ธาราแห่ง อารมณ์ ช่างตรมตรอม คอยจะน้อม อ่อนเอน เป็นไฉน ไม่จำหรือ ความระทม ระบมใน ยังไม่หาย เวรกรรม ที่ซ้ำทรวง ชลนา หลั่งริน ไม่สิ้นเนตร เกิดอาเพศ เหตุกล คนซ่อนลวง ด้วยวาจา พร่างพรูมา ว่าเป็นห่วง จนใจล่วง เลยเถิด เกิดจริงจัง มาสร้างฝัน คอยอยู่ เป็นคู่ข้าง จะร่วมทาง ที่ไป ดั่งใจหวัง ช่วยเติมให้ หากฤทัย ไร้พลัง เป็นกำลัง ยามเหนื่อยอ่อน ให้ผ่อนคลาย คือทุกอย่าง เนรมิต วิจิตให้ เป็นสิ่งใด ทุกอย่าง ไม่ห่างหาย เป็นมิ่งขวัญ เอียงแอบ แนบชิดกาย มากกว่าสาย ใยโยง โพงสัมพันธ์ ให้เธอเป็น มากกว่า ค่าสิ่งไหน มอบหัวใจ กายพร้อม น้อมความฝัน จะอยู่ได้ หรือไม่ ให้เธอนั้น เพียงโปรดปราณ ปราณี ก็ดีใจ หรือจะปล่อย ลอยล่อง ท่องธารา จนชีวา ชอกช้ำ ตามธารไหล สำลักน้ำ ปริ่มว่า จะขาดใจ คงปล่อยให้ จมหาย ในสายชล
ketana 19 ก.ย. 2547 14:26 น. - ID 61671 
1007
2
0
19 กันยายน 2547 18:42 น. - comment id 334401
เขียนตัดพ้อได้ดีจริงค่ะ
19 กันยายน 2547 22:13 น. - comment id 334490
บทแรก นะคุณ ในกับหาย..สระเสียงสั้นจับยาว.. นอกนั้นเนื้อหาเยี่ยม ผมชอบกลอนอารมณ์นี้ เสียงกลอนดีแล้ว.ขยันเขียนมากๆครับ.. สวัสดีนะคุณ..
20 กันยายน 2547 06:37 น. - comment id 334540
หน้าส่วนตัว
สวัดีครับ.............
ผมเข้ามาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
