คำสัญญา

อาภาภัส


                                                    คำสัญญา
              สุดหัวใจจำได้หรือเปล่าหนอ           เคยเอ่ยขอเปิดธารทางสร้างสรรค์
         อยู่หนใดใยเฉยแลเงียบงัน                   ผ่านคืนวันฝันเรียบเย็นเฉียบใจ
           ทั้งร้อยรัดมัดคำพิสวาท                        ยังคลาคลาดเลือนเหเร่ไฉน
           สุดสิ้นดินผินฟ้าต้องลาไกล                 โอ้อาลัยหวลหาตั้งตาคอย
          อีกนานนักจักเห็นอย่างวันนี้                  ชื่นฤดีมีตนใยจึงถอย
          ไม่ส่งเสียงไม่สนว่าเกลอกลอย              ใจจะพลอยโศกศัลย์ทั้งวันคืน
          วาดชีวาบนหล้าแทรกเพลงเศร้า              หวังตัวเจ้ารู้อยู่กู่ทนฝืน
          อสนีบาตฟาดสายเสียงครันครึน             ทะเลตื่นโต้ลมข่มทะเล
         เสียงคลื่นซัดชัดซ่าราวสะอื้น                  ข้ากล้ำกลืนกลบเตือนความห่างเห
        ใช่ลอยเรือร้างรักราวเกเร                          สิ้นเสน่ห์เฉไกลใจห่างเลือน
        เจ้าคนดีดวงไฟในใจข้า                            จงรู้ว่าสัญญานั้นเสมือน
        ใจมอบมั่นตะวันจะเฝ้าเตือน                    ความเป็นเพื่อนแห่งใจไม่ร้างลา
        โอ้อนาถขาดฝันพลันดวงจิต                    เชลงพิษเพลิงร้อนไร้หรรษา
         ใต้ดาวเดือนอยู่เรือนมองหมดฟ้า             ไม่เห็นหน้าของเจ้าข้าเศร้าตรม
         เจ้าพระยาไหลรินสินธูทิพย์                   วะวับวิบพลุ่งพล่านปานทับถม
   สายน้ำคำย้ำไว้ใจเชยชม                          เพลิงอารมณ์ขมอยู่เพียงผู้เดียว
       เจ้ากลอยใจเหตุไฉนทิ้งคำมั่น                   ทั้งชีวันวางตนมิแลเหลียว
  พระพายพรูหนาวเหน็บเจ็บดังเคียว         สับคมเรียวลึกล้นบนกลางทรวง
     คลื่นแปรปรวนป่วนปั่นสนั่นโสต             ฤาเจ้าโกรธเกลียดแค้นแลห่วงหวง
     ฝนสร่างฟ้าราวว่าเจ้าลาล่วง                         เจ้าลืมดวงใจจำ  คำสัญญา
                            อาภาภัส  12  ต.ค 2547  บ้านพระประแดง
      
				
comments powered by Disqus
  • อาภาภัส

    12 ตุลาคม 2547 06:26 น. - comment id 349184

    เหนือสิ่งใดตอบไว้ในดวงจิต
    คำลิขิตชัดจำย้ำเสมอ
    มิลืมมั่นแม้วันมิเคยเจอ
    รักเสมอมอบไปในสายลม
    เหมันต์เอยเผยพร่างกลางเวหน
    เจ้าหน้ามลยลอยู่ฤาขื่นขม
    อย่าปล่อยข้าเหว่ว้าแลตรอมตรม
    เจ้าดังพรหมเพียงหนึ่งในดวงใจ
  • อาภาภัส

    12 ตุลาคม 2547 06:33 น. - comment id 349185

    หนาวด้วยลมจมย้ำด้วยผ้าห่ม
    ใจบ่งบ่มด้วยใจจึงไร้หนาว
    เจ้าดวงใจใยลืมว่าดวงดาว
    จะวับวาวในหล้าครากลางคืน
    ครั้นล่วงวันสุริยันจะหมุนเปลี่ยน
    ใช่เปลวเทียนทิ้งหายใช่ใจฝืน
    ใจแห่งข้าคุกล้ากว่าวันคืน
    หลับฤาตื่นชื่นล้ำ คำสัญญา
  • อาภาภัส

    12 ตุลาคม 2547 06:37 น. - comment id 349186

    ทะเลลวงห่วงหายสายเสียสิ้น
    ลับแรงบินถิ่นฟ้ามหาสวรรค์
    จึงร้างลาเร่ร้างดั่งดวงจันทร์
    จึงแล้งฝันพันธ์ผูกปลูกรักกอ
  • อาภาภัส

    12 ตุลาคม 2547 06:46 น. - comment id 349188

    อนิจจาธานินทร์มิสิ้นสุด
    ข้าเร่งรุดฮืกหาญข้าขานไข
    เจ้าฟังอยู่เจ้าทนได้อย่างไร
    ช้ำเหลือใจจิกเจ็บเหน็บชาชิน
    วานองค์อินทร์ออกโอษฐ์ช่วยโปรดข้า
    ช่วยนำพารักข้าไปขุขิน
    อย่าให้สิ้นสลายกลายดังดิน
    จงเป็นปิ่นปกเกศวิเศษครัน
  • นางฟ้าซาตาน

    12 ตุลาคม 2547 09:07 น. - comment id 349231

    
    สวัสดีค่ะ...สบายดีรึเปล่า?
    ไม่ได้อ่านกลอนคุณนานมากๆเลยค่ะ
    ยังไพเราะไม่เปลี่ยนนะคะ
    
    
    
  • ardin

    12 ตุลาคม 2547 11:09 น. - comment id 349335

    ไพเราะมากเลยคะ ขอแวะมาอ่านด้วยคนนะคะ คำสัญญา ยังไงก็ยังคงเป็นคำสัญญาคะ
  • ชัยชนะ

    12 ตุลาคม 2547 12:58 น. - comment id 349438

    ถ้าสัญญากับพี่ไม่มีทิ้ง
    รักน้องหญิงจริงแท้ไม่แปรผัน
    มาหลบร่างห่างหายไปหลายวัน
    คงถูกเขาเผาสัญญาหาใหม่เอย
    
    
  • วายุ วารี มิได้ login

    12 ตุลาคม 2547 14:03 น. - comment id 349481

    แต่ยังอยากให้เธอได้รับได้รู้ไว้
    ความห่วงใยหวังดียังมีเสมอ
    จะยังคงในคำมั่นสัญญาที่ให้เธอ
    จะยังเป็นเช่นนั้นเสมอไม่เปลี่ยนไป
  • เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

    12 ตุลาคม 2547 15:01 น. - comment id 349517

    แวะมานะคะ
    
    กลอนค่อนข้างโดนใจ
    
    มาเป็นกำลังใจด้วยนะคะ
  • ช็อกโกแล็ต

    13 ตุลาคม 2547 21:45 น. - comment id 350515

    แวะเข้ามาบ้านนี้สักกะหน่อย
    ไม่รู้ว่านัสอ่านเข้าใจถูกไม๊
    
    แต่ว่าเด๋วนี้คำสัญญาเชื่อได้ยากเนอะ คะ
    แต่ก้อยังอยากจะเชือ^^

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน