แล้วสายลมเริ่มหวนเริ่มทวนย้อน ฝนโปรยอ่อนผันล่อง ละอองฝอย ได้พรมพรำย้ำฝันให้ผันลอย ยังทะยอยย้ำยวนหวนรำลึก ความงดงามเคียงเค้า เป็นเงาครอบ เข้าเวียนรอบแม้ลาง และจางผลึก หากความหมายนั้นครองทำนองนึก ในรู้สึกซาบซ่าน ที่จารใจ ลั่นทมขาวพราวพรูโรยสู่พื้น แลดาดดื่นชื่นหวลหอมอวลไหว เคล้าหอมนวลอวลอุ่นละมุนละไม คงเวียนไล้หอมรื่นยังชื่นทรวง ผกาเอ๋ย ไอระเหยไม่เคยหาย.....ไม่คลายหวง หากหอมเจ้าเร้าใจ ใครสักดวง อยากจะทวงหอมคืน....ต้องฝืนยั้ง แผ่วลมฝนชนไชไหวยะเยือก ใยเจ้าเลือกย้ำยลความหนหลัง จึงรุ่มเร้าดังไฟลน แม้นฝนยัง หรือยับยั้งรุ่มร้อนที่ซอนตัว ฝนสร่างฟ้า สั่งฝันให้ผันกลับ ให้ลอยรับจับอันฝันสลัว ฝันสล้างค้างอรุณยังมุ่นมัว ฝนโรยรัวยิ่งเร้า ยิ่งเคล้าครวญ
รัถยา 25 ก.ย. 2547 23:37 น. - ID 62174 
1017
17
0
26 กันยายน 2547 00:02 น. - comment id 338171
พุดไพรมารอน้ำค้างในยามดึกค่ะ งามมากนคะ สักพักจะมาต่อค่ะ
26 กันยายน 2547 00:13 น. - comment id 338175
ฝนสร่างฟ้า...ฟ้าก็ใส ให้นึกคิดสงสารฝนเปียกฝน ดลพินิจคิดดูให้ดีดี ที่ตรงนี้มีศาลาพัก....รักษาใจ ช่วงนี้ฝนตกบ่อยคงจะมีคนเปียกฝนเยอะน่าดูเลย
26 กันยายน 2547 00:15 น. - comment id 338176
หากหัวใจปลิดได้คล้ายดอกฝน พุดพัดชา http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=336 ************ ฟ้าหลังฝนหลงฤดู พรูพร่างกลางสนธยาฝัน ไร้เรียวรุ้ง..คุ้งโค้งพาดผืนฟ้าไกล งามดวงใจไยหมองเศร้ายามแหงนเงยดูเมฆหม่น ไม่มีจินตนาการ ไม่มีหวานใด ไม่มีใครคิดถึงคะนึงหา ไม่มีกาลเวลาแห่งอดีตลาเลยลับกลับมาเตือนใจให้จำจด ไม่มี ห่วงหาอาวรณ์ ไม่มีอ้อมแขนอ้อมกอดใคร ให้ถวิลหา ไม่มีคำตอบจากสวรรค์ ไม่มีฝันไม่มีหวัง.. ไม่มี ไม่มี และไม่มี... เหลือเพียงความว่างเปล่า มองโลกเหงางามเงียบ เพียงสีเดียว สีเดียวดาย สีสิ้นไร้ คล้ายโลกสีน้ำเงินเพียง ลำพัง...และลำพัง เด็ดลั่นทม ชมพู พราว เสียบแซมผมริมเรียวแก้ม ดูใบไม้แล้งไร้คล้ายใจคนแล้งน้ำ หักใจรัก..สลัดใจ..สลัดกลีบทั้งดอกใบ..ดอกใจ..ร่วงกระจาย! ************ หากหัวใจปลิดได้คล้ายดอกฝน คงปลิดหล่นปลิดหล่นคล้ายชีพนี้ เพราะหัวใจไม่ใช่ดอกฝนนะคนดี จึงวันนี้แหลกยับดับภายใน หากหัวใจปลิดกลีบได้คล้ายดอกไม้ คงปลิดร่ายพรายพรมลมพัดไหว เพราะหัวใจมิใช่ดอกไม้นะดวงใจ จึงหวั่นไหวเสียใจเพียงลำพัง.. หากหัวใจปล่อยได้คล้ายสายฝน คงปล่อยหล่นปล่อยหล่นหมดสิ้นหวัง แตกกระจายคล้ายแก้วแล้วกระมัง ไร้ฝั่งฝันฝั่งใจใครเฝ้ารอ... เพราะหัวใจปลิดไม่ได้ในวันนี้ จึงต้องมีหัวใจไหวเพ้อพ้อ จึงต้องทนคนไม่รักใจดำพอ จึงต้องขอกล่าวคำลาว่าเสียใจและเสียใจ...ไปจนตาย!
26 กันยายน 2547 00:22 น. - comment id 338178
หน้าส่วนตัว
โห้ยย.. กี้เรน..เขียนตั้งเยอะนะคะ..
หายหมดเลยคะ.. ..
..เรน..แต่งได้ ..ตั้งเยอะ..นะคะ..
26 กันยายน 2547 00:25 น. - comment id 338179
..เรน..คิดถึง..พี่พุดพัดชา..ด้วยดิคะ..
กี้ เรน ..คงชน..พี่พุดพัดชา..
..เรน ..ขอโทษ ..นะคะ..
แป๊ปเดี๋ยว ..เรนมา..
ขอไปนึก..กลอนใหม่ ..นะคะ..
..ฮือๆ..
26 กันยายน 2547 00:27 น. - comment id 338181
ขอบคุณมากนะ แก้ไขให้แล้ว อิอิ ผิดพลาดพลั้งไปอภัยด้วยนะ
26 กันยายน 2547 00:33 น. - comment id 338183
url=http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=4867 ฟังเพลงคั่นค่ะ น้องเรนขาพี่พุดชนน้องเหรอ ได้ไงนี่ขอโทษนะคะน้องน้อย รัก..
26 กันยายน 2547 00:48 น. - comment id 338194
..ม่ายคะ.. ม่ายใช่..
เรน..ตะหากร่า..
..
ตอนนี้ .. เรน..ยังคิดม่ายออกเล้ยยคะ..
แบบ ตอนที่เขียน ..มัย..มันออกมามากมาย..
..เรนก็ ..ม่ายรู้ นะคะ..
แต่ ตอนนี้ .. เรน เกาหัวฟู ..เป็นรอบที่สิบ..
..คิด..ไม่ออก..ด้วยดิคะ..
เรน ..ตะหากร่า ..
ที่มาป่วน ..อิอิอิ..
ก็ .. ตอนนี้ .. ทุกคน หลับ..
..เรนก็เล้ยย ..จับ ..พระจันทร์ ..มาไว้..
แล้วจะปลุก .. มาให้เรน ..กวนจาย..
..ยิ้มละมัย ..ตื่นมาคุย ..กะเรน..ทุกคน..น๊า..
ก็ ..เรน ..ไม่ได้เล่นตั้งนาน ..คิดถึง ..พี่ๆนะดิคะ..
26 กันยายน 2547 00:54 น. - comment id 338196
เดินจากไปกับสายฝนสายฟ้าฟาดสวาทวาย! แสงเทียน สายฝน สายฝัน ระริกหวั่น วะวับแวม แซมไม้หอม หอมกุหลาบ มะลิซ้อน พราวพะยอม ก้มดมดอมระรินรื่นชื่นฉ่ำใจ.... เดินออกไปเงยหน้าท้าหยาดฝน เปียกปอนจนหนาวร่างระริกไหว พอกับใจดวงร้าวดวงเศร้าเหน็บหนาวใจ ให้สาใจสาเจ็บเก็บมานาน.. คิดถึงยามเป็นเด็ก ตัวน้อยน้อย เราเฝ้าคอยเล่นน้ำฝนสนุกสนาน วันเวลาของชีวีที่สราญ ค่อยผันผ่านถึงวันนี้มีแต่ตรม.. มองสายฝนเปลี่ยนไปเป็นสายเศร้า ใจรานร้าวร่ำไห้กลางสายฝน ปล่อยหยาดน้ำตาปนเปื้อนกับลมบน น้ำตาฝน น้ำตาฟ้า น้ำตาใจ.. ล้างหัวใจด้วยเสียใจตอกย้ำย้ำ ให้จำจำเจ็บเจ็บเกินทนไหว ย้ำคำลาด้วยคำว่าเสียใจและเสียใจ เดินจากไปกับสายฝนสายฟ้าฟาดสวาทวาย! ******* อันเล็กๆลบออกนะคะ หากจะเหลอไว้ก็อันยาวๆนะคะอิอิ เป็นการคอมเมน์มากที่สุดในรอบปีจากพุดพัดชาค่ะ ราตรีสับสน..สวัสดิ์สวาทหวานหวามค่ะทุกดวงใจ ไปแล้วค่ะ อย่าลืมนะคะลบออกนะคะอันเล็กๆน้อยๆ(ย้ำ..)อิอิ
26 กันยายน 2547 02:05 น. - comment id 338213
ตั้งใจมาอ่านกลอนงามยามดึก นำความวิเวกมาเป็นดนตรีประกอบ นำความเหงามาวางไว้รายรอบ นำความเย็นของฝนมาห่มร่าง ใจเหมือนเจียน...ขาด สวัสดีค่ะ
26 กันยายน 2547 02:31 น. - comment id 338220
พุดไพรมารอน้ำค้างในยามดึกค่ะ
งามมากนคะ
สักพักจะมาต่อค่ะ
.......................................ขอบคุณพุดที่มาช่วยแนะนำกับหลายๆ กับบทกลอนที่มาช่วยกลอนบทนี้มีชีวิตชีวาขึ้นนะ
ฝนสร่างฟ้า...ฟ้าก็ใส
ให้นึกคิดสงสารฝนเปียกฝน
ดลพินิจคิดดูให้ดีดี
ที่ตรงนี้มีศาลาพัก....รักษาใจ
ช่วงนี้ฝนตกบ่อยคงจะมีคนเปียกฝนเยอะน่าดูเลย
จาก : สายลมที่หวังดี
........................................................................................อิอิ เริ่มได้แล้วนี่นา สายลม
โห้ยย.. กี้เรน..เขียนตั้งเยอะนะคะ..
