ฉันก็แค่คนหนึ่งที่อ่อนไหว กับหัวใจที่ไม่แน่วแน่ อารมณ์ที่มีก็ปรวนแปร เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายจึงทำให้เธอไม่แน่ใจ เหนื่อยไหมคนดี..ที่อยู่กับฉัน เธอยังคอยห่วงใยกันอยู่ไม่ห่างหาย กลับเป็นตัวฉันเองที่ผลักไสให้เธอไป ทำให้เธอเสียใจ...มีน้ำตา เหนื่อยไหมคนดี...ที่มีฉันอยู่ตรงนี้ อยู่เคียงข้างเธอทั้งที่คอยสร้างปัญหา จากกำลังใจที่มีกลับกลายเป็นความเฉยชา กลับลืมคุณค่าความห่วงหาที่เคยมี ถามเธออีกครั้งให้เธอมั่นใจ ว่าจะมีฉันต่อไปหรือเราจบกันแค่นี้ ไม่ใช่เพราะฉันสิ้นรักเธอนะคนดี เพียงแต่เหตุผลที่มี...บังคับใจ ไม่อยากยื้อไม่อยากรั้งให้ใจเจ็บ เพราะอยากเก็บความรู้สึกที่ดี - ดีเอาไว้ ระหว่างเราคือรักที่อยู่เพียง..ตรงขอบใจ.. ไม่อาจเข้าไปอยู่กลางหัวใจเธอได้เลย และไม่ได้หวังจะให้เป็นเช่นนั้น เมื่อเธอมีคนสำคัญอยู่...โปรดอย่าทำเฉย ฉันเพียงแค่ผ่านมาเจอแล้วจะผ่านเลย คำสุดท้ายที่อยากเอ่ย...ฉันเสียใจ... .................... @_@ ................. มิตรภาพเปรียบเหมือนเหล้า ยิ่งเก่ายิ่งดี ...ยิ่งเนิ่นนานยิ่งจมลึก เมาไม่ยอมสร่าง...
21 กันยายน 2547 07:02 น. - comment id 335049
หัวใจมันเหนื่อย กับความเรื่อยๆเฉื่อยชา จึงต้องปล่อยวางเพื่อบอกลา ขอจดจำแค่ว่า..เคยรักใคร มาช้าหน่อยนะครับน้องมิ้ม เป็นไงบ้างครับ สบายดีนะครับ ช่วงนี้พี่เมกงานยุ่งนิดหน่อย เลยไม่ค่อยได้คุยกะน้องมิ้ม หวังว่าคงสบายดีนะครับ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
21 กันยายน 2547 07:03 น. - comment id 335054
สวัดีครับ............. ผมเข้ามาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป กำลังใจจากข้างในส่วนลึก ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
21 กันยายน 2547 14:31 น. - comment id 335316
ซึ้งกินใจงดงามในความหมายมาก ถ่ายทอดความรู้สึกได้ตรงใจมากเลยครับ แวะมาอ่านเพื่อเป็นกำลังจัย