คิดถึง ... ในยามดึก

วฤก


๏ น้ำค้างพร่างพฤกษ์ดึกสงัด
ลมพัดพาซ่านสะท้านหนาว
มืดมนหม่นหมองมองดาว
ดูพราวดังเพื่อนเยือนกัน
พี่ร้างห่างน้องหมองจิต
ครุ่นคิดใคร่ ถนอมกล่อมขวัญ
เคยกอดพรอดพร่ำรำพัน
ชมจันทร์แจ้งจ้าฟ้านวล
น้ำค้างพร่างพฤกษ์ดึกดื่น
ค่อนคืนครวญไข้ไห้หวน
สุดละกระสันรัญจวน
ปั่นป่วนดวงจิตเจียนวาย
หวังวันผันผ่านกาลครบ
งานจบไม่ลี้หลีกหาย
อยู่เรียงเคียงเจ้าเคล้ากาย
ไม่หน่ายแหนงห่างร้างเลย ๚				
comments powered by Disqus
  • dokkoon

    25 พฤศจิกายน 2544 23:47 น. - comment id 21000

    โรแมนติกดี ยังได้ความรู้เรื่องกลอนหก ด้วย ขอบคุณครับที่ให้ความรู้อยู่เสมอ
  • mono

    26 พฤศจิกายน 2544 03:09 น. - comment id 21019

    โรแมนติกจริง ๆ ด้วย  กลอนก็เพราะค่ะ
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    26 พฤศจิกายน 2544 03:54 น. - comment id 21027

    ยอดเยี่ยม...ไพเราะครับ ไว้จะลองเขียนกลอนหกมั่งจ้า....
  • ณธีร์

    24 ธันวาคม 2544 11:50 น. - comment id 26968

    ลื่นดีครับ อย่างเนี้ยะผมชอบ *^_^*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน