เพื่อนสุดที่รัก

แก้วประเสริฐ

เพื่อนเอ๋ยเพื่อนรัก
เพื่อนสุดที่รัก
         ความเป็นเพื่อนเตือนจิตโอ้คิดเสมอ
เธอเลิศเลอเพียบพร้อมย้อมใจฉัน
ปานประหนึ่งทวยเทพเสพซ้องกัน
สร้างสิ่งสรรค์โน้มน้าวเร้าอารมณ์
          คอยพิทักษ์หักห้ามเมื่อย่ามจิต
เฝ้าพินิจพิจารณาตามเหมาะสม
ภิรมย์รื่นชื่นไว้มิให้ตรม
คอยเร้าโรมบ่มหทัยเข้าเคียงครอง
         พอพลาดพลั้งรั้งเหนี่ยวไม่เลี้ยวลด
ไม่เคยประชดประชันหันเข้าสนอง
หาเหตุผลหนุนเอื้อเกื้อเกี่ยวดอง
เพื่อหมายปองให้สุขมิทุกข์ใจ
         เกษมศานต์สราญไว้ด้วยความรัก
สมานสมัครพร้อมจิตมิคิดไหว
ใครมาปั่นหักหวนชวนอย่างไร
เพื่อนมิได้เปลี่ยนหทัยที่หมายรัก
         บัดนี้เล่าเพื่อนเราเขาอยู่ไหน
กาลผ่านไปหลายเพลามาประจักษ์
ตามหาอยู่สู่หาด้วยใจภักดิ์
โอ้เพื่อนรักเจ้าอยู่ไหนใยมืดมน
         จิตซาบซ่านผ่านมาร่าเริงรื่น
แสนชุ่มชื่นระรื่นจิตคิดสับสน
เจ้าเพื่อนยากอยู่ห้วงในดวงกมล
เราตามค้นแสวงหาทั่วธานี
         เพื่อนเอ๋ยเพื่อนเตือนจิตคิดเสมอ
ฉันพร่ำเพ้อละเมอหาแม่โฉมศรี
อยู่แห่งไหนให้ข่าวนะคนดี
ตัวเพื่อนนี้อยากพบสบสายตา
         แม้นยากเย็นเช่นเข็นครกขึ้นเขา
แม้นรบเร้ากับไพรีมิหน่ายหนา
หากจะตายเพื่อเพื่อนไม่นำพา
ขอพบหน้าเพียงครั้งยังสุขใจ. 
             ๙๙๙   แก้วประเสริฐ.   ๙๙๙