หญิงคนหนึ่งเดินทางมาไกลนัก จึงแวะพักริมสระหมายจะขอ ล้างหน้าตาสักทีไม่รีรอ ถอดสร้อยคอบนผ้ามิช้าเลย (๔๖) แล้วตนเองก็ลงตรงสู่สระ สัมภาระไว้บนฝั่งดังเปิดเผย สาวนางหนึ่งผ่านใกล้ใคร่ชมเชย พี่สาวเอ๋ยสร้อยถักน่ารักจริง (๔๗) แล้วเอ่ยถามราคาว่าเรื่องสร้อย ด้ายถักร้อยยั่วตาประสาหญิง ฝ่ายเจ้าของตอบให้ไม่ชังชิง มิมีค่าเป็นสิ่งทำขึ้นเอง (๔๘) หญิงช่างถามหยิบลองหมายครองทรัพย์ ถามเสร็จสรรพใส่คอแหม! เหมาะเหมง เดินเชิดหน้าจากไปไม่หวั่นเกรง เจ้าของเร่งฝีเท้าวิ่งก้าวตาม (๔๙) จึงทักท้วงบอกไปให้คืนของ ผิดทำนองกลับจ้องหน้ากล้ามาหยาม นางคนลักผลักไสว่าใส่ความ มาทวงถามอะไรสร้อยไหนกัน (๕๐) ฉันใส่เพลินเดินมาว่าแย่งยื้อ หรือฉันซื้อมาไม่ได้ให้น่าขัน อย่ามายื้อยุดตัวหยุดพัวพัน สารพันพูดปัดขจัดภัย (๕๑) ชาวประชาทั้งหลายได้แลเห็น สองสาวเป็นคู่ความสุดห้ามไหว ปลอดพยานทั้งคู่ไม่รู้ใคร ชวนกันไปศาลาในทันที (๕๒) มโหสถเล่นอยู่กับสหาย คนทั้งหลายเดินใกล้ในวิถี พ่อจงช่วยชี้ชัดตัดสินคดี เครื่องประดับชิ้นนี้ช่วยคลี่คลาย (๕๓) มโหสถถามพลางนางทั้งสอง จะรับรองคำตัดสินหรือสิ้นสลาย ถ้ายอมรับจะเบิกความตามสบาย เรื่องวุ่นวายคงจบเลิกรบรา (๕๔) ทั้งสองคนจึงว่าข้ายอมรับ จะไม่กลับแย่งยื้อหรือถือสา สิ้นสุดที่ตรงนี้งดฎีกา ปรารถนายุตินิติธรรม (๕๕) มโหสถให้โจทก์โปรดว่าก่อน นางจึงย้อนรวบรัดตัดเรื่องพร่ำ เดินทางมาแวะพักลงตรงสระน้ำ เครื่องประดับงามล้ำวางข้างบน (๕๖) นางจำเลยเห็นเข้าเฝ้าสอบถาม สร้อยสวยงามแปลกตาน่าฉงน จึงสวมใส่ทดลองเช่นของตน และเดินพ้นจากไปไม่คืนมา (๕๗) นางจำเลยเบิกความตามวาระ ได้ยินเสียงจากสระตะโกนด่า ซ้ำตามมายื้อยุดฉุดกายา แถมตราหน้าว่าขโมย โอ๊ย!ปวดใจ (๕๘) มโหสถยินถ้อยร้อยเรื่องเข้า ไม่ต้องเดารู้ได้โจรหน้าใส อยู่ดีดีใครจะยื้อตื้อของใคร เพื่อมิให้ครหาหมดราคี (๕๙) จึงถามโจทก์เอาอะไรอบสายสร้อย โจทก์บอกค่อยความหอมพยอมนี่ ฝ่ายจำเลยว่าตามกำยานมี เอาตัวรอดไปทีตะบี้ตะบัน (๖๐) มโหสถให้นำสร้อยน้อยแช่น้ำ แล้วถามย้ำผู้เชี่ยวชาญวานบอกนั่น กลิ่นของน้ำเป็นเช่นไรให้ว่าพลัน บอกให้ลั่นกลิ่นพยอมพร้อมชื่นชม (๖๑) นางจำเลยเฉยไม่ได้ละอายนัก ของเล็กน้อยยังลักกระอักขม อย่าเอาผิดเลยแม่แค่เชยชม เพราะนิยมจึงหยิบมาข้าขอคืน (๖๒) มโหสถจึงอบรมนางทั้งสอง จงถือครองในธรรมะจะราบรื่น จงตั้งมั่นในศีลห้าทุกคราคืน อย่าได้ขืนทำบาปรับทราบกัน (๖๓) ราชบุรุษรายงานสานระบับ เครื่องประดับแจ้งไปให้แข็งขัน เสนกะทูลตรงความตามเช่นกัน พระทรงธรรม์รอก่อนอย่าร้อนใจ (๖๔)
กุ้งหนามแดง 29 ก.ย. 2547 10:02 น. - ID 62443 
2537
10
0
29 กันยายน 2547 11:04 น. - comment id 340320
ตั้งใจจะเขียนจนอวสานเลยหรือเปล่าคะ จะติดตามอ่านไปเรื่อยๆ คะ ..
