ทำไม? ทำไม? ใจข้าพเจ้าหวั่นไหวเพียงนี้ ในรำพึงอบอวนปริ่มล้นฤดี หอบหามใจดวงนี้ให้ล่องลอย ::ยิ่งคิด..ยิ่งดิ่งลึก:: ตอกย้ำความรู้สึกหวั่นไหว ดุจน้ำทิพย์ชโลมรดห้วงใจ เอ่ออาบลูบไล้จินตนาการ.. ****** ภายใต้แสงแห่ง..เงาจันทร์ ของค่ำคืน. ก่อเกิดความรู้สึก..อารมณ์ ที่ยากยิ่งเหลือเกินกว่า.. จะอธิบายได้.. ความสุข ความทุกข์ เดียวดาย อะไรหลาย ..หลายสิ่งเกิดขึ้นในค่ำคืน ขอบคุณจริง ๆ จันทร์เจ้าขา.. ที่ถักทอแสงเปล่งประกายในคืนนี้..
27 กันยายน 2547 12:25 น. - comment id 339002
แวะมาทักทายคะ.......ชอบกลอนที่ปลายภูแต่งมากๆเลยอ่าคะ แวะมาทักทายกันบ้างนะ
27 กันยายน 2547 13:28 น. - comment id 339045
...วันนี้... ...ยามราตรีไร้แสงจันทร์... ...ดั่งใจฉันนั้น...หวั่นไหว... ...ยามลมหวน...ปั่นปวนไป... ...ยามเดียวดาย...ที่ไร้ดาว ...คืนนี้... ...คงไม่มีใครหยอกเย้า... ...คงปราศจากดาว...สกาวพร่าง... ...คงปวดร้าว...คราวอ้างว้าง... ...ยังคงนั่ง...พร่างรำพัน...ผ่านแผ่วไป...
27 กันยายน 2547 13:43 น. - comment id 339053
แวะมาให้กำลังใจอ่านแล้วทำให้คิดถึงเพลงแสงจันทร์...ของมาลีฮวนน่า..ครับ
27 กันยายน 2547 14:55 น. - comment id 339102
สวัดีครับ............. ผมเข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี กำลังใจจากข้างในส่วนลึก ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
27 กันยายน 2547 15:14 น. - comment id 339131
..เงาแห่งจันทร์.. มนต์ขลังใต้ความมืดมิด ความรู้สึกลึกๆแห่งจิต ปลดปล่อย..ความคิด..จินตนาการ
27 กันยายน 2547 16:43 น. - comment id 339210
ชอบมองพระจันทร์เหมือนกัน มองแล้ว...อารมณ์เย็นๆนิ่งๆดี แวะมาอ่านงานเพราะๆค่ะ
27 กันยายน 2547 17:33 น. - comment id 339290
แวะ มา รับ ความรู้สึก ใต้ แสงจันทร์ ด้วยกันค่ะ
28 กันยายน 2547 02:31 น. - comment id 339491
:)