มโหสถบัณฑิต ตอน ๑๕ (เรื่องแก้วมณี)

กุ้งหนามแดง

..
ราชสำนักมิถิลาคราครั้งนั้น			
พระทรงธรรม์วิเทหะเกษมศรี
ทรัพย์สมบัติควรค่าบารมี
แก้วมณีมากมายมีหลายดวง (๑๗๑)
หนึ่งปรากฎคดในถึงแปดแห่ง
เชือกขาดแหว่งแต่หนหลังเก็บคลังหลวง
ไร้ประโยชน์ใช้สอยปล่อยตามดวง
พระถามทวงจงนำมาให้ข้าที (๑๗๒)
จะทดสอบปัญญามโหสถ
ทรงกำหนดจงร้อยแก้วแนววิถี
ทำไม่ได้โดนปรับจับทันที
นำความนี้พร้อมดวงแก้วแล้วรีบไป (๑๗๓)
แก้วมณีล้ำค่าส่งมาถึง
เชือกเส้นหนึ่งแนบตามงามดุจไหม
พระกระแสรับสั่งบอกกันไป
ชี้แจงให้ทราบชัดจงจัดทำ (๑๗๔)
เชือกที่ขาดคาข้างในออกไม่ได้
และเส้นใหม่ร้อยอย่างไรให้เห็นขำ
ทิศทางคดแปดแห่งแกล้งให้ทำ
คงเป็นกรรมของประชาปราจีนคาม (๑๗๕)
ท่านเศรษฐีถามดูทั้งหมู่บ้าน
ทั้งผู้เฒ่าแก่กาลก็ผ่านถาม
ไม่มีใครช่วยรับอับจนความ
จึงต้องตามลูกมาเรียกหาพลัน (๑๗๖)
มโหสถพลิกดวงแก้วแล้วร้องขอ
น้ำผึ้งพอหยอดดูรูแก้วนั่น
เอียงของเหลวเปียกเชือกเกลือกเข้ากัน
แล้วนำมันวางอยู่รูมดทาง (๑๗๗)
เพียงครู่เดียวมดงานขมันขมี
สามัคคีขนสะพัดไม่ขัดขวาง
คาบเศษเชือกค้างคาออกมาวาง
ไขกระจ่างหนึ่งข้อพ่อชื่นชม (๑๗๘)
เชือกเส้นใหม่เป็นปัญหาเวลาเข้า
ก็ติดเอาตรงส่วนคดทดท้อถม
ทำอย่างไรราบรื่นหมายชื่นชม
อย่าปรารมภ์เลยพ่อขออีกครา (๑๗๙)
นำน้ำผึ้งชุบชายปลายเชือกใหม่
แล้วใส่ในแก้วมณีอีกทีหนา
อีกด้านหนึ่งดวงแก้วน้ำผึ้งทา
วางรอท่าที่เดิมมดเริ่มงาน (๑๘๐)
ชิมน้ำผึ้งติดเชือกแล้วเลือกลาก
แรงไม่มากหลายตัวนักสมัครสมาน
ดึงไปออกอีกด้านผ่านคดคลาน
จึงจบงานร้อยแก้วคลาดแคล้วทัณฑ์ (๑๘๑)
นำถวายราชาคุณค่าล้ำ
แก้วประจำเศวตสู่เขตขัณฑ์
ยังไม่รับตัวเขารู้เท่าทัน
โดนกีดกันจากสี่ปราชญ์อาจมีภัย (๑๘๒)
ควรรอดูต่อไปให้โอกาส
ทั้งสี่ปราชญ์เห็นพ้องร้องว่าได้
จึงค่อยเชิญเข้ามาไม่ช้าไป
ทั้งที่ใจอยากเชิญมาครานี้เอย  (๑๘๓)
..