กว่าจะมาถึงบ้านก็ตีสามเข้าไปแล้ว
รุ่งขึ้นสาย ๆ ก็เข้าเมืองไปลองนั่งรถรางเล่นยังใช้งานได้ดีรถรางพาไปเกือบตกทะเล มองเห็นเกาะอยู่กลางอ่าว เพื่อนบอกว่า เคยเป็น คุก ขังนักโทษที่มีชื่อเสียงมาก
แต่เดี๋ยวนี้ไม่มีนักโทษแล้ว ใกล้ ๆไ กันนี้ มีถนนที่โด่งดัง ชื่อ ถนน Lombard ใครมาซานฟรานส์ก็ต้องมาดู เป็นถนนลาดชันประมาณ 45 องศา หยักไปมา
เหมือนฟันเลื่อย รถวิ่งลงได้ทางเดียว ปลูกไม้ดอกไม้ประดับไว้สองข้างสวยงามมาก บ้านเรือนสองข้างปลูกต่างระดับ ตบแต่งงดงามอวดนักท่วงเที่ยว มีรถยนต์มาวิ่ง
ลงทั้งวัน เราก็ลองนั่งเหมือนกัน เสร็จแล้วไปเที่ยวที่เรือริมอ่าว มีชื่อเสียงมากเป็นสถานที่กินอาหารซื้อของที่โด่งดังก็ Pier 39 ในเวิ้งน้ำริมอ่าวเขาทำโป๊ะสี่เหลี่ยม
ขนาดเท่ากับโป๊ะจอดเรือของเรา ผูกติดกับหลักไว้เป็นทิวแถว แต่ไม่ใช่ให้เรือจอด กลับเป็นที่ หลับนอนพักผ่อนของ แมวน้ำ หรือสิงโตทะเล ก็ไม่รู้ น่าจะเรียกสิงโตทะเล
เพราะตัวใหญ่ร้องเสียงดัง นอนกันเ๖มไปหมดทุกโป๊ะ เป็นพัน ๆ ตัวมั๊ง คนยืนดูกันไม่เบื่อ
17 ตุลาคม 2547 22:05 น. - comment id 352661
ในภาพยนต์ไดยินชื่อเมืองนี้บ่อยๆ เป็นเมืองเสรีอีกเมืองหนึ่งนะครับ ต้องบอกว่าพี่ฤกษ์นำเที่ยวได้งดงามมากครับ ไม่ได้ไปก็เหมือนได้ไปเลยเทียว ขนาดอยู่ต่างประเทศยังเขียนกลอนออกนี้ แสดงว่า มันอยู่ในสายเลือดเลยหล่ะครับ เมื่อไหร่จะกลับครับ
17 ตุลาคม 2547 22:05 น. - comment id 352662
อิจฉาจังค่ะ.... ได้เที่ยวสนุกเลย... เดินทางกลับโดยสวัสดิภาพนะคะคุณฤกษ์...
17 ตุลาคม 2547 22:18 น. - comment id 352669
ส่ง post card มาให้บ้างนะคะ :)
17 ตุลาคม 2547 22:22 น. - comment id 352673
อยากไปมั่งจังค่ะ คุณฤกษ์.. บรรยายเห็นภาพดีจัง แวะมาทักทายฮับ ^___________^ วีนัสก่ะเจ้า
17 ตุลาคม 2547 22:24 น. - comment id 352675
สืบสายเลือดบรรพชนบนโลกแล้ง รวมน้ำแรงปลูกรักสร้างหลักฐาน พลิกนาร้างพราวเรืองเหลืองตระการ ข้าวเต็มลานบ้านอุดมเมืองสมบูรณ์ ^_________^ อิจฉาคนได้เห็นเมืองศิวิไลจังเย้ย แหม่มแถวนั้น จีบง่ายป่ะท่านฤกษ์ ฮิๆๆๆๆๆ สนใจเรื่องนี้แร่ะก๊าบบบบบ พี่ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
17 ตุลาคม 2547 22:41 น. - comment id 352686
^_^ คงมีวาสนาแค่อ่านกลอนแล้วนึกภาพตามไปแค่นั้น........น่าอิจฉาจังเลยนะคะ คนเมืองลิงไปได้ก็แค่เขมร ลาว พม่า มาเลย์ แค่นี้ค่ะอิอิ
18 ตุลาคม 2547 00:20 น. - comment id 352719
น่าอิจฉามั่กมากกก!! ^^ มัยพี่ฤกษ์ไม่มาพานัสไปด้วยน๊อ อิๆ มาทักทายยามดึกค่ะ หาววว!! ไปดีกว่า +-+-+-+ ฝันดีฮับพ๊มม!!+-+-+-+-+
18 ตุลาคม 2547 04:20 น. - comment id 352769
อยากกินอบในซ้อสมั่งจัง อิอิ
18 ตุลาคม 2547 06:55 น. - comment id 352786
..โห้ยย .. เรนยังอ่านไม่จบเล้ยคะ..
