กบในกะลา

ผู้หญิงไร้เงา

โลกกว้างหนทางไกล
                                   Sandsun 
เธอจะอยู่  ในกรอบ  ล้อมตัวใย
โลกกว้างใหญ่  มากมาย  ให้ค้นหา
เพียงลองคิด  นอกรอบ  กรอบกะลา
เริ่มไขว้คว้า ด้วยกายา  แห่งตัวตน
ออกจากกรอบ ค้นคำตอบ  แห่งชีวิต
ที่ลิขิต  ด้วยสองมือ  ทุกแห่งหน
เพียงค้นหา  คุณค่า ความเป็นคน
จะสับสน  สร้างรั้ว  ล้อมตัวใย
อย่าคิดตัว  เป็นเพียง  กบตัวจ้อย
ในสระน้อย คอยชีวิต  ไม่สดใส
นึกว่าตัว  กลัวเพ้อเจอ  ไปทำไม
ก้าวออกไป  หาโลกใหม่   ใจตัวเอง
           โลกภายในใต้กะลา
                                        ผู้หญิงไร้เงา
อยากจะก้าว  ออกไป  ทำใจกล้า
แต่กลัวว่า  วันเวลา  จะล้าถอย
ด้วยเคยก้าว  ผิดพลาด  โอกาสด้อย
แถมใจยัง  มิคอย  ด้วยน้อยใจ
จึงขออยู่  กับโลกเศร้า  เหงาดวงจิต
มิเชยชิด  กับโกลกว้าง  ทางสดใส
ด้วยเพราะว่า  โลกภายนอก  หลอกหลอนใจ
จึงไม่กล้า  ก้าวต่อไป   ให้ใจตรม
และชีวิต  ขอเปรียบ  ขอเทียบขั้น
แค่ตัวเรา  เป็นกบนั้น  มั่นผสม
ไม่ขอเป็น  ดอกฟ้า  น่าเชยชม
ด้วยตัวเรา  ไม่เหมาะสม  ให้ชมเชย
เพราะรู้ว่า  โลกกว้าง  ในความจริง
ที่ตัวหญิง  อิงแอบ  แนบเฉลย 
มีแต่ความ  เจ็บเศร้า  เฝ้าคุ้นเคย
จึงขอฉัน  ลงเอยอยู่   คู่กะลา
            กบน้อยกับความเคยคุ้น
                                    ยวน  พระบาท
เกี่ยวกับกบ พบกะลา เอามาครอบ
มีกะลา มาล้อมรอบ เป็นขอบขัณฑ์
อยู่นิ่งนิ่ง ยิ่งใหญ่ ทันใดพลัน
มิเปลืองแรง แข่งขัน ให้ช้ำใจ
เกี่ยวกับกบ พบกะลา พาหน่ายหนี
เห็นกะลา ว่ามิดี ดีตรงไหน
พบโลกกว้าง อ้างว้าง ลางลางไป
โดนยำยี ดีมากไหม ใช่ไม่จริง
โดนทำไร่ ไถ่นา คากลางหลัง
โดนตอกย้ำ ช้ำเติม เจริญยิ่ง
โดนขูดลีด บีบคั้น ยันฟ้าดิน
โดนทอดหยิ่ง ทิ้งสุข ทุกข์ระทม
เป็นสุนัข รักเป็นเพียง เยี่ยงสุนัข
มิต้องมี มีดมาปัก ซัดดินถม
ขอชิงชัง มังกร ลองผจญ
โลกกว้างแน่ แท้ไพรสณฑ์ คนไร้บุญ
โดนเธอวาง หมางเมิน เผชิญหน้า
โดนเธอด่า ว่าสิ่งใด ใครใคร่ฉุน
ย่อมดีกว่า ป่าคอนกรีต นอกรีตวุ่น
กบน้อยลุ้น มุ่งขับ กลับกะลา
          สุขใจในกะลา
                                             ผู้หญิงไร้เงา
เมื่อเป็นกบ พบกะลา ในคราไหน
ก็รู้ได้ ทันใด ในวันนั้น
ว่าเจอแล้ว ที่แสนสุข ทุกคืนวัน
ภายใต้นั้น ที่ขอบเขต นิเวศน์ครอง
เมื่อเป็นกบ พบกะลา พาแสนสุข
มิมีทุกข์ ในใจ ให้หม่นหมอง
แม้จะเล็ก ภายในแคบ แบบครรลอง
แต่ยังครอง ความกว้างใหญ่ ในใจตน 
เมื่อเป็นกบ พบกะลา พาชีวัน
แสนสุขสันต์ ในดวงจิต จึงคิดสน
อยู่อย่างแคบ แบบฉบับ สำหรับตน
ในทุกหน ทุกแห่ง มิแบ่งใคร
เมื่อเป็นกบ พบกะลา พาเลิกเศร้า
ไม่มีเหงา ในดวงจิต คิดหวั่นไหว
เพราะแม้แคบ เพียงนิด แต่จิตใจ
กลับสุขสันต์ กว่าโลกใหญ่ ยามได้ยล
เมื่อเป็นกบ พบกะลา พาตัวฉัน
โดดเล่นพลัน ด้วยดวงจิต คิดทุกหน
อยากอยู่ใน โลกแคบ เพื่อแอบตน
ให้หลุดพ้น พิษภัย ในโลกกว้าง
         วิถีชีวิตกบ
 
