ร่ายร้อยกรอง จองจำ น้ำคำเจ้า ความเปลี่ยวเปล่า อาดรู คงพูนเพิ่ม ความรันทด หมดหวัง ยังซ้ำเติม บทแรกเริ่ม ร้อยแก้ว แล้วจอมใจ พจนารถ พร่างพรู ให้รู้แจ้ง อยากแสดง บทนี้ กวีใฝ่ ว่าวาจา ลำนำ ที่พร่ำไป มาจากไหน ใจเจ้า หรือเฝ้าลวง ช่างอาวรณ์ ซ่อนวจี ที่เอ่ยอ้าง ไม่อ้างว้าง ความสลด จงหมดห่วง จะเคียงแขน แน่นแนบ ไม่แอบลวง ใจทั้วดวง สนองตอบ มอบวิญญาณ มาก้าวล่วง ดวงใจ ก็ไหวหวั่น มาสู่ฝัน บรรเจิด เถิดนงค์คราญ มาลิขิต ชีวิตไป ให้แหลกราน สนุกสนาน บันเทิงใน ใจของเธอ ถูกจองจำ น้ำคำ พร่ำว่ารัก เหมือนหาญหัก รักนั้น พลันเสนอ เหมือยกายดับ สดับไป คล้ายละเมอ หรือเธอเผลอ ที่พร่ำ น้ำคำลวง
ketana 27 ก.ย. 2547 08:35 น. - ID 62246 
957
4
0
27 กันยายน 2547 09:30 น. - comment id 338890
คำลวง ทวงย้ำ พร่ำบอก หลอนหลอก ล่อล้ำ ย่ำไว้ เคยลวง เคยหลอก ปางใด คำลวง ล่วงไล่ กลับคืน
27 กันยายน 2547 10:42 น. - comment id 338922
:)
27 กันยายน 2547 11:51 น. - comment id 338974
เธอจองจำหัวใจให้ใฝ่ฝัน ด้วยคำรัก..รักกันให้หวั่นไหว แล้วจากพรากจากไกลไร้เยื่อใย เหลือเพียงใจติดอยู่ในพันธนา
27 กันยายน 2547 11:57 น. - comment id 338979
หน้าส่วนตัว
สวัดีครับ.............
ผมเข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
27 กันยายน 2547 13:48 น. - comment id 339057
มาให้กำลังใจครับ
27 กันยายน 2547 19:09 น. - comment id 339322
มาอ่านงานดีดีครับ สื่ออารมณ์ได้เยี่ยมครับ
28 กันยายน 2547 00:32 น. - comment id 339456
เมื่อเสาะหาอันทุบรรลุรัก ควรรู้จักเผื่อเจ็บเก็บรักษา เอาไว้เช็ดความช้ำและน้ำตา ไม่ต้องหาใครช่วยสู้ด้วยตน มันมีทั้งความสุขสนุกเศร้า บางครั้งเหงาเขาลับทำสับสน ต้องยืนหยัดยิ้มสู้ให้รู้คน ยังอยู่บนโลกสวยด้วยยินดี.. เข้ามาเยี่ยม..คุณเขียนได้ดีแล้วนะ สวัสดีครับ
30 กันยายน 2547 21:15 น. - comment id 341709
...ขอบคุณครับ ที่เข้ามาเยือนเยี่ยม
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
