เอื้อมมือ คว้าดาว

โปษยาเรมุส


   ใจลอยไปสุดฟ้า
สุดสายตาขอบฟ้านั่น
  ริบริบขอบจวงจันทร์
ดาวในฝันอยู่ตั้งใกล
   งดงามยามทอแสง
ใจสุดแกร่งยังแกว่งใกว
    คล้อยตามงามใฉไล
ฝันและไฝ่เอามาครอง
    เอื้อมคว้าตรงแสงนั่น
อย่างมุ่งมั่นตามครรลอง
    อยากจับอยากแตะต้อง
อยากจะลองเอามาชม
    พลันดาวก็หายวับ
แสงริบรับไปตามลม
   มืดมนสุดขื่นขม
ดาวไปใหนไร้วี่แวว
    เอื้อมเอื้อมหมายเด็ดดาว
แสงพราวพราวกลับเปลี่ยนแนว
    รันทดหมดใจแล้ว
ดาวเอ๋ยดาวจงกลับมา				
comments powered by Disqus
  • วนัสนันท์

    20 กันยายน 2547 15:59 น. - comment id 334788

    เอื้อมมือเด็ดดาว.....
    
    ยังเอื้อมไม่ถึง สงสัยต้องพยายามนิดนึง
    
    ได้มาแล้วคงคุ้มค่าน่าดู
    
    :) มาเยี่ยมค่ะ
  • extreme life

    20 กันยายน 2547 18:01 น. - comment id 334846

    สู้ๆชูสองนิ้ว

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน