ล่องฟ้า ฟ้า ฟ้า

อาภาภัส

  ฟ้า วันนี้  ท่าจะต้องพาเทวดาไปหาหมอเป็นแน่  
 ลองล่านกันดู  ส่งหลายครั้งแล้วนะ 
 เขียนไว้เมื่อวาน แล้วก็วันนี้  ด้วย 
            สวรรค์หลั่งสั่งพรรษา          จงโปรยพสุธาหฤหรรษ์
       ทุกชีวิตเติมวัน                          ด้วยแรงฝันแห่งดวงใจ
       อรุณรุ่งวันนี้จรัส                      ปิติมนัสสวยใส
       เห็นโลกกว้างทางไกล              ฉลาดได้ด้วยกรุณา
       งามใดเลยกระจ่าง                    ทุกสิ่งสร้างเทียมได้หนา
        จิตตระการแกร่งกล้า               คือนาวาสง่าอำไพ
        วิชาประดุจทรัพย์                   ระยิบยับวะวาวไฉน
        ดั้นด้นช้าอยู่ไย                        รีบ เร่งไปคว้ามาครอง
        หมั่นเพิ่มงอกออกผล              ประดุจยลตะวันฉลอง
         สาดส่องฟ้าเรืองรอง              วิบูลย์ก่องล่องอินทรีย์
        ปลูกรดน้ำคำหวาน                 สมสมานเสริมศักดิ์ศรี
        วจีพรมพร่างพลี                      สิริฉวี บรรเจิดแจรง
         เอื้อหทัยพิสุทธิ์                       เปรียบประดุจบุษบันแขนง
        กระจายกลิ่นแสดง                  ตนมิแล้งความปราณี
        นบนอบขอบคุณฟ้า                รักมีตาแห่งดิถี
        อุ่นไอด้วยไมตรี                      ขอพึงมีสุขสถาพร
     
                            อาภาภัส   15  ตุลาคม  2547
                                          พระประแดง
เด็กหญิงลำไย      เดินดุ่มมุ่งไป   บนสายสีรุ้ง
   ทอดยาวจากสรวง   มีดวงดาวพุ่ง  มีประกายรุ่ง    กระตุกใจชม
      ค่อยแวะแกะร่อง   เปิดฟ้าเมียงมอง  แล้วลองสั่งสม
  ดีดีเยอะจัง  สวรรค์หวังอารมณ์   น้อมใจไร้ตรม    ยิ้มฝันพรายตา
     เอียงคออีกนิด   เก็บดาวไปติด   ชิดใจดีกว่า
 ฝากคนทั้งโลก     ไม่โศกอุรา     หัวใจกรุณา   ช่วยเอื้อเจือจุน
     อัศจรรย์พลันเกิด  มือสวรรค์เอื้อมเปิด   ก้าวล้ำเขาขุน
เสียงการเวก       โงกเงกง่วงงุน   ต้องติดตามลุ้น  หนูตื่นพอดี   
       16  ต.ค 2547
      อาภาภัส