ลมหายใจรวยริน เหมือนใกล้สิ้นลมปราณ อกแหลกแตกสะท้าน ความร้ารานผลาญดวงแด ผ่านความสุขชั่วครู่ ดวงจิตรู้ใช่สิ่งแท้ ความจริงสิยิ่งแน่ เหลือไว้แค่ความทรงจำ บนถนนชีวิต ที่ยึดติดแต่ความช้ำ เจ็บร้าวมาก้าวนำ ยังก้าวย่ำยิ่งจำใจ เผื่อใจหวังไว้ว่า เมื่อกายล้าก้าวไม่ไหว พบทางแยกแปลกไป ชีวิตใหม่ได้เริ่มเดิน ไม่ลังเลจะก้าว ถึงร้อนหนาวจะทำเมิน พร้อมกายใจจะเผชิญ ไม่ยากเกินความตั้งใจ จะไปให้สุดทาง ขอวางเท้าเดินก้าวให้ ใครขวางไม่หวั่นไหว พร้อมจะไปและพร้อมจะเป็น สู้เพื่ออรุณรุ่ง แล้ววันพรุ่งคงได้เห็น แม้จะยากลำเค็ญ คงได้เห็นแสงรำไร
12 ตุลาคม 2547 08:43 น. - comment id 349216
จงอย่าอดสู สู้เพื่อพรุ่งนี้ ฟังแล้วรู้สึกดีนะคะ แต่วันนี้จะรอดไหมเนี่ย
12 ตุลาคม 2547 09:47 น. - comment id 349255
เตรียมกำลังยกพลผจญยุทธ ให้สุดสุดเพื่อสอยร้อยความฝัน ถึงหมื่นล้านกว้านโล่งโยงหลักพัน จะดื้อรั้นดั้นหน้าหาจริงเจอ
12 ตุลาคม 2547 10:58 น. - comment id 349325
เป็นกำลังใจให้นักสู้นะ ^o^
12 ตุลาคม 2547 11:29 น. - comment id 349363
^_^ ดีจริงๆอย่างที่ครูผู้เฒ่าบอกว่าให้มาศึกษางานของคุณ เขียนได้เยี่ยมมากเลยค่ะ
12 ตุลาคม 2547 12:41 น. - comment id 349419
โลกยังเหลือสายถนนให้ค้นทิศ ***แวะมาเป็นกำลังใจครับ
12 ตุลาคม 2547 16:16 น. - comment id 349556
ยินดียิ่ง ที่เห็น คนฮึดสู้ มิหดหู่ กู่ร้อง ก้องสลาย ลุกขึ้นสู้ ก้าวต่อไป คงไม่ตาย หากเดียวดาย คนนี้หมาย มอบกำลัง...
12 ตุลาคม 2547 17:12 น. - comment id 349578
เมื่อพร้อมจะไป..และพร้อมจะเป็น ก็พร้อมจะเห็น..และพร้อมจะให้ คือความมุ่งหวัง..และกำลังใจ จงสร้างเอาไว้..ให้กับตนเอง ..............................................