ยืนยิ้มแย้ม...แอบฝาพาตาดู มือไม่อยู่เกาะป่ายลายข้างฝา หลุบโผล่มองเข้าออกอยู่เป็นครา เพ่งสายตามองดูอยู่ผู้เดียว หัวใจเต้นระรั่วดั่งกลองเต้น สิ่งที่เห็นสวยสดงดงามไฉน มีรูปร่างอ่อนบางร่างสมวัย นึกในใจอยากเข้าไปใกล้ดู ส่งเจรจาน่าฟังเสียงไพเราะ ช่างเหมาะเจาะริมผิวงดงามเหลือ แม่อนงค์เอวบางสาวนาเกลือ โปรดเอื้อเฟื้อเผื่อใจให้ข้าบ้าง
9 ตุลาคม 2547 10:54 น. - comment id 347203
เป็นแค่กลอนนะครับไม่รู้จักเขาเลยแต่เห็นพบมันเข้ากับกลอน
9 ตุลาคม 2547 11:41 น. - comment id 347232
น่ารักมาก
9 ตุลาคม 2547 20:14 น. - comment id 347506
มีผลุบๆโผล่ๆเป็นนินจาเชียวนะ ^o^
10 ตุลาคม 2547 10:07 น. - comment id 347799
คนเรียงถ้อยร้อยลำเป็นคำกลอน คิดยอกย้อนแตกต่างล้วนสร้างสรรค์ บ้างลำนำคำฝากจากร้อยพัน จุดเดียวกันกวีไทยให้คำนึง แวะมาเป็นกำลังใจให้กันและกัน
10 ตุลาคม 2547 12:40 น. - comment id 347864
เขียนได้งามครับ หากระวังไว้สักนิดครับ แก้วประเสริฐ.
10 ตุลาคม 2547 13:20 น. - comment id 347878
ระวังอะไรครับท่าน
10 ตุลาคม 2547 16:38 น. - comment id 348055
แต่งกลอนแบบนี้ด้วยหรอเจ้าคะ แวะมาทักทายนะคะ
11 ตุลาคม 2547 17:54 น. - comment id 348865
ทำได้ครับ