เหงา

...ชายคา...

แม้ดวงดาวสุกสกาวพราวฟากก้า
อีกทั้งดวงจันทราพาส่องแสง
ฟ้ากลับหม่น..ลมกลับพาใจอ่อนแรง
เฝ้าวิงวินอ้อมแขน..แห่งแสงดาว				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    1 พฤศจิกายน 2547 17:36 น. - comment id 361730

    ความอ้างว้างอยู่เป็นเพื่อนฉัน
    ฉันเหมือนมีมันเสมอเสมอ
    ไม่รู้ทำไมนะเออ
    จริงจริงฉันอยากมีเธอข้างกาย
    
    แต่ที่เป็นอยู่ขณะนี้
    มันเศร้าเต็มทีแล้วรู้ไหม
    เหตุผลเพราะเธอมีใคร
    ทิ้งฉันไว้กับความเดียวดายลำพัง
    
    *-*แวะมาอยู่เป็นเพื่อนค่ะ*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน