โลกวันนี้ ร้ายรับ ..ฉันสับสน... มากผู้คน ..เว้นวรรค ..เดินขวักไขว่.. มีคำถาม .. เขียนไว้ ...ภายในใจ.. ต่างมุ่งไป.. ค้นหา ค่าใดกัน? ทำลายล้าง .. ซ่อนกล.. วกวนเจต.. อ้างสาเหตุ เลือนลาง .. แค่ต่างฝัน.. หยุดได้มั้ย .. ใจชั่ว .. ที่กลัวมัน.. พังเส้นกั้น .. อย่าโฉด.. เพื่อโลกเรา .. มนุษย์ต่าง.. เผ่าพันธุ์ ...แค่ฉันเธอ.. ดาวินเจอ ... ธรรมชาติ เป็นฉากเร้า .. วิวัฒน์คน สร้างขั้น .. ผูกพันเอา.. อย่าโง่เขลา .. สร้างเขต ..ประเทศใคร ต้องให้รัก ..พันผูก เพื่อปลูกฝัง ก่อความหวัง สู่โลก .. รับโชคใหม่ รอยยิ้มแย้ม ..ลบร้าย .. จากภายใน ประสานใจ ทั่วโลก ทุกข์โศกไกล.. ปัญญาแข็ง.. เกอริง.. เข้าสิงสู่ สงครามคู่..ทุกข์เข็ญ อยากเป็นใหญ่ ก่อสงคราม ฆ่ากัน ให้บรรลัย สร้างเภทภัย แปรปรวน ..โซ่ตรวนคน.. หยุดเถอะนะ มนุษย์ ..โปรดหยุดเถอะ.. อย่าทำเลอะ .. สร้างกฎ .. ต้องงดค้น.. ทฤษฎีเชื่อมโยง..ทบทวน .. สู่มวลชน อย่ามาปน ชีวภาพ ..สร้างฉากเอย.. ..บทกวี ..ที่เขียนจากความรู้สึก ในมุมมอง .. ที่เห็น.. ของเรน ..นะคะ
17 ตุลาคม 2547 11:08 น. - comment id 352441
^_______^ เย้.คนแรก เขียนได้เยี่ยมมากจ้ะศิษย์พี่.......ไปหละ
17 ตุลาคม 2547 12:06 น. - comment id 352456
โลกวันนี้ เลวร้าย ดูสับสน แสนวกวน งงงัน พลันสงสัย เขาฆ่ากัน ด้วยเหตุผล กลอันใด หรือผลาญให้ ตายกลบ จึงรบกัน... น้องสาวน้อย ร้อยชั่ง นั่งกังวล ด้วยอยากให้ ผู้คน มีความความฝัน มอบความรัก ความห่วงใย ให้แก่กัน โลกนี้พลัน แสนสุข หมดทุกข์ภัย พี่คนนี้ มอบหวังดี แด่น้องสาว ลบกลิ่นคาว เรื่องชั่วร้าย มิเฉียดใกล้ น้องสาวน้อย ของพี่ จงปลอดภัย เพราะหัวใจ ของเธอ บริสุทธิ์จริง.. .................................................. แด่สาวน้อยร้อยชั่ง ที่น่ารัก... พี่กี้ชอบมากจ้ะ...งานนี้... ขอแอบเก็บนะคะ..
17 ตุลาคม 2547 12:12 น. - comment id 352458
พี่คนเมืองฯคะ.. เรนขอบคุณ .. มากเลยคะ.. กี้ เรน ..ไปทัวร์ ..ตามบ้านพี่ๆ..นะคะ.. ก็ ..เรน ..คิดถึง..เนี่ยน๊า..
17 ตุลาคม 2547 12:21 น. - comment id 352460
พี่กี้คะ.. ..ตอนนี้ .. เรนปลื้ ม ..มากเล้ยคะ.. ยิ้มจนตาหยี่.. ข้างพี่กี้ ..ของเรน.. บทกวี ..ของพี่กี้ .. ทำให้เรน รู้สึก..ดีมากเลยคะ.. ..เรน..อยากบอกพี่กี้จัง... ตอนนี้ ..เรนยิ้มสามสิบสองซี่ .. ก็ ..พี่กี้ .. ทำวันนี้.. ของเรน.. มีความหมาย .. มากเลยคะ.. เรน ..ขอบคุณ .ความรู้สึกดีๆ ..ที่พี่กี้ ..ให้เรน..นะคะ...
17 ตุลาคม 2547 14:12 น. - comment id 352507
ทำนอกคำสั่งระวังนะผู้เฒ่าจะงอนเอา อิอิ แก้วประเสริฐ.
17 ตุลาคม 2547 15:57 น. - comment id 352525
พี่แก้วคะ.. แบบเรน งง .. เกาหัวฟู ..ด้วยดิคะ.. สิ่ง ที่เรนเขียน .. ..เรนตามรอย ..คุณลุง... หัดเพียรมุ่ง.. เขียนกลอนสื่อ.. ก็..มีบ้าง..ที่เรนดื้อ .. โปรดอย่าถือ .. เรนจัง ..รุงรังเลย.. จำทุกอย่าง ..คุณลุงสอน.. หัดเสียงกลอน ..คิดคำ ..ไม่ทำเฉย.. หาสัมผัส ..เปิดพจฯ ..แอบจดเงย.. ก้มๆเผย .. โน้ตฝึก ..เฝ้าตรึกตรอง.. คุณลุงสั่ง ..วันนั้น..เรนจำได้.. เมืองเชียงใหม่ .. สวยงาม ..คอยตามจ้อง เขียนแล้วลบ ..สัมผัส .. ขอจัดลอง.. โปรดอย่าฟ้อง .. ไม้เรียว .. เด็กเซี้ยวกลัว.. น๊า.. ..ก็ ตอนนี้ ..เรนรู้ ..คุณลุงยังไม่กลับ.. เรนก็เล้ย .ขอ. เวลาเก ..นะดิคะ.. อิอิอิ.. การบ้าน.. ของคุณลุง .. เรนต้องทำให้ดีๆ.. ม่ายง้า น .. เรนถูกตี .. แน่ๆเล้ยย .. ..พี่แก้ว ..อย่าขู่ เรนดิคะ.. บทกลอน..อันนี้ . .แบบเรน กำลังหัดเขียนรายงาน.. ก็เล้ย ย ได้บทกลอน .. ที่เป็นความรู้สึก .. แบบเรนหัดเขียน .. สื่อใจเรน..ด้วยดิคะ.. เรน .. ขอบคุณ ..พี่แก้วฯ .. นะคะ..
17 ตุลาคม 2547 16:25 น. - comment id 352554
นำเสนอสิ่งพบเจอไม่สบใจ จึงฝากไว้ในกลอนตอนฝึกฝน ตั้งคำถามสำคัญแบ่งชั้นชน และเหตุผลแบ่งเขตเกรดเผ่าพันธุ์ ความยึดถือคือเรื่องเปลืองอาวุธ ชนวนจุดสงครามความไม่สรรค์ โลกวันนี้จึงมีการฆ่าฟัน เป็นเช่นนั้นเพราะไร้ใจเมตตา มาอ่านใจ..ในงานผ่านอักษร ถ้อยสุนทรตั้งความมาถามหา เพื่อเรียกร้องเสรีที่มีมา หยุดการฆ่าอยู่ร่วมกันฉันท์ผู้คน แม้จะเปลี่ยนรูปแบบไปอย่างไร ใจ อุดมการณ์ และความเป็นตัวของตัวเองก็ยังเป็นของน้องเรนเสมอเลย มาเยี่ยมจ้ะ..
17 ตุลาคม 2547 16:52 น. - comment id 352561
โลกทุกวันเปลี่ยนแปลง แต่ยังไงเราก็ต้องรักษาสัมบัติเดิมที่แท้ ในใจเราให้ได้นะครับ คือความสุขสงบแต่เดิมไง เรนน้อย
17 ตุลาคม 2547 17:03 น. - comment id 352563
พี่แก้ม .. มาเยี่ยม .. น้องนู๋เรน .. ทั้งหัวฟู .. รุงรัง ... แถมยัฃชอบกวนกาละแม .. น่ารักดีแท้ .. น้องสาวพี่แก้มเนี่ย .. ฮี่ๆ .. พี่แก้ม .. แวะมาทักทาย .. พร้อมความคิดถึง .. จ้า .. ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ =^______________________^= แก้มป่อง .. นู๋กะลังฮอตฟอร์ม .. ¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤ -------O_o-------o_O------O_o------o_O------
17 ตุลาคม 2547 18:17 น. - comment id 352574
ไพเราะมากค่ะเรน เยี่ยมไปเลย ^_________^ ยิ้มกว้างวันอาทิตย์นะคะ
17 ตุลาคม 2547 18:22 น. - comment id 352575
แบบว่า ..รูปแบบเนื้อหาเข้ากันได้ดีมาก... เรียนเก่งมาก............^_^.
17 ตุลาคม 2547 18:37 น. - comment id 352580
ออกมาจากจิตใจ และมีความเป็นน้องเรน ก็จะสื่อออกมาได้เหมาะสมและงดงามค่ะ ถึงแม้ไม่ได้พรรณนาถึงความรักหรือธรรมชาติ แต่สิ่งที่น้องเรนต้องการสื่อออกมาจากความรู้สึกก็คือ สันติภาพของมวลมนุษย์ค่ะ ชื่นชมน้องเรนมากค่ะ ธรรมะคุ้มครองคุณน้องเรนค่ะ
17 ตุลาคม 2547 20:02 น. - comment id 352586
เขียนได้ดีค่ะ.. แค่เส้นบางบาง..ใครกันนะที่กำหนด.. ดูเคี้ยงคดเหมือนใจคนที่แบ่งกั้น.. สามัคคีดีกว่าไหม?..ยังไงก็เพื่อนกัน.. ถึงไม่รู้จักทุกคนก็ผูกพัน..เพราะอยู้ใต้ฟ้าผืนเดียว แวะมาอ่านและเป็นกำลังใจให้เรนอ่ะจ้า พี่วีนัสก่ะเจ้า..
17 ตุลาคม 2547 20:41 น. - comment id 352610
ตวงตะวันแจ่มฟ้ากว้างกว่ากว้าง ส่องนำทางสว่างไสวในทุกที่ ฟ้าสีฟ้าแลสล้างดั่งนที ตีฟองคลี่ริ้วเมฆกลางสายชล อยากจะว่ายแหวกไปในสายเมฆ อยากล้อคลื่นระริ้วเสกฟองเมฆคลี่ อยากทอดกายกลางผิวฟ้านุ่มนิ่มดี อยากพักใจดวงนี้จนผ่อนคลาย ธรรมชาติพาใจไร้ครุ่นคิด ใจเป็นพิษคิดสับสนวุ่นใจหลาย เพียงเหลียวมองธรรมชาติรอบรอบกาย ใจสบายคลายอ่อนล้า...สู้ต่อไป อิอิ มาช้าหน่อยนะครับน้องเรน ช่วงนี้ไม่ค่อยจะว่างเลยครับ ขนาดเวลาจะเขียนกลอน ยังแทบจะไม่มี จะโพสต์กลอนใหม่ก็ไม่กล้า เพราะกลัวจะไม่มีเวลามาตอบ ขอมาให้กำลังใจน้องสาวคนดีนะครับ มาเม้นท์อย่างเดียวไปก่อนอ่ะครับ ยุ่งจริง ๆ โชคดีนะครับน้องเรน +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
17 ตุลาคม 2547 20:41 น. - comment id 352612
เก่งมากครับ
17 ตุลาคม 2547 20:43 น. - comment id 352614
เขียนได้ดีมากๆเลยจ๊ะ เก่งจริงตัวแค่เนี่ย พี่หวานมาทักทายและเป็นกำลังใจให้เสมอจ๊ะ คิดถึงนะจ๊ะฝันดีจ๊ะน้องเรน
17 ตุลาคม 2547 21:35 น. - comment id 352636
พี่เรนเก่งจัง อ่ๆนัสปรบมือห้ายย เหอๆ *** ^__________________^ *** เก่งจิงๆค่ะ เขียนบทกลอนใส่ความรู้สึกได้ดีขนาดนี้...***(ไม่ได้แกล้งชมน๊า) *** แต่คนเราต่างมุมมองเนอะคะ^^
17 ตุลาคม 2547 22:27 น. - comment id 352678
ยิ้มให้กัน ทั่วทั้งโลก หมดโศกเศร้า สิ่งเลวร้าย คงหายเบา เฝ้าหยุดนิ่ง มีน้ำใจ ให้แก่กัน รักกันจริง อภัยให้ กับทุกสิ่ง ไร้พิษภัย คอยดูแล ร่างกาย ให้ผาสุข ให้สนุก ทุกสิ่งได้ ใจแจ่มใส หมั่นดูแล และรักษา ยาหัวใจ คนรอบข้าง จะอย่างไร โลกเดียวกัน ----------------------------------------------------- สวัสดีพี่เรน เก่งเพิ่งกลับจากเชียงใหม่เจ้า เมื่อไม่กี่สัปดาห์นี่เอง เปิ้น เปิ้น แปลว่าไรนะ ลืมแระ สบายดีไหมคับบบบบบบบ ขอเสียงหน่อย..................ย.ย.ย. คิดถึง พี่คนสวย ย ย ย ย ย(สมมุติว่าตะโกนบนเขา) ไว้คุยกันนะคับ บ บ บ
17 ตุลาคม 2547 22:29 น. - comment id 352679
มาชื่นชมผลงานค่ะ และเป็นกำลังใจให้ค่ะ ู^__^
17 ตุลาคม 2547 22:50 น. - comment id 352694
อย่าแบกโลกไว้ทั้งใบเลยนะ อิอิ
18 ตุลาคม 2547 01:24 น. - comment id 352736
หวัดดีคะ..เรน สบายดีนะ คะ คิดถึงเสมอเลยคะ ^__^ ฉันว่าโลกนี้สับสน ไร้ผู้คนมีเมตรา ทำให้โลกเราดูไม่มีค่า เพราะความไร้เมตตา..ของบางคน *+-*-+-*-+*ผู้หญิงอ่อนไหว..♡..แต่ไม่อ่อนแอ*+-*-+-*-+*
18 ตุลาคม 2547 02:41 น. - comment id 352763
สวยคับ จากใจจริง. ^-^
18 ตุลาคม 2547 05:15 น. - comment id 352775
หยุดเบียดเบียนพยาบาทอาฆาตร้าย บ้าอำนาจอย่ากร้ำกรายกมลจิต ผูกสมัครรักมั่นฉันญาติมิตร ความโกรธละ ประตูปิด คิดช่วยกัน พี่คงงดวิจารณ์ ถ้าจะด่าหรือชมก็ต้องให้แรงไว้คนอ่านจึงจะประทับใจจ้า (คิดถึงในทางดีหรือร้าย ขอให้คิดถึงกันเข้าไส้จ้า)
18 ตุลาคม 2547 05:44 น. - comment id 352779
เรน..อรุณสวัสดิ์พี่ดอกแก้วนะคะ.. ..บทกลอนของเรน ..พยายามเขียน .. เพื่อที่จะสื่อ แบบที่พี่ดอกแก้วบอกเลยคะ.. แต่เรน..ยังเขียนไม่ดีพอ.. กับเวลา ..ที่เรนได้ .. บางครั้ง ..ก็ ..น้อยใจมากๆ เลยคะ.. เรน อยากมี..โลกส่วนตัว .. กับเวลาเยอะๆจัง เรนเข้าไปอ่านทุกงานบทกวี .. และคำตอบ ที่พี่ดอกแก้ว ..ให้กับพี่ๆ ..และเพื่อนๆ... เรนอ่านทุกตัวอักษร .. นำมาคิด .. และพยายาม ที่จะทำให้ได้ .. มีประโยชน์ ..สำหรับเรนมากเลยคะ.. ทั้งแง่คิด .. และแนวทาง ..ที่เป็นหลักในการใช้ชีวิต .. ..เรน ..ขอบคุณ ..พี่ดอกแก้วมากนะคะ..
18 ตุลาคม 2547 06:39 น. - comment id 352782
พี่นิวคะ... โลก.. ที่เรนยังต้องเรียนรู้ .. สังคม ..และการต่อสู้ ..การแข่งขัน หรือการประหัตประหารกัน ที่อ้างสิทธิ.. อย่างชอบธรรม..? ธรรมชาติ.. ที่งดงาม.. ถูกทำลาย .. จากป่า.. มาเป็นเมือง.. คงไม่มีออกซิเจนพอ สำหรับสัตว์ ตัวเล็กๆ.. ความชั่วร้าย .. ที่งอกงาม.. จากความล้ำลึกของจริยธรรม ที่ไม่สามารถ พิสูจน์ได้ ..จากห้องแล็ป.. มนุษย์ ..เชี่ยวชาญแค่สารเคมี ..ชนิดเดียว.. ที่คิดว่า ..ตัวเองสามารถทำลายล้าง..หรือครอบครองได้ ..ก็เพราะ.. ไม่มีรู้จัก..ชีวิต.. หรือรู้จัก เชื้อไวรัส.. ได้ดีพอ..เท่าๆกับที่ไม่รู้จักตัวเอง.. สมการสูตรเคมีที่หรูหรา..? .. กับจริยาธรรม .. ที่ถูกทำลาย ... มนุษย์ .. ต้องคงความบริสุทธิ์แห่งวิชาการ เพื่อเกื้อกูล ..มนุษย์ด้วยกันเอง .. ..โห้ยย .. ห้ามพี่นิว งงเรน .ร่า .. อิอิอิ.. แบบข้อความข้างบน .. เรนแค่หัดเขียน..บทความนะคะ.. ก็ เรนหัดเขียนในสมุดบันทึก.. ให้เพื่อนอ่าน.. ( เรนจะแอบเอาไปลง ..ในเนตนะคะ อิอิอิ) .. แต่เพื่อนเรนบอก ..อ่านไม่รู้เรื่อง .. เรนก็เล้ยย .. เอามาลง ให้ พี่ๆ .. วิจารณ์ .. ..ก็ เรนรู้ ..เนี่ยน๊า .. พี่ๆที่นี่ รักเรน .. ต้องแนะนำ ..หรือวิจารณ์ ..เรน..แบบไม่ทำให้เรน.. ร้องไห้ .. อิอิอิ.. เรน..จบ ก่อนนะคะ.. แป๊ปเดี๋ยว ..เรนไปทักทาย..เพื่อนๆ.. เรน ..ขอบคุณ ..พี่นิว .. นะคะ..
18 ตุลาคม 2547 07:57 น. - comment id 352802
พี่แก้มคะ.. พี่แก้ม มาทีรัย .. ทำให้บ้านของเรน..สดใสทุกครั้ง .. เรนชอบมากเร้ยยคะ.. เรน ..ขอบคุณ ..นะคะ.. ที่ไม่ลืม เด็กกาละแม ..คนนี้ .. อิอิอิ..
18 ตุลาคม 2547 08:01 น. - comment id 352803
วาพราวคะ.. ..เรน ขอบคุณ ..นะคะ.. ที่ให้ กำลังใจเรน .. เป็นบทกลอน .. ที่เรนหัดเขียน .. ถ้าคุณลุง .. มาเห็น .. เรนคง ..โดนดุแน่ๆ เลยคะ.. ก็เรน ..ยังเขียนสื่อ ..ได้ ไม่ชัดเจน.. ต้องขอบคุณ .. วาพราว ..มากๆเลยคะ.. ที่เป็นกำลังใจ .. ให้เรน..
18 ตุลาคม 2547 08:48 น. - comment id 352815
โลกของน้องเรนต่างจากที่เคยอ่านนะคะวันนี้ แต่น้องเรนก็ทำได้ดีนี่คะ ชื่นชมและคิดถึงค่ะ
18 ตุลาคม 2547 10:40 น. - comment id 352863
เป็นอีกรูปแบบที่พี่เรนเขียนได้ดีมากมาย ปลาวาฬมาทักทายนะคะ
18 ตุลาคม 2547 11:58 น. - comment id 352902
อ่านแล้วรู้สึก โลกช่างโหดร้ายจัง... ขณะที่เรายังอยู่กันอย่างมีความสุข เราไม่รู้เลยเนอะ ว่าอีกมุมหนึ่งของโลก บางสิ่งที่โหดร้าย ยากเข็ญกำลังเกิดขึ้นตลอดเวลา
18 ตุลาคม 2547 13:25 น. - comment id 352940
สูตรทางวิทยาศาสตร์และเคมี ยังจำเป็นตราบใดที่ยังมีการพัฒนา และมีเชื้อโรค ประเด็นอยู่ที่ว่า เราจะทำยังไงให้กระแสร้อน และกระแสเย็นเดินทางไปควบคู่กัน และเปลียนเป็นกระแสอุ่นๆ ที่น่าสัมผัส สิ่งใดสิ่งหนึ่งสำคัญในบทบาทของตัวเองเสมอ นะครับ เรนน้อย
18 ตุลาคม 2547 17:15 น. - comment id 353075
งานเขียนดีเช่นเคยยย .... เป็นความคิดในแง่มุมที่ดีนะคะ .. ว่าแต่ .. ระวังอาจารย์ว่านะคะพี่เรน อิอิ แตงแวะมาทักทายค่ะ ^___________________^ **
19 ตุลาคม 2547 01:13 น. - comment id 353328
แต่งได้ดีจ๊ะ พี่หญิงก็อยากให้โลกของเราสงบสุขเหมือนกัน ไม่ชอบเลยการรบราฆ่าฟัน
19 ตุลาคม 2547 07:03 น. - comment id 353424
..เรน..ขอบคุณ ..พี่ๆ ..เพื่อนนะคะ.. บทกวีบทนี้ ..เรนคิด แล้วก็ เขียน ทันที ..นะคะ กับเช้าวันอาทิตย์ .. ที่ว่าง.. และช่วงบ่าย ..ที่หลบงาน.. ..เรน ..ขออนุญาต .. เอาไปแก้ไขใหม่นะคะ.. เรน ..ขอบคุณ พี่หญิงฯ ขอบคุณ แตง .. ขอบคุณ ..พี่นิว ..ที่กรุณา เรน.. ขอบคุณ พี่ชาย พันดาว ขอบคุณปลาวาฬฯ ขอบคุณพี่เพียวพลิ้ว.. ขอบคุณ พี่ชัย.. ขอบคุณ คุณ plaing..piu ขอบคุณ คุณดาราจักร์ ..เรนยินดีต้อนรับนะคะ.. ขอบคุณ ...พี่หวาน ... ขอบคุณนอนเซน..(อิอิอิ ).. เรนยินดีต้อนรับมิตรใหม่ นะคะ.. ขอบคุณฟ้า .. ขอบคุณ พี่ฤกษ์ .. ขอบคุณ แมงกุ๊ดจี่ .. เรนยินดีต้อนรับมากๆเลยคะ.. ขอบคุณ พี่เมก .. ขอบคุณ พี่วีนัส ขอบคุณพี่มณี .. เรน ..ต้องขอโทษ .. ที่มาตอบช้านะคะ.. และ..คนพิเศษ ..ที่พี่เรน คิดถึง.. เก่ง.. งัยร่า.. ..คิดถึง .. ที่สุดเลยคะ.. ((((( ..เก่งจ๋า ))))))))))))) อิอิอิ.. ..พี่เรน ตะโกน ..บนยอด..(? ).. ม่ายสมมติ.. เป็นเรื่องจริง ด้วยดิคะ...อิอิอิ..
19 ตุลาคม 2547 15:51 น. - comment id 353693
เอื้องน้อยเรนจัง..พี่ดาคิดถึงมากกกกกกกกกกกกกกกก สบายดีนะค่ะน้องรัก... ปิดเทอมแล้วสิ....อย่านอนมากนา...แซวจ้า....
19 ตุลาคม 2547 19:13 น. - comment id 353887
..เรน..เสียใจ เรื่องคุณพ่อของพี่กัลลดา..นะคะ ของเรน..ไม่มีปิดเทอมด้วยดิคะ... แบบ ..ปิดปุ๊บ .. มามี้ ก็ไปรับปั๊ป.. อิอิอิ.. ..แบบเรน ..ต้องทำงาน..ให้มี้ .. หยอดกระปุก .. ไปเที่ยว ..นะคะ.. ..เรน อยากไป ทะเล.. ไปดอยอินท์.. เรน .ขอบคุณ พี่กัลลดา ..นะคะ.. เรน ..คิดถึง.. ขอบคุณที่ไม่ลืม ..เอื้องน้อยของพี่ดาหลา..
19 ตุลาคม 2547 19:47 น. - comment id 353918
แวะมาอ่านป่วนที่นี่ด้วยคนนะจ้ะ เขียนได้ดีมากๆๆเลย เก่งจัง คิดถึงเสมอนะคะ