ตอนเช้า ..เรนต้องไปกับมี้ ..
..จะกลับมาอ่าน ..ตอนสายๆ.. อีกครั้ง..
..เรน คิดถึง ..พี่ฤกษ์ นะคะ..
เรน ..ไม่ได้ โกหก ..น๊า ..
18 ตุลาคม 2547 08:34 น. - comment id 352810
ได้เห็น Gentle people with flower in their hair หรือเปล่าคะคุณฤกษ์ ว้าจะกลับซะแล้วว่าจะตามไปซะหน่อย อิอิ ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะคะ
18 ตุลาคม 2547 11:28 น. - comment id 352890
อ่านแล้วคิดถึงเพลง .... คิดถึงบรรยากาศแถวสะพาน และความทรงจำที่อยากฝันถึง (เคยไปสักครั้งเดียวไม่)GoldenGateBridge
18 ตุลาคม 2547 13:01 น. - comment id 352921
ราชิกาว่า...ดีเหมือนกันนะ...มีคนไปเที่ยวคนเดียว...แต่มีความรู้สึกว่า..ได้ไปเที่ยวหลายคน...เพราะเจ้าของบ้าน..บรรยายละเอียดมาก...เหมือนหนึ่งว่า..ผู้อ่านได้ไปด้วย...ราชิกามีความรู้สึกอย่างนั้นนะคะ...เขียนได้ดีค่ะ..ชื่นชมมาก... อ้าว!!!...รีบกลับทำมายยยย.....กำลังจะรอให้พาไปเที่ยวต่ออีกค่ะ...ไม่เป็นไร?...กลับมาเที่ยวเมืองไทยต่อนะคะ....ขอให้กลับมาโดยสวัสดิภาพค่ะ....
18 ตุลาคม 2547 14:03 น. - comment id 352957
ขอตามไปเที่ยวด้วยคนน๊าส์ วันนี้ รอพี่กลับ........... ^__^ กลับมาคงอดเที่ยวอีก เอ่อ...เสียดายจัง
18 ตุลาคม 2547 14:58 น. - comment id 352982
หวาดดี เพ่ ฤกษ์!!!!
ฟ้าสวยเองน้าาา....จำได้อ้ะป่าว......
มาเยี่ยมคนไปนอก (แฮะๆๆ) อิจฉาจัง
อยากไปบ้างอะ คราวหลังก่อนไปพี่ฤกษ์
ชวนก่อนนะคะ......อิอิอิ
........ไปและค่ะ........
18 ตุลาคม 2547 15:58 น. - comment id 353018
เพื่อนแสนดีอย่างนี้ที่ต้องการ พาเที่ยวซานฟรานซิสโกโอ้ในฝัน ทั้งสะพานสวนงามรถรางพัน ท่าเรือนั้นน่าพักผ่อนหย่อนใจกาย อยากไปเที่ยวมั้งจัง ^o^
18 ตุลาคม 2547 16:44 น. - comment id 353050
ได้เที่ยวท่อง มองวิว ทิวไม้งาม ท่องเขตคาม ต่างแดน แสนสุขใส แถมเขียนไข บรรยาย ความอุ่นไอ มาฝากใจ สุขด้วย ช่วยหน่อยเด้อ อิอิ...เพื่อนมีสุข..เราก็สุขด้วยนะ..เที่ยวให้ทั่วๆนะ
18 ตุลาคม 2547 17:59 น. - comment id 353110
..นั่งรถเล่นสั่นไหวเหมือนไกวเปล.. เห็นภาพเลยนิ..อิอิ.. แล้วมีกระเป๋า(รถเมล์) คอยเก็บตังค์เหมือนเมืองไทยหรือเปล่าค่ะ อยากทราบเหมือนกันน่ะค่ะ.. ..
18 ตุลาคม 2547 18:54 น. - comment id 353133
วันนี้ให้คุณหลานพายายเที่ยวก่อนนะ.. วันหน้ามาให้ยายได้พาหลานเที่ยวบ้าง.. สวัสดีจ้ะหลานเอ๊ย
18 ตุลาคม 2547 19:31 น. - comment id 353153
อิจฉา ก็ ได้นะ แต่ มันทำให้ร้าวรอน มาแอบมอง ที่คุณบอกคุณเล่า เฝ้าฝัน อยากพร่ำรำพรรณงานงาม เสกสรรค์ เคียงคู่คนดี ที่อยู่ที่แดนไกล...........
18 ตุลาคม 2547 19:33 น. - comment id 353156
น่าสนุกจังเลยนะคะ คราวหลังไปด้วยคนดิ แต่ว่าต้องไปหลังจากทำงานแล้วนะเจ้าคะ ประเทศที่เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณต้องการไป มากที่สุดคือ ฝรั่งเศส แต่จะไปกับใครนั้น ขอคิดดูก่อน อิอิ แวะมาทักทาย แบบว่าคิดถึงเจ้าค่ะ ซื้อไอติมมาฝากด้วยนะเจ้าคะ 55555
19 ตุลาคม 2547 01:23 น. - comment id 353335
เดินทางโดยปลอดภัย และทุกข์ภัยไม่ใกล้พี่ เดินทางโดยสวัสดี ในทุกที่ที่ไปเยือน *-*กลับมาแล้วหรือค่ะ อิอิ แต่เอมีใครตามมาด้วยหรือเปล่าเนี่ย อิอิ*-*
19 ตุลาคม 2547 13:19 น. - comment id 353578
หนีไปเที่ยวไกล๊ ไกล คนเดียว หน้าโมโหนัก อิ อิ
24 ตุลาคม 2547 13:38 น. - comment id 356655
น่าเที่ยวหรือเปล่าคะ อิ อิ แวะมาเยี่ยมค่ะ
29 ตุลาคม 2547 15:11 น. - comment id 359583
ขอบคุณทุกท่านที่มาเยี่ยมเยือนครับ
16 กุมภาพันธ์ 2550 12:57 น. - comment id 414923
วันนี้มาเดินเล่นในบ้านพี่ฤกษ์ ย้อนอ่านงานเก่าเก่า อ่านไปยิ้มไป ผู้ชายอะไรจะหวานได้ อ้อนได้ งอนได้ ขี้เล่นได้ขนาดนี้ .. น๊า ... เห็นพี่ฤกษ์เขียนอะไรไว้ให้อ่านเยอะ อ่านจนเพลินไม่ทำอย่างอื่นเลยล่ะ วันนี้เอมสบายใจและมีความสุขมาก ถึงแม้ว่าเอมจะไม่เคยมีโอกาสได้เจอพี่ฤกษ์จริงจริง แต่เอมก็หลงรักตัวอักษรที่พี่เขียนซะเต็มเปา เอมรู้สึกดีทุกครั้งที่เข้ามาอ่านงานเขียนของพี่ฤกษ์ถึงแม้ว่าบางครั้งจะดุเดือดเลือดพล่านบ้าง เกี่ยวกับประเด็นการเมือง บางครั้งเอมหลงไปกลับกลอนที่พี่เขียนบ้าง อย่างกลอนล่าสุดที่พี่เขียนไว้ "ห่างรักวันวาเลนไทน์" อาจจะเป็นเพราะว่าเอมเหงาก็ได้เลยทำให้รู้สึกว่าพี่ฤกษ์มีความรู้สึกอย่างที่เขียนจริงจริง เอมก็รู้แหล่ะว่าช่วงนี้ตัวเองอ่อนไหวมาก เพราะว่ายังหาจุดยืนให้ตัวเองไม่ได้ เลยทำให้ใจหลงอะไรได้ง่ายง่าย ว๊า ... เอมพูดอะไรก็ไม่รู้ไร้สาระจัง ไปล่ะค่ะ พูดมากเดี๋ยวพี่ฤกษ์เบื่อ บ๊ายบาย เอมเองจ้า ... คำว่า คิดถึง ที่พูดไป เอมรู้สึกตามนั้นจริงจริงทุกครั้งที่พูด
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