                                      extreme life
ใครจะรู้  กบกะลา  ซาดิสได้
หลบอยู่ใต้  กะลาตา  มองแมงอ้วน
ช่างน่ากัด  น่ากิน  โปรตีนล้วน
มาเป็นก้วน  เจ้าแมงอ้วน  ยั่วยานกาย
พอกกลุ่มก้วน  แมงอ้วน  ผ่านกะลา
เจ้ากบซาดิส  สะกิด  กะลาหงาย
แลบลิ้นตวัด  มัดแมงอ้วน  ลงท้องลาย
แมงอ้วนหาย  ลงท้องลาย  ทีละตัว
กบซาดิส  ท้องอิ่มนั่ง  พิงกะลา
นั่งคิดว่า  ควรใช้กะลา  เป็นที่หลบหัว
มีกะลา  เหมือนชั้นนี้  มีห้องครัว
ไม่ต้องกลัว  อดตาย  สบายแล้วเรา
กบซาดิส  จึงแบกกะลา  ขึ้นบ่าน้อย
แล้วก็คอย  มองแมงน้อย  มาเป็นเหล่า
หาที่หลบ  กะลารอบ  ครอบตัวเอา
แล้วก็เห่า  เขย่ากะลา  มากินแมง
 
          กบอย่างฉัน
                             ผู้หญิงไร้เงา
กบตัวนี้  มีนิสัย  ไม่ซาดิส
เพียงแต่คิด  อยู่แบบสุข  ไม่ทุกข์เข์ญ
หาอาหาร  ธรรมดา  ประสาเป็น
ในตอนเช้า  และตอนเย็น  อย่างมากมาย
และแมลง  ก็เป็น  เช่นอาหาร
ที่รับทาน  มากคุณค่า  อันหลากหลาย
กินแค่อิ่ม  มินำพา  ให้ตาลาย
แล้วก็ได้  สุขใจ  ไปวันวัน
กับกะลา  เจ้าเก่า  ที่เราหลบ
เพื่อให้พบ  ความสุข  ไม่เหหัน
จึงอยู่อย่าง  ธรรมดา  ประสากัน
ในทุกวัน  กับกะลา  ประสาตน
 
      กบช้ำนัก
 
                                      ยวน พระบาท
มีกะลา ที่ว่าดี วันนี้ผลัน
กลับแปรพลัน หันเห เจ้าเล่ห์สิง
กลายเป็นเหยื่อ เพื่อท้อง ลองติติง
เป็นอาหาร มารจริง วิ่งสู่ตัว
เอากะลา ที่ว่าดี อันนี้ล่อ
กบน้อยน้อย พลอยชอบพอ ขอรับหัว
มีแมงมอด ดอดมา เสร็จข้าชัว
กินอิ่มทั่ว ชั่วยาม ทุกวานคืน
กาลผ่านไป ในกาย มันเริ่มคับ
มันอึดอัด ขัดจับ เริ่มนับฝืน
เค้าใจดี เอาออก บอกเสียงครืน
ฟังดูแล้ว มิแคล้วหื่น ระรื่นกล
เอากบน้อย คอยล้าง ลงอ่างขัน
แล้วถึงฆาต ชะตาพลัน สะบั้นผล
กรรมตามทัน วันนี้ มีแต่จน
นี่หรือคน ฉ้อฉล คนระยำ
จับตัวผึ่ง ขึงผืด มันมืดมาก
โดนถลก หนังลาก  ดากดื่นขำ
โดนตัวผม จมกระทะ ปะสีดำ
แล้วถึงจุด หยุดความจำ สุดช้ำใจ
       ก้าวต่อไปไม่เป็นกบ
                             ผู้หญิงไร้เงา
        
คงต้องสิ้น  แล้วหนา  ชะตาขาด
กับบทบาท  กบน้อย  ลอยความฝัน
ที่จะอยู่  ในกะลา  พาชีวัน
ให้สุขสันต์  ในชีวิต  ลิขิตใจ
เลยยอมพร้อม  ก้าวย่าง  ทางข้างหน้า
เพื่อไขว่คว้า  หาความจริง  อันยิ่งใหญ่
เมื่อได้รู้  ว่าที่อยู่  ไม่ปลอดภัย
จึงขอก้าว  ย่างไป  ให้ไกลเกิน
เพื่อจะรู้  โลกกว้าง  ทางชีวิต
มีจุดผิด  เพียงใด  ใฝ่ระเหิน
แม้ลำบาก  ตรากตรำ  ยังดำเนิน
เพื่อประเมิน  ทางรอด  ให้ปลอดภัย