รู้สึกเงียบ............ รู้สึกเหงา................. รู้สึกวังเวง ............. ท่ามกลาง ผู้คนมาก มาย............... รู้สึก ว่าไร้ค่า ................. รู้สึก ว่าไร้ ชีวิต .................... รู้สึก ไร้หัวใจ..................... รู้สึก ไร้น้ำหนัก ..................... วันนี้ วันวาน วันพรุ่งนี้ และหรือวันต่อๆ ไป จะทำอย่างไร รู้สึกท้อ เหลือ หลาย รุ้สึก ว่าไม่มีใคร ทั้ง ๆ ๆ ที่ มีคนรอบกาย ทั้งดี เห็นใจ และ ทำร้าย ด้วย คำพูด การกระทำ มาก มาย........ รู้สึก อีก แล้ว รู้สึก เบื่อ และ ท้อ แท้ รู้สึก อะไรบ้าบอ กันหนอ ............ อยาก มี ใคร สักคนที่ เข้าใจ อยากมี ใคร สักคนที่ คอยประคอง อยากมีใคร สักคนที่ รู้ใจและห่วงใย อยากมีใคร สักคนที่ ปกป้อง ฉันได้ เต็มเต็มๆๆ.......... ก้ได้แค่รู้สึก ใช่ไหม ?......... ก็ แค่ อยาก มีใครสักคน เท่านั้นใช่ไหม ? แค่รู้สึกเหงา ขาดไป ก็เท่านั้น..................
21 กันยายน 2547 10:59 น. - comment id 335166
เข้ามาเป็นกำลังใจให้ครับ เวลาเหงาๆ ลองนึกถึง สิ่งที่อยากจะทำหรือ นึกถึง อะไรก็ได้ ที่ทำให้ใจเป็นสุขสิครับ ความเหงาจะหายไป หรือถ้าข้างๆบ้านมีวัด ลองเดินเข้าไปในวัด เมื่อพบกับคนแก่ เข้าไปคุยเลยครับ แล้วคุณจะไม่เหงา เพราะ คุณจะได้รับฟังเรื่องราวมากมาย จากใบหน้าที่ผ่านวันเวลามาแสนนาน ถ้ายังไม่หายเหงา คุณเข้าไปไหนวิหารนะครับ เหลียวซ้ายแลขวา ไม่มีใครแล้ว เราจ้องไปที่พระพุทธรูป แล้วก็คุยครับ คุยในสิ่งที่คุณทุกข์ใจ ท้อ เบื่อหน่าย คุยไปจนกว่า เท่าที่คุณรู้สึกดี เมื่อคุณเดินออกมาจากวัน คุณจะรู้สึก ปลอดโปร่ง ความเหงา ความท้อแท้จะหายไป ถ้ายังไม่หายอีก คุณขับรถไปที่ชุมชนแออัด คุณเฝ้ามองชีวิตของพวกเขาเงียบ แล้ว มานึกถึงตัวเอง คุณจะรู้ว่า ชีวิตของเรา มีอะไรดีกว่าเขามาก สุขกว่าเขามาก พวกเขาต้องดิ้นรนต่อสู้ กับ หลายๆอย่าง เราจะท้อได้ยังไงครับ คนที่ทุกข์กว่าเรามีมากมายเหลือเกิน ความรู้สึกของเรา เรื่องของเรา จะกลายเป็นเรื่องเล็ก..เมื่อเทียบกับชีวิตของพวกเขาที่ต้องเผชิญ.ขอให้คุณเข้มแข็งนะครับ
21 กันยายน 2547 10:59 น. - comment id 335169
สวัดีครับ............. ผมเข้ามาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป กำลังใจจากข้างในส่วนลึก ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
21 กันยายน 2547 11:09 น. - comment id 335180
มีบ้างที่รู้สึกเหงา มีบ้างที่เหม่อมองดาวแล้วร้องไห้ มีบ้างที่เผลอคิดถึงเธอยามฟังเพลงความห่างไกล มีบ้างที่อยากจะเก็บตัวเดียวดายเพียงลำพัง มีบ้าง แต่ ไม่อยากให้บ่อย เพราะอย่างน้อยเราต้องก้าวไปอย่างมีความหวัง โลกนี้ยังมีอะไรอีกมาก ให้เราได้เรียนรู้ ต่อเติมพลัง ร้อยเรียงทุกบทตอนแห่งความหลัง เป็นแผนที่ชีวิต ให้ใจก้าวเดิน ^_______^ เป็นกำลังใจให้นะคะ ท้อได้ เหงาได้ ให้เวลาตัวเองสักพัก แล้วพร้อมเมื่อไร ก็เดินทางต่อไปนะคะ แอ็ปเปิ้ลขอเป็นหนึ่งกำลังใจให้คะ
21 กันยายน 2547 11:09 น. - comment id 335181
ความรู้สึกของเรา เรื่องของเรา จะกลายเป็นเรื่องเล็ก..เมื่อเทียบกับชีวิตของพวกเขาที่ต้องเผชิญ.ขอให้คุณเข้มแข็งนะครับ จาก : รหัสสมาชิก : 9625 - แสนย์ ขอบคุณค่ะ บางครั้ง ไม่มี ใครช่วยได้นอกจาก ตัวเอง ที่ต้องยอมรับ สภาพ ใช่ไหมคะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
21 กันยายน 2547 12:37 น. - comment id 335259
ชีวิตมันก็สุดๆแบบนี้แหละครับ มีทั้งดีสุดๆและก็แย่สุดๆสลับกันไป อยากให้รู้สึกมันส์กับความทุกข์นะครับ เพราะมันซาดิสดี เอ๊ะยังไง ^-^
21 กันยายน 2547 13:14 น. - comment id 335268
วันนี้ รู้สึกอย่างนี้ เหมือนกัน
21 กันยายน 2547 17:15 น. - comment id 335430
อยากมีเธอคอยอยู่ใกล้ยามใจหวั่น อยากมีกันและกันมั่นเสมอ อยากให้โลกใบนี้มีเพียงเธอ อยากพร่ำเพ้อรักเธอเสมอมา
21 กันยายน 2547 19:20 น. - comment id 335506
รู้หรือยังคะว่าอะไร อิ อิ แวะมาเยี่ยมค่ะ
22 กันยายน 2547 21:46 น. - comment id 336280
มาเป็นกำลังใจจ้า