จุดกลางใจ วาดวงรีตรงที่ว่าง หาตรงกลางให้เจอะเจอ เรียววนปลายเสมอ แปลกจริงเออเป็นรูปใจ อยู่ในทุกตัวคน ชังฉ้อฉลปนดีใส เกิดก่อจากอะไร ฤาเปลี่ยนไปเพราะโลภา หลากหลายสายความคิด ผู้พิชิตยังลับลา ความแน่ไม่มีตา เมื่อถึงคราหลับทุกคน ยังอยู่ณ...วันนี้ คิดสิ่งดีทวีผล มาลัยฤทัยมน ร้อยเรียงสนบนรอยวัน พรมพร่างด้วยเครื่องหอม ปรุงรสพร้อมล้อมอำพัน ใจเอื้อเพื่อแบ่งปัน สุขแดนฝันฝากชนชม ฝนฟ้ากลั่นน้ำทิพย์ ดาวระยิบกระซิบลม พลิ้วไหวประกายคม หวังให้สมงามราตรี ชรอยบุญใดร่วมสร้าง ฟากฟ้ากว้างธารความดี จากใจข้าดวงนี้ ขอมอบพลีแผ่อาณา ขจรเจิดจรัส จิตประภัสสร์ในภาษา ภัยผองอย่าบีทา รับพรมาจากบุราณ ศรีสิทธ์พิศาลภพ มารสยบกลบรอยพาล ผดุงเมืองเฟื่องกลอนกานท์ ชาติตระหง่านลานใจเมือง อาภาภัส 10 ตุลาคม 2547 บ้านพระประแดง
10 ตุลาคม 2547 23:47 น. - comment id 348369
สวัสดีค่ะ มาแอบอ่านงานดีๆๆค่ะ
11 ตุลาคม 2547 00:01 น. - comment id 348381
กลางใจใสจรัส จิตประภัสสร์งามรองเรือง ณ จินต์หมายฟูเฟื่อง ให้นองเนืองอักษรากานท์ จับใจในคำเจ้า กลั่นใจเคล้าด้วยอ่อนหวาน มุ่งใจเพื่อหมายจาร รสทิพย์ซ่านสู่บ้านกลอน มาเยี่ยมค่ะ...ไพเราะมาก
11 ตุลาคม 2547 00:09 น. - comment id 348390
อืมๆ ไพเราะจังแฮะ แวะมาทักทายเจ๊ยามดึกนะขอรับ : )
11 ตุลาคม 2547 00:13 น. - comment id 348392
ขอบคุณเพียงพลิ้ว เพียงพลิ้วพราวเพลินตา ยินดีหนามาชมงาน สุขซึ้งใจสมาน สมวิญญานผองเผ่าไทย
11 ตุลาคม 2547 00:16 น. - comment id 348394
ขอบคุณ พี่ดอกแก้ว แก้วหทัยในใจข้า งามสง่าเลิศสมัย ผดุงศรีกวีไทย จารึกไว้นานนิรันดร์
11 ตุลาคม 2547 00:20 น. - comment id 348396
ตั้งใจเขียนได้งามดีค่ะ
11 ตุลาคม 2547 01:24 น. - comment id 348403
มาเยี่ยมค่ะ และมาอ่านงานดี ๆ ด้วยค่ะ งานงามจริงค่ะ
11 ตุลาคม 2547 08:38 น. - comment id 348451
ขอบคุณ คุณทิกิค่ะ
11 ตุลาคม 2547 08:41 น. - comment id 348453
เพราะดี มีความหมายค่ะ.. นานแล้วไม่ค่อยเห็นผลงานของคุณอาภาภัสเลย ยังเขียนได้ดีเหมือนเดิมค่ะ.. กุ้งหนามแดง
11 ตุลาคม 2547 08:42 น. - comment id 348455
ขอบคุณ คุณขลุ่ยหลิบ วะหวีดหวิวเสียงขลุ่ยหวานเสนาะ มากะเทาะเปลือกใจให้ใหลหลง มาเกื้ออ่านผ่านตาเพื่อดำรงค์ ภาษาคงคู่หล้านราวิบูลย์
11 ตุลาคม 2547 10:12 น. - comment id 348505
ธรรมะสวัสดีค่ะ คุณอาภาภัส กลอนงดงามไพเราะมากค่ะ ขอธรรมะคุ้มครองคุณอาภาภัสค่ะ
11 ตุลาคม 2547 12:39 น. - comment id 348589
^_^ กลอนเพราะมากๆเลยค่ะชอบมากๆด้วยค่ะ
11 ตุลาคม 2547 14:01 น. - comment id 348648
รอยด่างกลางดวงใจ เหมือนจุดไฝไม่ลบเลือน ลมรักพัดมาเยือน แล้วลอยเลื่อนค่อยจางหาย หรือกรรมที่เคยสร้าง ต้องลาร้างไม่ใกล้กราย เดือนวันพาฝันวาย คงแก่ตายพร้อมใจโรย....
