สักวาหน้าหนาวพราวด้วยหมอก... อยู่บ้านนอกหนาวแท้ไม่แพ้ไหน.... โอ้...หน้าหนาวช่างยาวนานปานสิ่งใด... ข้าหนาวกายหนาวใจไม่ลบเลือน... เฝ้าคิดถึงรำพึงถึงที่รัก.... ก่อนสุขนักบัดนี้ไม่มีเหมือน... จรจากนางร้างไกลไปหลายเดือน... นางลืมเลือนแต่ข่ายังฝังใจจำ... วอนลมหนาวส่งข่าวคราวให้นางรู้... ข้าอุ้มชูรักไว้จนใจช้ำ.... วอนลมพาวาจาซึ้งเพียงหนึ่งคำ.... ฝากเตือนย้ำว่าคิดถึงจึงมีเธอ... ตราบใดที่หน้าหนาวคงหนาวอยู่.... อยากให้รู้คงรักเธอเสมอ... ตราบใดที่ลมหนาวคงพัดมาเจอ.... ข้าก็คงคิดถึงเธอเสมอเอย....
17 ตุลาคม 2547 02:41 น. - comment id 352397
รู้สึกหนาวๆนิดหน่อย อิอิ
29 ตุลาคม 2547 21:00 น. - comment id 359830
สักวาหน้าหนาวพราวด้วยหมอก... ใจฉันท่องทอดกายไร้จุดหมาย ท่ามกลางผู้คนที่มากมาย ลมหนาวพัดกรีดกรายเย็นยะเยือก กวีบทเก่าร้อยพันถูกขับขาน หรืออีกกี่หมื่นล้านฤาหาย อาลัยรักคิดถึงแทบเจียนตาย อีกกี่หนาวอีกกี่หมอกไม่หายไป *** มารน้อยแวะมาทักและเป็นกำลังใจให้น่ะคะ ก็อยากรู้จักคุณ โชค เช่นกัน pb880@hotmail.com online ตลอดคะ add มาคุยกันก็ได้นะคะ **
3 พฤศจิกายน 2547 14:01 น. - comment id 362938
เหอะๆ ขอบคุณมากครับ คุณมารน้อย add เมลล์คุณไว้แล้ว แล้วเจอกันนะครับ