หายหมดเลยคะ.. ..
..เรน..แต่งได้ ..ตั้งเยอะ..นะคะ..
...............................................ขอบใจมากนะเรน ไว้แต่งต่อวันหน้าก็ได้ เก่งขึ้นเยอะนะเรา
ตั้งใจมาอ่านกลอนงามยามดึก
นำความวิเวกมาเป็นดนตรีประกอบ
นำความเหงามาวางไว้รายรอบ
นำความเย็นของฝนมาห่มร่าง
ใจเหมือนเจียน...ขาด
สวัสดีค่ะ
จาก : รหัสสมาชิก : 8413 - กอกก
.....................................ขอบคุณมากคุณกอกก มาซะเศร้าเลยนะ อิอิ
26 กันยายน 2547 06:48 น. - comment id 338279
สวัดีครับ.............
ผมเข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
26 กันยายน 2547 07:43 น. - comment id 338291
อรุณสวัสดิ์ค่ะ .. ละอองฝนกลับกลายเป็นสายรุ้ง ดอกรักจรุงยวนจิตลิขิตหา งามลั่นทมดาษดื่นชื่นชีวา ยามฝนซาฟ้าใสจึงใฝ่ชม
26 กันยายน 2547 08:00 น. - comment id 338299
อ่านแล้วเหมือนคนแต่งเหงาเลยนะคะ.. เอ๊ะ .. หรือว่าคนมาอ่านเหงา .. แวะมาทักทายนะคะ .. อรุสวัสดิ์ค่ะ 7:44 น. ( เวลาในเวบช้าประมารณ 20 นาทีค่ะ ) .................
26 กันยายน 2547 09:10 น. - comment id 338306
เมื่อฝนสร่าง พลันกระจ่างตื่นเคล้าจากเงาฝัน ด้วยรังสีแรงกล้าแห่งตาวัน ละอองนั้นคงเหือดลับไปกับตา ............................................................ ลี่...ผู้มาเยือน .
26 กันยายน 2547 13:07 น. - comment id 338387
สวัดีครับ.............
ผมเข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
จาก : รหัสสมาชิก : 5564 - )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
ขอบคุณมากสำหรับกำลังใจคุณผลิใบ
อรุณสวัสดิ์ค่ะ ..
ละอองฝนกลับกลายเป็นสายรุ้ง
ดอกรักจรุงยวนจิตลิขิตหา
งามลั่นทมดาษดื่นชื่นชีวา
ยามฝนซาฟ้าใสจึงใฝ่ชม
จาก : รหัสสมาชิก : 2189 - อัลมิตรา
........................................................ฝนซาฟ้าใสคงได้แต่มองฟ้า แต่ดีนะสวยดี ตอนนี้ซิอบอ้าวเลย ขอบคุณมากนะขอรับคุณอัลมิตรา
อ่านแล้วเหมือนคนแต่งเหงาเลยนะคะ..
เอ๊ะ .. หรือว่าคนมาอ่านเหงา ..
แวะมาทักทายนะคะ .. อรุสวัสดิ์ค่ะ
7:44 น. ( เวลาในเวบช้าประมารณ 20 นาทีค่ะ )
จาก : รหัสสมาชิก : 9203 - ชมอักษร
..............................................อิอิ ใครจะเหงาไม่เป็นไรถือว่ามาแลกเปลื่ยนความเหงา กันเนอะ ขอบคุณมากขอรับ คุณชมอักษร
เมื่อฝนสร่าง
พลันกระจ่างตื่นเคล้าจากเงาฝัน
ด้วยรังสีแรงกล้าแห่งตาวัน
ละอองนั้นคงเหือดลับไปกับตา
............................................................
