เวลาที่เหลือของชีวิต ขอเป็นผู้ลิขิตตนเองได้ไหม อย่าต้องเป็นอะไรที่ใครมาบงการไป ไม่อยากให้เป็นความยที่โดนจูง สักครึ่งหนึ่งของชีวิตขอมีความสุข ขออย่าให้มีทุกข์กายทุกข์ใจมาเสี่ยงสูง จิตสำนึกผูกใจแผ่หางดั่งนกยูง ถึงบินไม่สูงขอเป็นคนสวยอย่างที่ตนเป็น นึกความเป็นไปของความแตกต่าง เคยบินได้สูงกี่ร้อยไมล์ให้เห็น เกือบทั่วโลกมาดั่งหน้าตาแสนสุขเย็น ไม่เคยลำเค็ยอย่างที่ใจคิดอยู่นาน เวลาที่เหลืออยู่นี้ ขอให้มีความดีสักหน คิดการใหม่ล้างโคลนออกจากตน ไม่เมามนต์ขลังอะไรให้เมามาย ล้างให้หมดปลดทุกข์ให้สุดสวย อย่ามอดม้วยมรณาเพราะอาศัลย์ สิ่งชั่วร้ายกลายเป็นดี อาถรรพ์พรรณ ให้กลับมั่นคงอยู่รอดตลอดไป
6 ตุลาคม 2547 23:23 น. - comment id 345318
คุณชนะอยู่แล้วขาวสะอาด คุณแคล้วคลาดให้เห็นเป็นทุกหน หน้าหวานหวานอย่างคุณนั้นได้ละมุน ความสมดุลย์คุณมีให้ โลก ได้สวยงาม คุณชนะ เพราะความกตัญญูแท้ เราจึงแก้ให้เห็ฯแถลงถาม อยากถามว่าความดีที่ติดตาม มีคำถามอยู่ในใจให้คอยตาม อย่ากังวลเกินเหตุให้ต้องถอย อย่ามาพลอยเศร้าสร้อยคอยกังขาม หน้าหวานหวานแบบนี้ให้ทาบทาม จะป่วยการเกินเหตุเพราะกังกล คนดีตกน้ำไม่ไหลนะครับ
6 ตุลาคม 2547 23:27 น. - comment id 345324
ส่วนที่เหลืออยู่เก็บไว้เป็นกำลังใจให้ตนเองดีที่สุดเลยค่ะ ข้าพเจ้ามาทักทายค่ะ
7 ตุลาคม 2547 00:45 น. - comment id 345411
เวลาที่เหลืออยู่ของชีวิต คิดเพียงว่าจะมีมิตรชิดใกล้หนา เวลาที่เหลืออยู่ทุกเวลา อยากคอยห่วงกำลังใจและไมตรี *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
7 ตุลาคม 2547 12:45 น. - comment id 345660
แดดส่งฟ้าเป็นสัญญาวันใหม่ ^o^
7 ตุลาคม 2547 13:34 น. - comment id 345686
อืมคิดเหมือนกันเลยชีวิตต้องลิขิตด้วยตัวเอง อย่าให้ใครมาบงการเราได้ ทำตัวให้มีความสุขกายสุข ใจสุข
9 ตุลาคม 2547 11:57 น. - comment id 347245
ดีแล้วล่ะค่ะที่คิดได้แบบนี้ เป็นกำลังใจให้นะคะ