รสร้อยคำสำเนียงรัก

แก้วประเสริฐ

	รสร้อยคำสำเนียงรัก
         จำเรียงถ้อยร้อยคำล้ำเลิศลักษณ์
ประโลมนักจักหาใครจะเหมือน
ด้วยสรรหาถ้อยคำมาย้ำเตือน
มิแลเลือนฝากไว้ไม่จบสิ้น
         วิเวกหวานกังวานบันเจิดแจ้ว
เพริศพริ้งแพร้วน้าวโน้มเล้าโลมถวิล
ใคร่หวนหามาฝันใฝ่เป็นอาจินต์
ดั่งชีวินบินละล่องสุดพรรณนา
         หวานสุดสรรค์ปานน้ำผึ้งเดือนห้า
ยากจะมาเปรียบเท่าสุดเคล้าหา
ของยอดหญิงมิ่งสมรยอดกานดา
สุดเสน่หานำให้ใจเวิ้งว้าง
         กุหลาบน้อยร้อยรักด้วยกลิ่นหอม
ดอกพะยอมอบอวลล้วนสล้าง
พันธุ์ไม้ดอกหอมตลบอบนวลนาง
ล้วนกระจ่างถ้อยเสียงสำเนียงฟัง
         ยามนางยิ้มพริ้มโอษฐ์ยวนเย้าจิต
ปากน้อยนิดแย้มพรายคล้ายเสียงสังข์
บรรเจิดจ้าวาบหวิวพลิ้วเสียจัง
เสมือนดังเกล็ดแก้วแว่วกระทบ
         สำเนียงช่างอ่อนหวานซ่านอบอุ่น
อ่อนละมุลกรุ่นกลิ่นเมื่อคราพบ
สุดตราตรึงผนึกใจใคร่บรรจบ
จนทำนบคำหวานพลันละลาย
         คิดซาบซึ้งตรึงใจมาครุ่นติด
มัดฝังจิตผูกไว้จนใจสลาย
เมื่อนางด่วนหวนร้างหนีกลับกลาย
เพียงกระจายเหลือไว้ในอกตรม
         รักแรกเริ่มเดิมพันด้วยคำหวาน
พอวันวานพลันหายคล้ายยาขม
มีมากนักจักทำช้ำระบม
เหมือนยาดมนานไปให้จืดจาง.       
              ๙๙๙   แก้วประเสริฐ.   ๙๙๙