เมฆคล้ำเคลื่อนผ่านบานหน้าต่าง หอบพัดความเปล่าว้างมาทายทัก แล้วเม็ดฝนก็โปรยปรายอย่างหนัก เจ้านกน้อยหลบพักใต้หลังคาร้าง เหน็บหนาวมาอย่างไรเล่าใจนก ตื่นตระหนกจะโผผกให้ไกลห่าง เมื่อเสียงฝนหล่นบรรเลงเพลงหม่นคว้าง ฟ้าทั้งฟ้ายังไม่จางสีฝน คงมีหลากหลายชีวิตรอคอยเจ้า ดวงใจเฝ้าฝ่าความหนาวให้ผ่านพ้น ภายในดวงตาฝากรอยกังวล สักกี่หนกี่ทิศทางเพื่อโบยบิน รอคอยเถิดใจนก อย่าวิตก เจ้าต้องได้ซบถิ่น เมื่อหยาดฝนลับฟ้าน้ำค้างริน เจ้าจะได้โผผินตามอิสรา อีกไม่นานแสงตะวันจะทอรุ้ง ที่โค้งคุ้งดั่งเฝ้าปรารถนา ณ ที่ซึ่งทางฝันยามจากมา ณ ที่ซึ่งขอบฟ้าเจ้ามองเห็น วาพราว ค่ำ ๑๑ ตุลาคม ๔๗
vaproud 12 ต.ค. 2547 10:04 น. - ID 63403 
1256
7
0
12 ตุลาคม 2547 11:02 น. - comment id 349328
บนกลอน... พริ้วอ่อนไหว สายลม... พัดต้นหลิวแกว่งไกว เริ่งระบำอ่อนหวาน พิรุณร่วง... ราวบอกเรื่องเศร้าของวันวาน จันทรา... ทอแสงสีจาง... ท่ามกลางหมู่ดาว -+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-* บทกลอนไพเราะมากครับ...
12 ตุลาคม 2547 12:24 น. - comment id 349397
...ยินดีด้วยกับสิ่งที่รอคอยค่ะ... เป็นกำลังใจให้ค่ะ...
12 ตุลาคม 2547 13:10 น. - comment id 349448
หลับนิดพักซักหน่อย แล้วจึงค่อยผกโผผิน รอฟ้าฝนหล่นสิ้น ทั่วแดนดินงามวิไล
12 ตุลาคม 2547 13:57 น. - comment id 349479
มาทักทายค่ะคนดี
12 ตุลาคม 2547 14:09 น. - comment id 349487
^____^มาชื่นชม งดงามน้องจ๋า
12 ตุลาคม 2547 14:18 น. - comment id 349493
ฟ้าหลังฝนสู้ทนบินต่อไป ^o^
12 ตุลาคม 2547 14:40 น. - comment id 349502
++ พันดาว ขอบคุณมากค่ะ ที่มาทักทายกัน ++ milkkyway ขอบคุณมากๆ สำหรับ กำลังใจที่มอบให้ค่ะ ++ ชัยชนะ พักเถิดเจ้าปีกน้อย รอคอยเมื่อสายฝนหยุดสาย ฟ้าจะโอบ ลมจะกอด เจ้ามิคลาย ให้โผผินสู่ทิศหมายที่ปลายฝัน ขอบคุณมากค่ะพี่ชัยชนะ ++ ทิกิ (tiki) ^______________^ ยิ้มตอบคำทักทาย หวาน หวาน ค่ะพี่ทิกิ กว้างเลยนะคะ ++ นาวา (nava) ขอบคุณที่แวะมานะคะพี่ชาย น้องสาวตัวดีแอบยิ้มให้นะ... ++ extreme life ค่ะ...อดทนรอสักนิด จะได้บินไปถึงที่หมาย แล้วฟ้าจะทอรุ้งงาม บนโลกกว้างยังมีอะไรมากมาย ขอบคุณที่มาทักทายค่ะ
12 ตุลาคม 2547 20:56 น. - comment id 349763
มีบางครั้งเปียกฝนจนหนาวสั่น สองปีกนั้นชื้นชุ่มกลุ่มวรรษา ได้แต่รอให้ปีกแห้งอีกครา จึงบินมาถึงวันนี้ที่อดทน
12 ตุลาคม 2547 21:32 น. - comment id 349819
หน้าส่วนตัว
..ไพเราะ ..มากเลยคะ..วาพราว..
เรน ..คิดถึง ..
13 ตุลาคม 2547 20:24 น. - comment id 350379
++ พี่ดอกแก้ว แม้จะเผชิญต่อมรสุมใด เมื่อฟ้าใหม่มาถึง ละอองแดดกล้า คงทำให้ปีกฝันที่อ่อนล้า กลับมาโบยบินได้อีกครา... อย่างเสรี สวัสดีและขอบคุณมากค่ะ ระลึกถึงค่ะพี่ดอกแก้ว... ++ เรน (rain) ขอบคุณค่ะ แอบยิ้มกว้างอีกแล้วที่มา ^____________^ คิดถึงเหมือนกันนะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