29 กันยายน 2547 11:10 น. - comment id 340325
หน้าส่วนตัว
แต่งได้งดงามจริงๆนะเพื่อนเรา เก็บไว้แล้วจ้า
แก้วประเสริฐ.
29 กันยายน 2547 11:12 น. - comment id 340328
คุณอัลมิตรา...ทราบ.. ก็ว่าอย่างนั้นแหละค่ะ....เรื่องยาวพอควรค่ะ ต้องค่อยๆ เขียนไป... ขอบคุณที่ติดตามและเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ.. :) ..
29 กันยายน 2547 11:42 น. - comment id 340361
มาชื่นชมในผลงานค่ะ แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ตอนนี้อ่าน 2 ตอนแล้ว ส่วนที่เหลือว่าจะไปอ่านตอนว่าง ๆ ค่ะ อิอิ คิดถึงนะค่ะ
29 กันยายน 2547 11:52 น. - comment id 340378
คุณแก้วประเสริฐ: ได้เลยค่ะ อืม! กุ้งแก้ไขบางตอนบ้างน่ะค่ะ เพื่อความเหมาะสม ... คุณผู้หญิงไร้เงา: ขอบคุณค่ะ คิดถึงเช่นกันน่ะค่ะ .. สอบเป็นไงบ้างค่ะ...โอเคไหม.. เชิญตามสะดวกเลยค่ะ..เรื่องการอ่านไว้ทีหลัง ก็ได้..สอบมาก่อนน่ะค่ะ..(อยากให้ได้ AAA)..อิอิ.. ...
29 กันยายน 2547 12:39 น. - comment id 340422
เอี๊ยด....เบรคตัวโก่งเลย มาเกือบไม่ทัน รีบเก็บก่อนดีกว่า555 แว้บ
29 กันยายน 2547 16:35 น. - comment id 340636
ตามสบายเลยค่ะ...คุณคนเมืองลิง.. แอบเห็นแล้ว..อิอิ.. ....
30 กันยายน 2547 00:24 น. - comment id 341044
สนุกด้วยสาระ...ติดธรรมะสอนใจ ตั้งสโลแกนให้ฟรีๆ ม่ายคิดตัง... แต่...ขอยืมสร้อยเส้นนั้นมายืมสวมสักครู่...นะคะ...อิอิ ................................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
30 กันยายน 2547 05:19 น. - comment id 341129
ถ้าเป็นสมัยใหม่ มโหสถคงจนแต้ม แวะมาดูความเก่งกล้าของมโหสถ(น้อย)ในเชิงกวีครับ
30 กันยายน 2547 13:52 น. - comment id 341399
คุณลี่...สนุกด้วยสาระ ติดธรรมะสอนใจ.. อืม! ไม่คิดตัง แต่เราคิดถึงตัวได้รึเปล่า..อิอิ.. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณชัยชนะ...ขอบคุณที่แวะมาติดตามชาดกค่ะ.. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