11 ตุลาคม 2547 14:51 น. - comment id 348698
เขียนได้ไพเราะคะ งดงามมากๆๆ ดินขอแวะมาอ่านด้วยคนนะคะ งานดีๆๆอย่างนี้ ชอบคะ
11 ตุลาคม 2547 16:00 น. - comment id 348768
มาทักทายคับ อ่านแล้ว เพราะดีคับ
11 ตุลาคม 2547 16:11 น. - comment id 348778
ปณิธานกวีที่น่าชื่นชมมากครับ พรสวรรค์นี้ ใช่ๆ ว่าใครจะมีได้ง่ายๆ ครับ
11 ตุลาคม 2547 16:37 น. - comment id 348811
อยู่บ้านหลังคาแดง....มิน่า...!!!!!!!!!
11 ตุลาคม 2547 17:11 น. - comment id 348836
แต่งได้ดีมากครับ ว่าแต่จะมอบให้ใครกันเนี่ยะ
11 ตุลาคม 2547 17:52 น. - comment id 348863
แวะมาอ่านครับ เขียนได้ดีมากครับ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
11 ตุลาคม 2547 17:57 น. - comment id 348868
กลอนกานท์ที่หวานขีด ให้ปราณีตงามละไม ผู้ชมนิยมใจ ไม่ขัดข้องปล่องทางลง
12 ตุลาคม 2547 07:07 น. - comment id 349189
ขอบคุณคุณกุ้ง กุ้งจรัสชัดแจ๋วรายเรียง ว่ายคลอเคียงหมู่ปลา เริงรื่นสดใสธารา โรยหน้าบนฟ้ากานท์กลอน
12 ตุลาคม 2547 07:14 น. - comment id 349190
ตอบขอบคุณคุณมณี ปัทมะ ตารา กอบเก็บดาวเดือนงามมาร้อยเรียง เป็นสร้อยเคียงห้องใจในภาษา นามน้ำหนึ่งมณี ปัทมะ ตารา สว่างหล้าฟ้าใสในไทยโพม
12 ตุลาคม 2547 07:17 น. - comment id 349191
ตอบขอบคุณคุณคนเมืองลิง ลพบุรีทวีหวังรั้งตัวเจ้า ให้ไปเฝ้าแดนเขตพระกาฬใช่ไหม ซึ้งน้ำจิตเจ้าช่างมี้นำใจ มาเอื้อไออ่านสารงานชาวดิน
12 ตุลาคม 2547 07:20 น. - comment id 349192
สายน้ำผ่านพล่านเที่ยวไม่เลี้ยวกลับ ตะวันลับล่องไปในเวหน ค่าของคนคนรู้ค่าก็คือคน ที่ฝากผลดวงใจไว้เนานาน
12 ตุลาคม 2547 07:25 น. - comment id 349193
ตอบขอบคุณคุณอาละดิน นึกเสมออยากเจอเธอสักครั้ง ด้วยความหลังจำได้ในกรุงศรี ชมละครย้อนรอยกานท์กวี เจ้าเป็นพี่ที่เคารพเคยคบกัน นามของเจ้าเคล้าชายในสายหมอก เจ้าต้องออกจากตะเกียงพะเนียงสวรรค์ พหุสูตรรุดหล้าเจ้าครบครัน บัดนี้นั้นก้องไปในแผ่นดิน
12 ตุลาคม 2547 07:28 น. - comment id 349194
สิบเอ็ดเสร็จกิจพิชิตงาน อย่าโรยรานเหนื่อยล้าน่ะยอดขวัญ มอบดอกไม้ใส่รักทวีวัน ให้เจ้านั้นบานเบ่งเก่งกว่าใคร
12 ตุลาคม 2547 07:32 น. - comment id 349195
จากเมืองน่านผ่านรุดลงนคร ดุจวอนฤาสายให้เห็นสรวง สวรรค์ส่งองค์ท่านมาเพิ่มดวง แม้นเลยล่วงพันษากว่าร้อยปี คำความเรียงเผดียงผดุงผล ยามได้ยลระย่อด้วยองค์ศรี มีเดชะอำนาจพร้อมบารมี ก่อวาทีคู่โลกโตรกลอยโคม
12 ตุลาคม 2547 07:37 น. - comment id 349196
ตอบขอบคุณคุณที่พูดว่า อยู่บ้านหลังคาแดง มิน่า ความเป็นคนสอนคนบนทางไหน คนลืมใครใฝ่หากว่าสิ้นแสง กระจกจิตพิษส่องแลแสดง ใจจะแจ้งฤาแกล้งใจใช่คือคน อย่าจิกเจ็บเหน็บคำย้ำตนเอง ท่านกาจเก่งกว่าใครทุกแห่งหน ก็จงกล้าบอกว่ามีตัวตน อย่าพีงยลแล้วอิงอ้าหลังคาแดง
12 ตุลาคม 2547 07:54 น. - comment id 349197
ตอบขอบคุณคุณทิม คำกลอนกล่าวกึ่งกลาง ดังใจว่างกลางใจวน ไกลกายสายใจคน ส่งสับสนวนเวียนใจ มุ่งหวังว่าวันหนึ่ง คือที่พึ่งคือมิตรใส คำนี้ร้อยพรายไย เพียงสื่อให้รู้ใจเอง มิเคยหลอกลวงคำ จะอิงย้ำมิข่มเหง รอพรหมท่านบรรเลง หากภูมิเพ่งประจักษ์จินต์ ทางกันดารสานฝัน สร้างสวรรค์ให้เสริมสิน สิ้นฟ้าสุดแผ่นดิน ประกาศถิ่นวิญญานผยอง
12 ตุลาคม 2547 07:57 น. - comment id 349198
ตอบขอบคุณคุณเมกกะ เข้ามาชมนิยมนัก มีความรักสมำเสมอ อารมณ์ขันดีจริงเธอ มิเจอะเจอก็ชื่นใจ
12 ตุลาคม 2547 08:00 น. - comment id 349200
ตอบขอบคุณคุณชัยชนะ คารมหวานไหนจะต้านงานอารมณ์ ทีคุณชมมิเทียมเท่าคำคุณสาน สนิทนิ่มพิมพ์รสสะกดมาลย์ ทุกคำหว่านเมล็ดไว้ได้กอบกิน
12 ตุลาคม 2547 22:46 น. - comment id 349888
วาดใจให้สร้างสรรค์ ส่งพร้อมกันคำแสนวาน วาดใจให้รักนาน ด้วยต้องการมีรักเรา *-*แต่งได้ดีค่ะ หายไปนานเลย คิดถึงจัง*-*