ระฆังใจ

อาภาภัส

               กรุ๊งกรุ๊งกริ๊งแกว่งลิ่วระรัวเสียง         ดังดาวเรียงละอ่อนอ้อนเวหา
             วายุเผยพะพลิ้วหวิววู่มา                      หมุนไกวท้าคลื่นลมระรื่นงาม
             กรีดกังวานหว่านแทรกฝ่าฟ้าฟ่อง       หวานแซ่ซ้องก้องก่อทอใจหวาม
            รัดตราตรึงซึ้งใสให้รักคราม                 ส่องสยามสุขล้นบนทรวงไทร  
            สร้างรวงฝันสัญญาทุกดวงแด              ดรุณแน่ดำเนินดัง วาดไหว
            กระพริบพรับระรินเริงฤทัย                  สลักไล้ใส่ศรอักษรา
            เสกมนต์ศิลป์สั่งสมพรมพร่างทั่ว         ไร้ขลาดกลัวก้าวไปด้วยหรรษา
           กระชับจิตเจียรจาร รจนา                             ลุลีลาล่วงร่อนลู่ลำนำ
            ระฆังใจไร่รักดารดาษ                           เพราพิลาศอุษาคารมขำ
           ผลิรากเพิ่มเติมไต่ต่อคมคำ                     สุขกระหน่ำล้ำค่าราคาคน
           ดั่งอัญเชิญพรหมโลกเยือนสดับ             คนธรรพ์ขับประโคมกมลผล
           ราวน้ำทิพย์รดร่วงธราดล                       ยามยินยลไพเราะเสนาะเพลิน
           รุ้งเลื่อมลายหลากสีระวีเริ่ม                      ประจงเจิมจรัสมิขัดเขิน
           เพียรผนึกเยี่ยงอย่างท่านดำเนิน            คุรุเกริ่นกรุยฟ้าเพื่อหล้าไทย
          แม้ดวงใจสายรักมิมาต้อง                      ยังกรุ่นก่องวะวาวเลือนหวั่นไหว
         วาระรู้อยู่ได้ด้วยตนใน                          ระฆังใจเกียรติ์กึกคึกครื้นเครง
            
                                    อาภาภัส   17 ต.ค 2547