ในวันหนึ่งมโหสถกับพวกเพื่อน เล่นกันเกลื่อนสดใสในสนาม เหล่าเด็กน้อยเห็นเหยี่ยวคาบเนื้อชิ้นงาม จึงวิ่งตามอยากได้เนื้อเหลือคะนอง (๒๓) ทั้งหกล้มหกลุกจุกหน้าเขียว แต่ตามเหยี่ยวไม่ทันกันทั้งผอง มโหสถออกวิ่งไล่ได้สมปอง ตะโกนก้องเสียงดังพลังแรง (๒๔) เหยี่ยวตกใจปล่อยเนื้อสิ้นแล้วบินล่วง เด็กทั้งปวงชอบใจไม่แอบแฝง กำลังดีมีปัญญาพาแสดง เมตตาแฝงเว้นฆ่าสัตว์ตัดชีวา (๒๕) ราชบุรุษเห็นการรายงานข่าว เล่าเรื่องราวทูลตรงคงเนื้อหา เสนกะคัดค้านคำตามตำรา ด้วยส่วนลึกเกรงว่าจะมาแทน (๒๕) ด้วยบุญญาวาสนาของทารก จึงวิตกอำนาจตนปนหวงแหน ปัญญาเขาสูงเกินเทียบเหยียบเราแบน จะขาดแคลนลาภยศลดกำนัล (๒๖)
25 กันยายน 2547 15:20 น. - comment id 337934
เหตุการแบบนี้ยังคงเห็นอยู่ได้บ่อยๆ เลยนะคะ ................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
25 กันยายน 2547 18:52 น. - comment id 338021
^_^ มาสะสมผลบุญค่ะ อิอิ
25 กันยายน 2547 21:33 น. - comment id 338100
ขอทักท้วงสักนิดนะครับ ผมว่าเนื้อหาลัดเกินไปหน่อย ขาดตอนสำคัญ ที่มโหสถใช้ความเฉลียวฉลาดอย่างไร ทำให้เหยี่ยวปล่อยเนื้อลงมาได้ โดยไม่หกล้ม ตำตอ ขณะวิ่งไล่เหยี่ยวไปพร้อมเด็กอื่น ๆ คนที่ไม่เคยอ่านมาก่อน จะไม่เห็นความเก่งนะครับ
26 กันยายน 2547 10:28 น. - comment id 338319
ตอบกลับค่ะ: คุณลี่ ชวนมาเยือน.. มีทุกยุคทุกสมัยค่ะ คนแบบนี้.. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณคนเมืองลิง.. ตามสบายค่ะ.. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณชัยชนะ.. พอดีในหนังสือที่ใช้ถอดความไม่ได้บอกรายละเอียดตอนเนื้อนี้มากนักค่ะ เพียงแต่บอกว่ามีกำลังสูงและเสียงดังกว่าเด็กทั้งปวงค่ะ ส่วนเรื่องอื่นๆ เท่าที่อ่านจะบอกรายละเอียดไว้ครบ เช่นเรื่องวัว (ตอน ๕) ยังไงช่วยพิจารณาด้วยแล้วกันน่ะค่ะ. ขอบคุณมากค่ะ.. ...