ลี่...ผู้มาเยือน
.
จาก : รหัสสมาชิก : 7877 - ลี่...ชวนมาเยือน
........................................รอให้หมดฝนก่อนเนอะ ลี่ เนอะ ก็สร่างไปเอง ไปตามกลอนนะลี่ อิอิ
26 กันยายน 2547 23:23 น. - comment id 338605
...เพราะฝนจาง สร่างฟ้า ในครานี้ สิ่งมากมี นานา คราฟ้าสวย ละอองหล่น ฝนฉ่ำ นั้นอำนวย ใครจะช่วย คนนี้ ที่เปียกปอน... .....................สวัสดีครับ..................
26 กันยายน 2547 23:24 น. - comment id 338607
รอฝนพร่างพรมห่มหอมใจ ชอบดนตรีไพรดนตรีสายฝนค่ะ เลยทนมายืนรอยอมให้ร่างเปียกปอน ยอม..แลกกับความหวานหอมละมุนในจิตวิญญาณ..
27 กันยายน 2547 00:02 น. - comment id 338651
มานั่งดูฝนสร่างฟ้า...ด้วยคน.. ซึ้งกินใจดีจัง.. มาทายทัก..ก่อนนอน
27 กันยายน 2547 00:19 น. - comment id 338672
ความงดงามเคียงเค้าเป็นเงาครอบ ให้เป็นกรอบความสมดุลในคุณค่า แม้สายแดดมีแสงนวลชวนอุรา ให้สดใสทุกครายามจ้องมอง *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง ชื่นชมในผลงานนะค่ะ*-*
27 กันยายน 2547 19:24 น. - comment id 339327
. . ..เพราะฝนจาง สร่างฟ้า ในครานี้ สิ่งมากมี นานา คราฟ้าสวย ละอองหล่น ฝนฉ่ำ นั้นอำนวย ใครจะช่วย คนนี้ ที่เปียกปอน... .....................สวัสดีครับ.................. จาก : รหัสสมาชิก : 6339 - ที่รักของฉัน ...............ชื่อเพราะจัง เดี๋ยวนะ เอาผ้ามาเช็ดให้ แต่เอ ลมเนลือเริ่มโชยย้อนลงใต้บ้างแล้วละ คงไม่เปียกปอนอีกแล้ว ขอบคุณมากนะที่มาเยอนกันคุณที่รัก .................................................... รอฝนพร่างพรมห่มหอมใจ ชอบดนตรีไพรดนตรีสายฝนค่ะ เลยทนมายืนรอยอมให้ร่างเปียกปอน ยอม..แลกกับความหวานหอมละมุนในจิตวิญญาณ.. จาก : รหัสสมาชิก : 4525 - พุด คงได้พบได้เห็นและเป็นไป หากความหอมละมุนถึงดวงใจใครสักดวงหรืออีกหลายๆดวง ความสุขก็ได้บังเกิดขึ้นไม่น้อย ขอบคุณมากนะคุณพุด แต่ไม่น่ามายืนตากฝนเลย อิอิ ............................................................. มานั่งดูฝนสร่างฟ้า...ด้วยคน.. ซึ้งกินใจดีจัง.. มาทายทัก..ก่อนนอน จาก : ภูตะวัน ใกล้สิ้นฤดูฝน สายลมทั้งสองแหล่งได้มาพบกับ ฝนละอองฝอยโปรยไปทั่ว เคยได้สัมผัสหลายครั้งทางภาคเหนือ คิดถึง ขอบคุณมากขอรับคุณภู ......................................... ความงดงามเคียงเค้าเป็นเงาครอบ ให้เป็นกรอบความสมดุลในคุณค่า แม้สายแดดมีแสงนวลชวนอุรา ให้สดใสทุกครายามจ้องมอง *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง ชื่นชมในผลงานนะค่ะ*-* จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา ................ขอบคุณมากนะคุณผู้หญิงไร้เงา หลายๆครั้งการเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติ กับหลายๆสิ่งที่คุ้นเคย นำพาให้รำลึกถึงเสมอ .
29 กันยายน 2547 16:35 น. - comment id 340635
ไพเราะและงดงามมากครับ
30 กันยายน 2547 23:45 น. - comment id 341878
ขอบคุณมากครับที่มาชม คุณ- kOrOkOsO
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
