สุดเสน่หาครารัญจวน

แก้วประเสริฐ

	สุดเสน่หาครารัญจวน
         ร้อยรสรักหรือจะสู้โฉมตรูเจ้า
สุดโน้มน้าวเร้าฤทัยจิตใจหนอ
ช่างอ่อนหวานปานรสทิพย์เคล้าคลอ
เหมือนไม้อ้อโอนอ่อนผ่อนฤดี
         แสนซาบซ่านปานหทัยใจเจียนขาด
สายสวาทวาดรักมิหักหนี
ประโลมเร้าเคล้าคลึงถึงชีวี
สุดจะที่หาพบจบแดนดิน
         จิตถวิลจินตนาพาหวนคิด
ซาบซึ้งจิตผูกพันมิหันฉินท์
รักถนอมเกศแก้วแพรวยุพาพิน
ล้วนอเนกสิ้นลิ้นรสทั้งหวานมัน
         กระชั้นชิดติดตรึงซึ้งทรวงแนบ
วาบหวามแวบแสบห้วงล่วงกระสัน
บรรเจิดจ้าอร่ามล้วนชวนรำพัน
สิ่งผูกพันกระชับสนิทติดช่วงจำ
         ล้ำเอ๋ยฉ่ำกล้ำกลึงตรึงในห้วง
แม้นจะล่วงเข้าห่วงบ่วงงามขำ
พลางระลึกผนึกไว้อยากให้ทำ
ถึงความอร่ามล้ำลึกซึ้งในทรวง
         กาลเวลาผกผันพลันแปรเปลี่ยน
เป็นบทเรียนเพียรระลึกถึงแดนสรวง
ความหวานอันแพรวพราวยากตักตวง
ทิวาล่วงหน่วงเหนี่ยวเกี่ยวอารมณ์
         รสหวานซึ้งยิ่งคิดจิตชักหวั่น
กระแสมันพุ่งปราดขาดคู่สม
ยากจะหาคนคลอเคล้าเฝ้าภิรมย์
มิเหลือปมห่วงมัดรัดรึงใจ
         ในโลกนี้มีใครยากแม้นเหมือน
ที่มาเยือนเสมือนนางวางเคียงใกล้
นำมาเทียบเปรียบรสยังห่างไกล
โอ้ไฉไลใยห่วงหาแลอาวรณ์.                

               ๙๙๙   แก้วประเสริฐ.   ๙๙๙