อินทรีย์ห้าพาถึงซึ่งอริยะ ดูกรสาธุชนผู้ล้ำเลิศ สิ่งประเสริฐพ้นห่วงบ่วงกรรมนี้ เป็นเบื้องต้นหนทางอริยะสร้างมี ล้วนเป็นที่จิตเราเฝ้าเบิกทาง การจัดสร้างทางไปสู่นิพพาน ทุกประการสรรธัมมะมาผสม เพื่อน้อมนำรำลึกตรึกอารมณ์ สร้างพ้นตรมขมขื่นแห่งกายใจ ควรคำนึงพึงคิดตรองเป็นหลัก มาฟูมฟักกำหนดไว้ให้ผ่องใส โดยวางกฎเกณฑ์ไว้ภายในกาย อีกทั้งใจอย่าให้มิได้ราคิน ยกอินทรีย์ห้ามาดูให้รู้แจ้ง สัทธินทรีย์แหล่งศรัทธาหาทรัพย์สิน เชื่อมั่นพระปัญญามาตั้งเป็นอาจินต์ พระองค์สิ้นอาสวะกิเลสเพศพรหมจรรย์ วิริยินทรีย์นี้เล่าเป็นเหตุไฉน ด้วยมีใจเพียรบากบั่นหมั่นสร้างสรรค์ ละอกุศลธรรมไว้ในกุศลธรรมกัน แล้วพยายามกั้นจนได้อินทรีย์กล้า สตินทรีย์มีไว้ให้ใจรำลึก ไว้ใช้ผนึกตรึกตรองคิดปรึกษา แม้นเนิ่นนานผ่านไปทุกเวลา ก็นำมารักษาตัวมิมั่วเลย สมาธินทรีย์มีผลหนทางจิต ไม่วิปริตติดอารมณ์จงนิ่งเฉย รวมใจจิตเป็นหนึ่งที่พึงเคย อย่าละเลยจนถึงซึ่งเอกัคคตานี้ ปัญญินทรีย์นี้สำคัญอย่างที่สุด ใช้เป็นวิมุตติเพื่อฉุดหลุดเป็นศรี กำหนดเกิดดับลับไปจากอินทรีย์ ใช้เป็นที่เสริมสร้างทางมรรคา เมื่อรู้ซึ้งถึงอินทรีย์ห้าในขันธ์ ก็จักพลันสรรค์ทางให้หรรษา รู้ชีวิตที่คิดทำแต่ก่อนมา ทั้งโลกพาให้สุขเบิกบานใจ. ๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙
19 กันยายน 2547 00:39 น. - comment id 334051
บทกลอนที่เปี่ยมด้วยความงามของหลักธรรม สวัสดีค่ะคุณแก้วประเสริฐ ขอบคุณมากนะคะที่กรุณาส่งงานดีๆมาให้อ่าน
19 กันยายน 2547 06:52 น. - comment id 334147
สวัดีครับ............. ผมเข้ามาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป กำลังใจจากข้างในส่วนลึก ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
19 กันยายน 2547 07:56 น. - comment id 334168
มารับธรรมะยามเช้าวันอาทิตย์ที่สดใสค่ะ
19 กันยายน 2547 09:47 น. - comment id 334196
คิดฝ่าด่านงานใหญ่ให้ระลึก เร่งผนึกกำลังดังทัพกล้า ตีประชิดติดต่อก่อพลา รวมทัพใหญ่ทั้งห้าเข้าโรมรัน แม่ทัพหนึ่งถึงความใหญ่ในศรัทธา เชื่อเหตุผลตรงหน้าอย่างแข็งขัน แม่ทัพสองใหญ่งามความเพียรครัน ละความชั่วตัวกลั่นเร่งสร้างดี แม่ทัพสามความตรึกระลึกมั่น ไม่หวาดหวั่นรู้ทั่วภัยไม่หน่ายหนี อีกแม่ทัพยิ่งใหญ่ในฤดี ตรึงกำลังตรงที่ศูนย์ส่วนกลาง แม่ทัพห้าผู้ฆ่าศัตรูได้ ครองความรู้สู้ภัยไล่สะสาง ต่างกระทำหน้าที่มิเว้นวาง ใช้จังหวะนำทางชนะชัย รวามความใหญ่ในการปกครองตน ตามหน้าที่ฝึกฝนจนลื่นไหล ประสานห้าอินทรีย์สู้ผองภัย สำเร็จได้ในดวงจิตพิชิตมาร อนุโมทนาในงานกลอนที่งามด้วยกุศลและความเพียรค่ะคุณแก้วประเสริฐ
19 กันยายน 2547 19:15 น. - comment id 334415
เรื่องนี้ก็เขียนดีค่ะ...ลึกซึ้งจริงๆ.. ..
20 กันยายน 2547 15:13 น. - comment id 334757
คุณ น้องกิ๊ฟ เพียงแค่หนึ่งคำพูดก็สุดที่จะซาบซึ้งแล้วครับ ขอบคุณมากที่แวะมาครับ แก้วประเสริฐ.
20 กันยายน 2547 15:15 น. - comment id 334758
คุณ ผลิใบสู่วัยกล้า เพียงแค่น้ำใจก็เพียงพอแล้วครับขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
20 กันยายน 2547 15:17 น. - comment id 334759
คุณ คนเมืองลิง เรื่องแปลกแต่จริงครับ น้อยคนที่จะเข้ามาอ่านเกี่ยวกับธัมมะกัน แต่ผมก็จะเขียนไว้เพื่อสร้างกุศลในตัวผมเองและบางคนครับ หากผมเขียนเกี่ยวกับรักๆใคร่ กลับเป็นที่นิยมกันครับ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
20 กันยายน 2547 15:24 น. - comment id 334765
คุณ พี่ดอกแก้ว หากจะได้ลูกเสือต้องเหลือทาง ค้นคว้าสร้างสิ่งหนีมีให้เห็น มิฉนั้นจะยากไร้ให้ลำเค็ญ เหมือนดั่งเช่นพระธรรมนำส่องทาง. แก้วประเสริฐ. ขอบคุณมากครับ
20 กันยายน 2547 15:27 น. - comment id 334767
คุณ กุ้งฯ เพื่อนรัก การเขียนเรื่องธัมมะนั้นต้องเข้าใจอย่างลึกซึ้งมาก่อนมิฉนั้นจะผิดพลาดแล้วคิดว่าสร้างบุญกับได้บาปเสียอีกเพราะไปละเมิดคำสอนของพระพุทธเจ้า........นรกครับนรก....... แก้วประเสริฐ.
24 กันยายน 2547 01:50 น. - comment id 337115
เรียงร้อยให้ข้อคิดได้ดีเสมอค่ะ ข้าพเจ้ามาทักทาย.คุณแก้วประเสริฐ
27 กันยายน 2547 16:50 น. - comment id 339219
คุณ แว่นดอย ขอขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.